Unmei

Η αρχή του τέλους

Το "Ναι" απλώθηκε σαν αντίλαλος σε όλο το λιβάδι, ξαφνικά... ολα έσβησαν, σαν να ρίχνεις νερο σε φρεσκοβαμμένο πίνακα.
Τα ματια της Άνε άνοιξαν και ο Ίθαν σταμάτησε να την φιλάει. Στο χέρι της ηταν περασμένο το δακτυλίδι.
-Πως το έκανες αυτο;
Τον ρώτησε καθώς έπιανε απαλά της παλάμες του. Ο Ίθαν σήκωσε το χέρι του στο ύψος του προσώπου του και εμφάνισε ενα βιβλίο με τίτλο "ΖΙΝΑΡΙΓΙΑ".
-Μπορώ να κάνω πολλά τωρα... χάρις την Ερμιονη... Αλλα δεν έχει σημασία!
Κοίταξε τα πράσινα ματια της σαν να ηταν τα πιο όμορφα πετράδια.
-Άνε Στόουν, με έκανες τον πιο ευτυχισμένο άντρα στον κόσμο.
-Τς-τς-τς... Άνε Σπεμ ειναι το όνομα μου.
Τι θες να κάνουμε τωρα αγάπη μου; Το πρόγραμμά καταστράφηκε...
-Θες να πάμε στο εστιατόριο;
-Μπα... Εχω κατι καλύτερο στο μυαλό μου.
Η Άνε του χαμογέλασε πονηρά, τον έπιασε από το χέρι και τον οδήγησε στο δωμάτιο τους.

-Ερμιονη γιατί φύγαμε τοσο βιαστικά;
-Αιντεν αυριο ξεκινάει η αντίσταση.
-Ναι το ξέρω.
-Ο αδερφός μου ειναι ο αρχηγός της αντίστασης.
-Ναι και αυτο το ξέρω...
-Δεν νομίζεις οτι θα ήθελε να περάσει λιγο χρονο μόνος του με την έγκυο γυναίκα του;
-Ααα ναι σωστά...
-Το ξέρω οτι μόλις βρήκες την χαμένη αδερφη σου αλλα πρέπει να καταλάβεις ότι...
-Ερμιονη δεν ειμαι παιδί... Καταλαβαίνω τι πρόκειται να γίνει.
Η Ερμιονη χαμογέλασε, ηταν πολυ χαρούμενη που ο Άιντεν ειχε ωριμάσει μεσα σε τοσο μικρό χρονικό διάστημα.
-Το ξέρω, συγνώμη. Αυριο στις 6:00 θα πρέπει να πάμε στο εστιατόριο "Valhalla", αμα αργήσουμε είμαστε εξω από το σχέδιο. Ο Ίθαν θα μας βρει εκεί.
-Ωραία κατάλαβα... Ερμιονη... Εεε... Πρέπει να πάω τουαλέτα.
-Και γιατί μου το λες; Κύριε "δεν ειμαι παιδί".
Το πρόσωπο του κοκκίνισε από ντροπή και θυμό, η Ερμιονη γελούσε. Έφυγε σιωπηλός για ενα μαγαζί εκεί κοντά τους.
-Πες μου αμα θες να σου κρατήσω το χέρι!
Φώναξε πνιγμένη στα γέλια.
Ο Άιντεν έκανε οτι δεν την ήξερε.
Εκατσε σε ενα παγκάκι και τον περίμενε χαζεύοντας τον κόσμο. "Πολλή απρόσωπη κοινωνία αυτοί οι χρυσοί", σκευτηκε. Όλοι προχωρούσαν βιαστηκα λες και ο χρόνος τους έπνιγε. " Αμα καταστρέφεις την φύση αυτα παθαίνεις..." είπε πίσω από τα δόντια της, ειρωνικά.