Η Ειρήνη βρίσκεται στην πρώτη λυκείου. Είναι η "μικρή" και η "καινούρια". Η μόνη γνωστή είναι η κολλητή της η Γαυριέλλα που από καιρό προσπαθούσε να την πείσει να έρθει στο σχολείο της. Όμως παρα τη θέλησή της θα μπλεχτεί με τον Φώτη. "Τότε πέταξε τ...
Το πρωί δεν μπόρεσα να σηκωθώ. Ζαλιζόμουν και ήθελα να κάνω εμετό. Δεν άντεχα να πάω Δουλεια. Ούτος ή άλλος ήταν τελευταία μέρα. Αύριο ήταν Χριστούγεννα και θα πηγαίναμε το απόγευμα σε ένα μπαρ που εγκαινίαζε με 80's τραγούδια.
Σηκώθηκα με τα πολλά πολλά κατά τις έντεκα και πήγα στο σαλόνι να ετοιμάσω καφέ μπας και ανοίξει το ματι μου. Έφτιαξα έναν ωραίο εσπρέσσο και βγηκα στην βεράντα της μονοκατοικίας μου.
Το σπίτι μου είχε έναν όροφο. Η μία βεράντα βρισκόταν δεξιά της εισόδου και η άλλη αριστερά. Μπροστά είχε ένα πολύ μικρό κηπάκι και την είσοδο. Στις δύο πλαϊνές μεριές του είχε δυο μικρά μονιπατάκια, ένα στην κάθε μεριά, τα οποία οδηγούσαν στον μεγάλο ποσό κήπο. Μπορούσες εκεί να πας και από μία συρτή μπαλκονόπορτα στην άκρη του σαλονιού. Κατεβαίνεις τα σκαλιά και έβλεπες τον πανέμορφο κήπο. Στην μία γωνιά είχε ένα κιόσκι. Στις άκρες είχε μερικές λεμονιές και κάποιες πολύ όμορφες τριανταφυλλιές σε πολλά και διαφορετικά χρώματα. Στο κέντρο είχε ένα τραπέζι μεγάλο με πολυθρόνες και ένα μικρό συντριβάνι. Γύρω γύρω ήταν περιφραγμένος με κισσό και περιτριγυρισμένος από πολυκατοικίες. Ήταν ένας παράδεισος.
Κατά τις μία χτύπησε το τηλέφωνο μου. Ήταν η Γαυριέλλα.
«Ειρήνη είσαι σπίτι;» είπε ενώ συγχρόνως έκλαιγε.
«Ναι μωρό μου τι έγινε; Ηρέμησε. Θα έρθω από εκεί να μου τα πεις!»
«Ο Άγγελος! Με... με...» μετά έβαλε τα κλάματα.
Έτρεξα να ετοιμαστώ. Έβαλα ένα μακρυμάνικο, κοντό, φαρδύ φόρεμα σε μία πολύ όμορφη απόχρωση του μπεζ, τα καφέ μου μποτάκια και έφυγα.
( Τα ρούχα της ):
Ups! Gambar ini tidak mengikuti Pedoman Konten kami. Untuk melanjutkan publikasi, hapuslah gambar ini atau unggah gambar lain.
Σε πέντε λεπτά ήμουν έξω από την πόρτα της και ξεκλείδωνα την πόρτα. Πάλι καλά που είχα αντικλείδι και μπήκα αμέσως μέσα. Ηταν στον καναπέ και έκλαιγε.
Τα υπέροχα μαλλιά της ήταν αφημένα και ξεχτένιστα. Γύρω της ήταν πεταμένα χαρτομάντιλα. Εκείνη είχε τα χέρια της μπροστά από το πρόσωπο της. Την πλησίασα και την ακούμπησα απαλά την πλάτη της.
