Sounds Like Adventure

Κεφαλαιο 25

Το πρωί σηκώθηκα και δεν ήταν πλέον δίπλα μου. Τρόμαξα. Σηκώθηκα όρθια και μέσα στον πανικό πήγα στην κουζίνα. Τον είδα να μαγειρεύει πρωινό. Φιου!

«Καλημέρα αγάπη μου!» είπα και τον φίλησα στο μάγουλο.

«Καλημέρα! Θα σε πείραζε να μείνω και σήμερα εδώ για να πάμε μαζί στην δουλειά αύριο;» με ρώτησε.

«Και το ρωτάς; Ναι! Αλλά θα ξυπνήσω λίγο δύσκολα γιατί ξέρεις τι θα πει δουλειά μετά από διακοπές!» είπα και γέλασα.

«Ξέρω. Τι θες να φας;» με ρώτησε.

«Ανάλογα τι έχεις φτιάξει.» του απάντησα.

«Εγω έχω τηγανιτές!» είπε απλά σαν να μην είχε κάνει κάτι φοβερό.

«Αλήθεια! Δεν μπορώ ποτέ να τις πετύχω!» είπα και άρπαξα το πιάτο με τις τηγανιτές που είχε δίπλα του.

Πήγα στη βεράντα και τις έβαλα στο τραπέζι. Ο Choco κοιμωταν στο σπιτάκι του αλλά έκαν λίγο θόρυβο με την πόρτα και ξύπνησε.

Μόλις με είδε με τις κρέπες έτρεξε κατά πάνω μου. Έκανα ένα μεγάλο άλμα και για εκατοστά δεν έφτασε το πιάτο. Άρχισε να γαβγίζει.

«Θα σου δώσω μετά! Αν είσαι καλό παιδί θα σου δώσω μία αρκεί να είσαι καλό παιδί!» είπα άφησα το πιάτο και πήγα πάλι μέσα.

«Τι έγινε;» με ρώτησε ο Φώτης.

«Ο Choco έκανε ένα θεαματικό άλμα και για χιλιοστά δεν έπεσε πάνω στο πιάτο με τις κρέπες!» είπα και εκείνος γέλασε.

«Ελα δεν είναι αστείο! Ξέρεις τι τρομάρα πήρα;» τον ρώτησα και τον βάρεσα στον ώμο για να σταματήσει να γελάει.

«Σορρυ! Πάρε τη μερέντα και πιρούνια και πάμε να τσακίσουμε τις τηγανιτές. Αν δεν τις έχει τσακίσει ο Choco!» είπε και γελάσει. Βγήκα έξω και δεν είδα πουθενά τον Choco.

Ωχ! Τι θα κάνει τώρα. Ξαφνικά είδα ένα κινούμενο σιφουνα να τρέχει και να προσγειώνεται πάνω στο τραπέζι. Πλησίασε τις τηγανιτές και για δευτερόλεπτα τον πρόλαβα.

«Ελα ρε Choco!» είπα και τον έσπρωξα κάτω από το τραπέζι.

«Τι έγινε πάλι;» με ρώτησε.

«Ο Choco πάλι κάνει μπούρδες. Μου φαίνεται ότι θα παρω όπλο να του πετάω βελάκια με αναισθισιογώνο για να μην κουνιέται. Είναι αεικίνητο αυτό το σκυλί!»

«Χαχ!» έκανε και άφησε τα ποτήρια με τον καφέ στο τραπέζι.

«Σε ευχαριστώ!» είπα και τον ξαναφίλησα στο μάγουλο.