Küçük Kızın Sert Adamı

8. Bölüm

Araf yavaşça ayrıldı benden. Bakışlarını kapıya çevirdi. Kızgın bakıyordu . Ama ben utandığımdan kafamı bile çeviremiyordum.

"A-ımm  , şey kusura bakmayın?  Siz devam edin."
Yusufun her kelimesinde yerin dibine bir az daha yaklaşıyordum.

Sesindeki dalgacı tını beni korkutuyordu.
"Siktir git! " dişlerinin arasından tısladı Araf.
Artık Yusuf nasıl baktıysa Araf aniden ayağa fırladı

"Gözünü oyarım Yusuf ! " gürleyen sesiyle birlikte kapının sesi de yayılmıştı odada. Belli ki Yusuf daha fazla uzatmadan kaçmıştı.

Ben hala öylece donmuş şekilde kalmıştım.
Araf  camın önüne geçti , ben olduğum yerde sessizce bakıyordum. Bir az önceki halinden eser yoktu. Yine soğuk sessiz sert haline bürünmüştü.

Elimde olmadan gözlerim dolmuştu. Aniden soğuk davranması beni korkutuyordu. Öylesine kabullenmiştim ki , onun sıcak hallerini. Sert olduğunda korkuyordum.

" Elif , eve git , benden habersiz de  bir yere çıkma. Rusyaya gitmeden uğrarım."
Durduğu yerden kurduğu sözleri algılamam uzun sürmedi. Ayağa kalktım, tam odadan çıkacakken kolumdan geri çekildim, beni kapıya yasladı.
Sıcak nefesini yüzüme vura vura konuştu.
"  Korkma meleğim...." iki avucu yanağımı kavradı, burnumun ucunu öptü. Hafif tebessüm yayıldı yüzüme
" ben seni ararım.." son sözleri fısıltı halinde çıkmıştı dudaklarından.  Dudaklarını alnıma bastırdı. Geriye çekilip kapıyı açtı , ben de zaman kayb etmeden çıktım odadan.

____________________________

İşden eve dönerken yolda aslıyla konuştum, Ahmet amcanın kafesinde toplanacaktık. Arafa mesaj atıp kafeye gittim.

Herkes toplanmıştı . Batuhan, Ayça , Alsı, Semih, Emre, Anıl ve Öykü masa etrafında oturmuş tartışıyorlardı. O kadar kapılmışlardı ki , benim geldiyimi fark etmediler bile. Arkadan  yaklaşıp Batuhanın gözlerini iki elimle kapadım. Diğerleri beni görmüştüler ama seslerini çıkarmadılar.

" hmmm  havadan melek kokusu alıyorum.."
Müzipce sırıttığında benim de yüzüme gülücük kondu..

Ellerimi çektim

" selam" her kes bir ağızdan selam verirken Batuşum  sol elimin içini öptü.
Bunu hep yapardı . Küçüklüyümüzden beri hep avuç içimi öperdi. Bir keresinde düşmüştüm ve elim yaralanmıştı . Batuşda öperek" ağlama meleyim öptüm bak şimdi geçicek " demişti.

Hep bir abi gibi korumuştu beni , hatta mahallede herkese" Elif  benim kardeşim !Bir yanlışınız olursa bozuşuruz ha! Ona göre davranın!"  Deyip restini çekmişti.

O yüzdende mahalle serserileri bana hiç sataşmazdı. Kimse de bu güne kadar Aşkı ilan etmeye cesaret edememişti.

Geleli 10 dakika bile olmamıştı ki , telefonuma gelen mesajları okumamla dondum kaldım.

Bu adam beni nerden görüyor?........

***

Araf'tan

Eliften sonra ben de çıktım şirketten ve bizim depoya gittim. Bizimkiler tüm hazırlığı görmüş beni bekliyorlardı.

Depoya varmam fazla uzun sürmemişti. Nedense içimde bir tedirginlik vardı ve bir türlü bunu bastıramıyordum. Eskiden asla bu tür duygular hiss etmezdim ama Elif hayatıma girdiyinden bu yana tatmadığım hisleri yaşıyordum.

Tedirgindim , çünki bu sıralar düşmanlar  kafalarını yuvalarından çıkarmaya başladılar. Hepsini teker teker yerine sokarım ama Elifi hedef almasınlar diye de tedbirli davranıyorum.