Blue Boy (gay)(Voltooid)

22. Experiment.

22

Jason strompelde vanuit de slaapkamer naar de keuken waar Conner hem opgewekt groette.

"Goedemiddag. Hoe gaat het met je?"

Uitblazend schoof hij op een eetkamerstoel.

"De kater valt mee, dankzij het water en de pijnstiller, maar alles doet zeer vanwege de val."

Jason had zichzelf in de spiegel geïnspecteerd en was behoorlijk geschrokken. De plekken waren zelfs met een shirt aan zeer zichtbaar.

"Bedankt voor de goede zorgen", zei hij tegen Conner die een bord met roereieren en toast naar hem toeschoof.

"Puur eigenbelang", wuifde Conner weg.

"Hoezo?", vroeg Jason in zijn toast happend.

"Omdat jij aan Karen en Duncan moet uitleggen dat ik je niet zo heb toegetakeld."

"Bang?", smaalde Jason.

"Vooral voor Karen", gaf Conner grif toe.

Eigenlijk was hij in een opperbeste stemming. Urenlang had hij liggen dubben over een plausibele reden om Jason te kussen zonder argwaan te wekken of zijn onderliggende redenatie bloot te geven. Tien minuten geleden was het antwoord op zijn gebeden verhoord.

"Over boze vrouwen gesproken. Tanja stuurde me een berichtje waarin ze me flink uitkauwde voor de manier waarop ik gister reageerde. Wacht", zei hij. "Ik lees hem wel voor."

Hij nam zijn telefoon ter hand en zocht het berichtje op.

"Ik zie mezelf niet in een relatie met iemand die flipt als hij twee mannen ziet kussen. Zolang dat niet verandert hoef je me niet te bellen."

Jason nam hem spottend op.

"Noem je dat uitgekauwd?"

Zwijgend hield Conner de telefoon voor zijn neus. Met opgetrokken wenkbrauwen las hij het hele bericht.

"Uitgekauwd. Ik snap hem", zei hij bevestigend. "Klinkt serieus."

"Hm", beaamde Conner. "Zo zie ik het ook."

Hij leunde met twee handen op de eetkamertafel en liet zijn ogen over Jason glijden die smakelijk van zijn roereieren at.

"Heb je suggesties voor me om het goed te maken?"

Jason haalde nonchalant zijn schouders op.

"Bloemen en op je knieën bidden voor vergiffenis werkt meestal goed."

Conner schraapte zijn keel.

"Dan wil ik graag beginnen met mijn verontschuldigingen aan jou aan te bieden. Sorry voor mijn ondoordachte en kwetsende opmerkingen."

Jason keek hem sprakeloos aan.

"Ik hoop dat je bereid bent om me te helpen met het terugwinnen van Tanja", voegde hij gretig toe.

"Ik?", vroeg Jason verbaast. "Hoe kan ik je hierbij helpen?"

Conner trok zijn onnozelste gezicht.

"Jij bent de enige gay die ik ken waar ik me comfortabel genoeg bij voel om mezelf te zijn. Ik ben bereid op alle hulp die je wilt geven aan te nemen."

Nederig boog hij zijn hoofd terwijl hij met kloppend hart op antwoord wachtte.

"Betekend Tanja zoveel voor je?"

Conner hief zijn hoofd en keek hem aan.

"Ze is het me waard, net als jij."

De intensiteit van Conners woorden bracht een blos naar Jasons wangen.