Unmei

Η έρημος

ΑΖΟΥΡΦΑ
Η Ερμιονη και ο Άιντεν είχαν φτασει στο λιμάνι, κουρασμένοι και οι δυο από το ταξίδι. Δυο ηλικιωμένες κύριες καθόντουσαν κοντά στην αποβάθρα και σχολίαζαν τον κόσμο. Είδαν τα σκισμένα ρούχα της Ερμιονης, που δεν ταίριαζαν καθόλου με το όμορφο πρόσωπο της, και φοβήθηκαν μήπως της ειχε κάνει κακό ο ταγκουλιανός που ηταν μαζί της.

Μπορουσαν να αναγνωρίσουν τους ταγκουλιανούς από το ηλιοκαμένο δέρμα τους και τα σκούρα μαλλιά τους.

Φώναξαν τον ακτοφύλακα, που έκανε βόλτες γύρω από το πλοία και του είπαν να ελέγξει άμα ειναι καλά η νεαρή . Ενθουσιασμένος από την ομορφιά της Ερμιονης έτρεξε σαν ήρωας να βοηθήσει την ανυπεράσπιστη κοπέλα.
-Δεσποινίς, ειστε καλά; Θέλετε να σας φέρω καινούργια ρούχα; Υπάρχει κάποιο προβλημα με τον ταγκουλιανό;... Δικός ας ειναι;
Η Ερμιονη με ενα τεράστιο και ψεύτικο χαμόγελο είπε.
- Ειμαι μια χαρά κύριε, σας ευχαριστώ παρά πολύ για το ενδιαφέρον σας. Με λένε Ερμιονη και αυτός ειναι ο... δούλος μου, ο Άιντεν.
Δεν έπρεπε να κινήσει υποψίες οποτε αναγκάστηκε να πει κάτι που σιχαίνεται. Ο Άιντεν έπαιξε τον ρόλο του και υποκλίθηκε στον ακτοφύλακα. Η Ερμιονη συνέχισε.
-Πέσαμε με την άμαξα μας και θα μας ηταν πολύ χρήσιμη μια αλλαξιά ρούχα, αν σας ειναι εύκολο.

-Μα φυσικά! Έλα μαζί μου να διαλέξεις. Μπορείς να φέρεις και τον... σκύλο σου.

-Σας ευχαριστώ παρά πολύ!
Είπε χαμογελώντας, προσπαθώντας να κρύψει το μίσος που ένιωθε. Η ανίψια του ακτοφύλακα ειχε ενα μαγαζί με ενδύματα δίπλα στο λιμάνι. Η Ερμιονη διάλεξε μια αλλαξιά και ο Άιντεν πήρε κάτι κουρέλια που είχαν για τους δούλους.
-Σας ευχαριστώ και πάλι για ολα.

-Δεν κάνει τίποτα, ειναι τιμή μου να βοηθάω μια τοσο όμορφη κοπέλα.
Είπε βγάζοντας το καπέλο του.
Η Ερμιονη εκλεισε απαλά τα ματια της προσπαθώντας να χαμογελάσει, αλλα δεν μπόρεσε, οποτε υποκλίθηκε ευγενικά στον ακτοφύλακα και έφυγε.
Το πλοίο ηταν έτοιμο να φύγει. Δεν μπορουσαν να πάρουν την άμαξα μαζί τους άρα ο Άιντεν κουβαλούσε ολα τους τα πράγματα. Η Ερμιονη λιγο πριν ξεκινήσει το πλοίο πηγε στην άκρη οπου δεν την έβλεπε κανεις, μουρμούρισε κάτι και με μια κινηση των χεριών της κατέστρεψε το καράβι του ακτοφύλακα. Ο Άιντεν που την παρακολουθούσε τόση ωρα την ρώτησε.
-Νιώθεις καλύτερα;