Unmei

Ἔρως

Ο Ίθαν δεν ήξερε για τι έπρεπε να αντιδράσει πρώτα, το γεγονός οτι αυτη η κοπέλα τον είπε αδερφό της ή ο,τι η Άνε ειχε παρει τα κανονικά χρώματα της.
Χωρίς δεύτερη σκέψη την μεταμόρφωσε ξανά. Έκανε την χάρη και σε αυτούς τους δυο ξένους να ξαναγίνουν Ζιναριγιανοί για να μην τραβήξει τα βλέμματα. Το τελευταίο πράγμα που χρειαζόταν τωρα ηταν να μπλέξει με την ασφάλεια.
Ο Άιντεν ομως δεν μπόρεσε να ξεχάσει τα πράσινα ματια της κοπέλας μπροστά του. Αυτο το πράσινο που μονο τα ματια της αδερφής του είχαν.
-Μπορεις να χρησιμοποιήσεις οφθαλμαπάτες; Δεν περίμενα τίποτα λιγότερο, είσαι αδερφός μου άλλωστε!
Η Ερμιονη χαμογέλασε.
-Δεν εχω οικογένεια. Πως ειναι δυνατόν να εχω μια αδερφη από την Αζουρφα! Μην γίνεσαι ανόητη νεαρή!
-Την ίδια ηλικία εχουμε "νεαρέ". Ειμαι σίγουρη οτι θα έχεις πολλές απορίες. Ομως για πες μου, τι ηταν το σύμβολο στο χέρι σου;
-Δεν ξέρω... Δεν ειχα ποτε τον χρονο να το...
-Πολυ αφελές έκμερους σου αδερφέ μου, περίμενα περισσότερα.
-Ξέρω οτι ειναι αζουρφιανο σύμβο...
-Ναι ναι αζουρφιανο σύμβολο. Αυτο κύριε ειναι το σύμβολο της... Μα που πήγαν οι τρόποι μου!
Με λένε Ερμιονη!
Στράφηκε προς την Άνε, η οποία διασκέδαζε πολύ που ο Ίθαν δυσκολευόταν τοσο πολύ να δαμάσει αυτήν την κοπέλα.
-Άνε, χάρηκα πολύ για την γνωριμία.
Είπε με ενα πλατί χαμόγελο.
-Άνε τι κάνεις; Δεν χρειαζόταν να πεις το όνομα σου σε δυο ξένους.
-Άνε;
Ο Άιντεν πάγωσε δεν μπορούσε να αντιδράσει, δεν ήξερε τι να πει. Ηταν σίγουρος πια αυτη ηταν η "νεκρή" αδερφή του, μπροστά του ολοζώντανη και χαμογελούσε.
-Α-Άνε; Άνε είσαι εσυ;
Την πλησίασε.
Ο Ίθαν μπήκε ανάμεσα τους.
-Άνε εγω είμαι... Ο αδερφός σου!
-Μας κοροϊδεύετε σωστά; Έρχεστε εδώ και μας λέτε οτι ειστε τα αδέρφια μας... Ποιος σας έστειλε!
Η Ερμιονη χαμογέλασε γεμάτη ικανοποίηση και χαρά.
-Μουτουγαρ rigidum.
Άιντεν αυτη ειναι η αδερφή σου;
-Αυτα τα πράσινα ματια...θα τα αναγνώριζα παντου!
-Σταματα να το κανεις αυτο!
Τους ξαναέκανα όλους Ζιναριγιανούς.
-Ίθαν έχει αρχίσει να γίνεται πολύ περίεργο όλο αυτο. Ελπίζω να μην ηταν αυτη η έκπληξη που μου έλεγες...
-Οχι βέβαια, αυτο ειναι ενα κακόγουστο αστειο!
-Άνε θυμάσαι την σούπα ύαινας; Θυμάσαι τον συλλέκτη που...
Ο Άιντεν έπεσε στα γόνατα. Απελπισμένος. Ειχε βρει την αδερφη του και δεν μπορούσε να κάνει τίποτα. Γιατί δεν τον πίστευε;
-Θυμάμαι... Θυμάμαι επίσης οτι ειχα έναν αδερφό...Άιντεν Στόουν...! Δεν το πιστεύω!
Ο Άιντεν σηκώθηκε και την κοίταξε γεμάτος δάκρυα.
Ειχε βρει την χαμένη αδερφη του, την μικρή αδερφη του! Κανεις δεν θα μπορούσε να περιγράψει τα συναισθήματα του. Ηταν σαν να ελεύθερων οταν από καθε του δαίμονα, όλες του οι τύψεις οι κατηγορίες που έριχνε στον εαυτό του ολα εξαφανίστηκαν. Ένιωσε ελεύθερος. Η Άνε έσπρωξε τον Ίθαν και αγκάλιασε τον αδερφό της. Ήξερε οτι ζούσε ομως δεν πίστευε οτι θα τον έβλεπε ποτέ. Ηταν ξαφνιασμένη, μπερδεμένη και χαρούμενη.
-Άνε συγνώμη, συγνώμη που άφησα αυτα τα τέρατα να σε πάρουν. Συγνώμη που ειχα παρατήσει καθε ελπίδα για να σε βρω. Συγνώμη που σε ειχα αφήσει μόνη σου ολα αυτα τα χρόνια. Συγνώμη...
-Θα με κανεις να κλάψω σταματα...
Επεσαν ο ένας στην αγκαλιά του άλλου και λουζονταν από τα δάκρυα τους.
-Βλέπεις, δεν μας έστειλε κανείς, αδερφέ μου...Ώστε Ίθαν ε;... Ίθαν Σπεμ!
-Σπεμ;
-Το οικογενειακό μας όνομα, είσαι οντως ίδιος ο πατέρας.
Η Ερμιονη πηγε κοντά του και  ψιθύρισε κατι στο αυτί του.
-Απ'οτι φαινεται η αντίσταση ειναι οικογενειακή επιχειρηση.
Γέλασε.
Ο Ίθαν έμεινε σιωπηλός και συνδύασε ό,τι του ειχε πει η Ερμιονη σαν παζλ, κατέληξε σε ενα συμπέρασμα.
-Ώστε είσαι η αδερφή μου. Ενδιαφέρον... Επέτρεψε μου να συστηθώ επίσημα, ονομάζομαι Ίθαν, από σήμερα Ίθαν Σπεμ, χάρηκα πολύ για την γνωριμία.
Άνε αλλαγή σχεδίων... Πρέπει να επιστρέψουμε στο σπίτι...
Δεν του άρεσε αυτη η ανατροπή ένιωθε άγχος. Προφανως χάρηκε που γνώρισε την αδερφη του ομως ο χρόνος του με την Άνε ηταν πολυτιμος. Ηταν ολα τοσο μπερδεμένα. Έπρεπε κάπως να τα βάλει σε μια σειρά.
-Ακολουθήστε μας μέχρι το σπίτι, δεν ειναι μακριά.