Κεφαλαιο 12

92 6 0
                                    

Ήταν έξι και είχα μόνο μία ώρα για να ετοιμαστώ. Έκανα ένα ωραίο μπάνιο και αφού στέγνωσα τα μαλλιά μου πήγα προς την ντουλάπα. Την άνοιξα και έβγαλα από μέσα ένα γαλαζοπράσινο φόρεμα, ένα φουγάρο μπεζ χρώματος και κάτι ψηλοτάκουνα, μπεζ, ανοιχτά παπούτσια.

( τα ρούχα της ):

Πηρα την τσάντα μου και έφυγα

Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.

Πηρα την τσάντα μου και έφυγα. Μπήκα στο αυτοκίνητο και οδήγησα προς την δουλειά. Εφτά ακριβώς ήμουν εκεί. Μπήκα και κάθησα στο γραφείο μου. Άνοιξα το λάπτοπ και έβγαλα την ατζέντα μου. Μετα σηκώθηκα και πήγα προς το γραφείο του. Χτύπησα από μέσα και άκουσα την βαθιά φωνή του.

«Περάστε!» είπε και άνοιξα την πόρτα. Δεν με πολυκατάλαβε γιατί κοιτούσε κάτι χαρτιά.

Εγώ προχώρησα προς τον φάκελο όπου βρισκόταν το αντικείμενο της εργασίας μου για σήμερα. Το πήρα και έκανα λίγο θόρυβο καθώς έκλεινα τον φάκελο. Κοίταξε τότε προς το μέρος μου και φάνηκε να του αρέσει αυτό που έβλεπε. Χαμογέλασε με ένα ζεστό χαμόγελο το οποίο του ανταπέδωσα. Μετά τον χαιρέτησα και βγηκα έξω.

Κάθησα στο γραφείο μου και άρχισα να δουλεύω. Ξαφνικά χτύπησε η πόρτα.

«Ορίστε;» ρώτησα και μπήκε μέσα ένας Φώτης.

«Συγνώμη εάν σε ενοχλώ αλλά ήθελα να σου πω κάτι. Τους λογαριασμός για την εταιρία του κυρίου Πετροπούλου να μου τους δώσεις γιατί έχουν γίνει κάποια λάθη. Εντάξει;»

«Ναι ένα λεπτό να τους βρω.» είπα και άρχισα να ψάχνω.

Ανά διαστήματα καθώς έψαχνα του έριχνα κρυφές παρακλητικές ματιές μπας και δεν με πλησιάσει και του πω αυτό το μεγάλο ψέμα. Αλλά δεν έλεγε να σταματήσει να με κοιτάει με το βλέμμα του λιγούρη.

Μετά από πέντε λεπτά κατάλαβε ότι κάτι έτρεχε και ήρθε από πίσω μου. Ένιωθα την βαριά του αναπνοή στον αυχιένα μου. Έκανα πως βρήκα τα χαρτιά που υποτίθεται είχα χάσει. Γυρησα και του τα έδωσα.

Sounds Like AdventureWhere stories live. Discover now