Sounds Like Adventure

Κεφαλαιο 37

Το πρωί σηκώθηκα νωρις και ξυπνησα τον μικρό ο οποίος κοιμώταν.

Του έβαλα ένα άσπρο μπλουζάκι και ένα μαύρο βερμουδάκι με τα μαύρα all star μποτάκια του. Του έφτιαξα τα μαλλιά του έβαλα τα κοκάλινα γυαλιά του και ένα ωραίο ψάθινο καπελάκι. Εγώ πάλι έβαλα ένα φόρεμα που μέχρι την μέση ήταν άσπρο και από εκεί και μέχρι λιγο ποιο πάνω από το γόνατο που ήταν είχε γαλαζοπράσινο χρώμα. Έβαλα τα άσπρα μου τακούνια με ενιαίο τακούνι και ήταν ξώφτερνα.

Επιασα τα μαλλιά μου και πήρα την τσάντα μου. Κατεβήκα κάτω και εκείνη την στιγμή ήρθε ο Φώτης.

"Έτοιμοι;" Ρώτησε.

"Όπως βλέπεις!" Είπα.

"Τι κάνει ο κούκλος μου;" Με ρώτησε και κοίταξε τον Πέτρο.

"Μία χαρά. Και ξύπνησε μέσα στην χαρά!" Απάντησα.

"Και η κούκλα μου;" Με ρώτησε και με κοίταξε.

"Μία χαρά. Αν και συνήθως ξυπνάω πιο αργά." Είπα και γελάσαμε.

Εδεσα τον μικρό στο καθισματάκι του και μπήκα εγώ μπροστά. Ξεκίνησα και από πίσω ακολουθούσε ο Φώτης.

Μετά από μία ώρα φτάσαμε στο Γαύριο. Μπήκαμε μέσα και ανεβήκαμε πάνω σε ένα και μοναδικό σαλονάκι που βρήκαμε.

Κάθισα τον Πέτρο και του έδωσα την φρουτόκρεμα του. Φυσικά και δεν άφησε τίποτα. Πεινάλα μου!

"Τρώει καλά ο μικρός!" Παρατήρησε ο Φώτης.

"Μόνο καλά; Τρώει πιο πολύ απο εμένα!" Είπα.

"Αυτό που με ανησυχεί σε αυτό που είπες είναι το ότι εσύ τρως πιο λίγο από τον μικρό! Παρόλη την εγκυμοσύνη είσαι πιο λεπτή από πριν." είπε και με κοίταξε.

"Εγώ μία χαρά τρώω! Ιδεα σου είναι επειδή έχεις καιρό να με δεις! Είμαι τα ίδια κιλά με πριν την εγκυμοσύνη. Απλά με τα πάνω κάτω του χωριού έσφιξα!" Είπα απλά.

"Θα ήθελα να το δω πολύ αυτό το σφίξιμο!" Είπε πονηρά.

"Φώτη!" Τον μάλωσα γιατί ήμασταν μπροστά σε τόσο κόσμο.

"Καλά!" Είπε και σήκωσε τα χέρια το ψηλά.

Μετά από δύο ώρες φτάσαμε στην Ραφήνα. Έφτασα στο σπίτι της Έλλας μετά από πολύ ωραία. Χτύπησα το κουδούνι και περίμενα λίγο. Άνοιξε η πόρτα και είδα την Έλλα.

"Έλλα!" Είπα και την αγκάλιασα.

"Ειρήνη! Πόσο καιρό έχω να σε δω!" Είπα γιατί είχαμε σχεδόν ένα χρόνο να βρεθούμε από κοντά.