Küçük Kızın Sert Adamı

19.Bölüm

Bölüm şarkısı Rafet el Roman - Sen Olmazsan

Burcu Ve Ayla ile zaman gerçekten çok eğlenceli geçmişti . Şirkete çok uzak olmayan ''SONBAHAR'' isimli küçük bir restoranda yemiştik yemeklerimizi. Alya iyi kızdı, kısa zamanda kanım kaynamıştı ona. Arafın eski sekreterleri gibi değildi ve bu benim gözüme girmesi için iyi bir nedendi. Yemek boyunca Araf konusunda Burcu abla beni sıkıştırmış ve sonuna istediyi cevabı almıştı. 

Bol gülüşmeli dakikalardan sonra şirkete geri dönmüş ve işlerimizin başına geçmiştik. Gelmediyim zamanlardan bir çok şey birikmişti ,bu yüzden öğleden sonra kızlarla hiç konuşma fırsatım olmadı. 

Zaman su gibi akıp giderken akşam oldu, hava hafif karalmıştı ve ben işlerimi tam yetiştirememenin bıkkınlığını yaşıyordum. 

Kendimi çok yorgun ve kırgın hiss ediyordum. Sabahki tartışmamızdan sonra ne Araf gelmişti, ne de beni çağırmıştı. Beni görmek için sudan sebeplerden odasına çağıran adam ,bu gün hiç bir şekilde benimle iletişime geçmedi.  Belli ki umrunda değilim. 

Çocukça kızmış ola bilirim, tepkim de fazla ola bilir, fakat ben de böyleyim ve benim sözlerimi hiçe saymasını kaldıramıyorum. Evet onu seviyorum ve beni sahiplenmesi ,üzerimde baskı kurması bir az hoşuma giyor. 

Ancak ben de insanım, kıza bilir ve ya kıskana bilirim. O bana bağırdığında sesimi çıkarmıyorum ve benim de kızgın zamanlarımda onun beni alttan almasını bekliyorum. Ama Araf kesinlikle ona bağrılmasından ve ya lafını ikilettirilmesinden hoşlanmıyor. Hoşlanmıyoru geçtim daha bu güne kadar birinin ona ses yükselttiyini bile görmemiştim . Ki bu sabah benim yaptığım tam da buydu. Bir anlık gazla yaptığım şeyden sonra pişman olmuştum  güzlerindeki o kıvılcımları hatırlayınca şu anda bile yaşadığıma şükr ediyorum. 

Handeyi  yanında görünce beynimdeki nöronların hepsi toplanmış ve karar vermişlerdi. O sarı saçlar teker-teker yolunmalıydı. Bu hisleri daha önce Alevde de yaşamıştım ve hislermin beni yanıltmadığına çok geçmeden şahit olmuştum. 

Bu kadında beni rahatsız eden bir çok şey var. Bir değil birden fazla şey. Tavırları, bakışları ,konuşmaları, her şeyi beni rahatsız ediyor. Sanki Araf onun sevgilisiymiş gibi, yada ne bileyim kocasıymış gibi davranıyor. Arafın ailesi ile de çok samimi. Geçtiyimiz günlerde bir kaç kez misafir gelmişti . Çok sıcak karşılanmış ve ailenin bir ferdiymiş gibi tavır almıştı. 

Bilmiyorum çocukca kıskanmış da ola bilirim.  Belki de  Arafın ailesine tam giremediyim için kıskanmıştım. Ama o kadında bir şeyler var eminim . Tek dileğim Arafla aramızın bozulmasına sebep olmasın.

*************************

Kapıyı tıklatıp ardından ''Gir'' sesini duyunca içeri giren Emreye baktı Araf. Yüzünde hafif yorgunluk ve sıkıntı sezmişti. Son zamanlarda her kese çok yüklendiğinin farkındaydı Araf ama Emreye gereğinden fazla iş yaptırıyordu. Karşısındakı adamın yorgunluktan çöken yüzünü görünce daha iyi anamıştı. 

''Noldu Emre?''

''Abi Acarın uçağı inmiş . Adamlar karşıladı bizim otele yerletirmişler. Yarın sabah görüşmek istiyor. Kaybedecek zaman yok diyor.''

Araf hafif yerinde doğrulup, karşısındakı adamı dikkatle inceleyerek '' Saat dokuzda Turgayın mekanında buluşma ayarla!. Mekanı kapattır kimse olmasın! . İşçilerden de sadece güvenilir olanlar kalsın!'' dedi.