Sounds Like Adventure

Κεφάλαιο 36

Το επόμενο πρωί ξυπνησα από την φωνή της μητέρας μου. Με φώναζε.

Σηκώθηκα και έβαλα ένα αθλητικό μπουστάκι calvin klein, ένα τζιν και τα άσπρα μου addidas. Κατεβήκα κάτω και είδα τον Αντώνη.

"Καλημέρα!" Είπε και πήγε να με αγκαλιάσει.

Τον εμπόδισα και εκείνος με κοίταξε με απορία.

"Έγινε κάτι;" Ρώτησε.

"Ναι κάτι έγινε!" Είπε μία φωνή από πίσω.

Γυρίσαμε και είδαμε τον Φώτη με τον μικρό. Πρέπει να είχαν πάει βόλτα.

"Και ποιος είπαμε είσαι εσύ που ξέρεις;" Ρώτησε ο Αντώνης.

"Θελεις να μάθεις ποιος είμαι;" Ρώτησε ο Φώτης.

"Αντώνη άσε μη!" Είπα και τράβηξα τον Αντώνη από τον ώμο αλλά δεν κουνίθηκε εκατοστό.

"Όχι άστον Ειρήνη! Θέλω να δω τι έχει να πει!" Είπε.

"Αφού το θέλεις τόσο πολύ!" Είπα και απομακρύνθηκα.

"Εγώ είμαι ο πατέρας του Πέτρου!" Είπε και ο Αντώνης τα έχασε.

"Τι; Δεν γίνεται! Μου είχες πει ότι ο πατέρας του σε είχε παρατήσει!" Είπε ο Αντώνης.

"Βασικά εκείνη με άφησε γιατί φόρτωσες την γκόμενα σου με το μπάσταρδο σου σε εμένα!" Είπε αυστηρά ο Φώτης.

"Τι εγώ;" Ρώτησε έκπληκτος. Ούτε αυτός πρέπει να ήξερε ότι έχει παιδί!

"Ναι! Και Φώτη μην αποκαλείς έτσι το παιδάκι! Στο κάτω κάτω μέχρι τώρα μπάσταρδο ήταν και το δικό σου!" Του είπα αυστηρά.

"Καλά!" Είπε και εξέπνευσε βαθιά από την μύτη.

"Άκου Αντώνη. Η Ζωή έχει τον εξάχρονο για σου. Τον λένε Τάσο και είναι ένα πραγματικό αγγελάκι. Είναι πανέξυπνος και σου μοιάζει πολύ! Πρέπει να πας να τον δεις." Του είπα σοβαρά.

"Αλήθεια;" Με ρώτησε μέσα στην τρελή χαρά.

"Ναι! Άντε! Ακόμα εδώ είσαι;" Τον ρώτησα.

"Να ξέρεις ότι δεν θα ξεχάσω ποτέ το καλό που μου κάνατε!" Είπε και έφυγε.

"Όλοι αξίζουν ένα καλό τέλος!" Είπα.

"Το θέμα είναι ποσο αργά ή γρήγορα θα έρθει αυτό το καλό τέλος!" Είπε ο Φώτης.

"Φερε μου τον μικρό!" Είπα και μου τον έδωσε.

"Εγώ φεύγω. Γεια σας!" Είπε ο Φώτης και ανέβηκε τα σκαλιά προς το σπίτι του.

Ανεβηκα πάνω και άλλαξα τον μικρό. Τον εκανα μπάνιο και του έβαλα ένα ωραίο μπλουζάκι. Τον τάϊσα και κατεβήκα κάτω.