leon's pov....
Nakita ko na siya ulit,masaya pero may kalungkutan talaga dahil ako na ang nagdesisyon para sa kanya at para sa relasyon namin,nang kausapin ako ni mayor ay yuon muna ang tamang gawin ang hindi muna kami magkita,,,pero ngayon katabi ko siya sa sasakyan namis ko siya gusto ko na siyang yakapin at halikan pero pinigilan ko ang aking sarili dahil sa mga kasama namin dito sa sasakyan,,,nagdesisyon akong sumama sa bodyguard ni mayor na si jerome na kakilala ko rin dahil madalas siya ang kasama ni mayor nagkita kami sa lobby ng hospital dahil kalalabas ko lang ng kwarto ni betong at sinabi niya nga na gusto akong makausap ni andrew...nagulat man ako kung bakit nandito si andrew ay may saya pa rin akong naramdaman dahil tatlong araw mula ng umalis siya sa bahay di na kami nagkita at nawala ang kumonikasyon namin sa isat isa yuon ang gusto ni mayor dahil sa insidenteng nangyari sa seminar..,siguro sinabi na din ni mayor na ako ang nagpauwi sa kanya sa mansion nila....,
sir andito na po tayo....ang sabi ni jerome ang bodyguard ni mayor....sinabi ko kasi na ihatid niya na lang kami dito sa bahay dahil kailangan ko na ring umuwi dahil yuon ang bilin ng doctor,di ko na rin kasi pinapunta si nanay at tatay dahil gabi na nasabi ko rin naman na uuwi din ako pag ayos na si betong at may kasama na ito sa hospital....
jerome nasaan ba tayo??tanung ni andrew kay jerome habang ang dalawang kasamang body guards ay nagmasid na sa labas ng sasakyan,tinanguan naman ako ni jerome hudyat yuon para bumaba na kami,hindi niya na sinagot si andrew bagkus ay niyaya ko na lang itong bumaba....
halika na andrew bumaba na tayo,safe tayo dito sa bahay...mukang nagulat naman si andrew na nasa bahay ulit kami....😮😧😧😧😧😭
ganun ba,cge....yuon lang ang nasabi ni andrew nagtataka man siya ay wala naman makikitang pagtanggi sa muka nito,sinabi niya rin na mag antay na lamang sa sasakyan ang mga bodyguards na kasama nito....
Naglakad kami ni andrew papasok ng bahay,mukang ok naman siya,inalalayan niya naman ako habang naglalakad kami ay tahimik lang at nagpapakiramdaman lang kami....pareho siguro kami ng nararamdaman ngayon ang init ng mga kamay niya habang nasa braso ko halata namang namumula ito...nang nagsalita siya...
leon bakit tayo nandito?tanung ni andrew na nakatingin sa mga mata ko...
Diba gusto mong mag usap tayo,gusto ko kasi dito alam mo naman na hindi ka dapat makita sa labas diba?....tumango naman siya bilang pag sang ayon...dahil yuon din ang gusto ni mayor na di muna siya makita ng mga tao dahil sa mga nangyari....nang makapasok kami ay nagulat naman sina nanay at tatay dahil kasama ko si andrew.....
magandang gabi po tito,tita😀😀😀 bati ni andrew sa aking mga magulang..
magandang gabi naman andrew....pumasok na kayo,bati ni nanay at tatay..
kumain muna kayo...si nanay,,.nagkatinginan naman kami ni tatay mukang alam niyang maiksi lang oras namin ni andrew....
Imelda,pumasok na muna tayo sa kwarto mukang may pag uusapan sina andrew at leon halika na....si tatay,mukang naintindiha naman ni nanay,nagpaalam naman sila kay andrew...naiwan kaming dalawa sa sala tahimik magkatabi kami sa sofa nagpapakiramdamang dalawa...mukang napansin niya ang pagiging tahimik ko kaya nagsalita na siya..
leon,im sorry wala akong sinabi sayo......di ko na iisa isahin ang dahilan sa mga nangyayari pero alam ko na nasabi na sayo ni daddy na aalis na ako at kailangan ko ng bumalik sa america sasamahan ko si mommy para magpagamot,at dahil na rin sa mga nangyari ay di na ako nakatanggi na bumalik pa sa america.......yuon ang gusto niyang mangyari leon.....malungkot at maluha luhang salita ni andrew di ko alam ang sasabihin ko dahil pumayag din naman ako sa desisyon ni mayor....,wala din naman akong magagawa.
kaya ka ba nasa hospital ay para magpaalam sa akin?tanung ko kay andrew.....tahimik ulit mukang nasasaktan na talaga siya sa mga nangyayari,ako rin ay nasasaktan mukang kailangan kong maging handa sa mga sasabihin niya..maiintindihan niya rin naman ang mga ginawa kong desisyon sa kanya at sa relasyon namin....huminga siya ng malalim at nagkatinginan kami nagsalita ulit siya....
oo,,,pumunta ako para magpaalam leon,,siguro nga hanggang dito lang tayo.....!di ko kinukwestiyon ang pagmamahal mo sa akin dahil sa ginawa mong desisyon sa akin ng malaman ko na ikaw ang nagpabalik sa akin sa mansion ay alam ko na nagdesisyon kana para sa ating dalawa....mahal na mahal kita leon pero mas pinili ko ang pagmamahal ko sa pamilya ko kesa ipaglaban ang pag ibig ko para sayo.....im sorry.....natahimik ako sa mga sinabi niya umiiyak na siya gusto ko siyang yakapin at aluin para tumigil pero di pwede di ko pa kaya..ipinangako ko naman kay mayor na ipaglalaban ko siya pag kaya ko na..di ko napigil ang sarili ko kahit may benda ang isang braso ko ay niyakap ko siya ng mahigpit pero tumayo na siyang lumuluha....
tama na leon,plz...!!!ito ang tama...sana nga sa tamang pagkakataon ay handa na tayo at tama na ang mga desisyon natin.....naglakad na siya palabas ng pintong umiiyak,ngunit nagsalita ulit siya...
Oo nga pala kaya ako nasa hospital ay nag alala ako para sayo,,ayokong umalis na hindi ka ok....mukang ok ka naman kaya masaya akong aalis....salamat leon sa lahat pakisabi na rin kina tito at tita.....😭😭😭😭😭😔😔😔😔😔 palabas na siya ng pinto ng magsalita na ako ng may lakas para maintindihan niya at para maitatak sa isip niya....
MAGHIHINTAY AKO ANDREW!kung di kita maantay ay ako ang gagawa ng paraan para makasama ka ulit...!sorry andrew hindi pa ngayon ang oras na yun ..im sorry....luminga naman siya akin pero magkaharap na kaming dalawa....sinunggaban ko siya ng isang maalab na halik sa mga labi niya na ikinagulat niya....sinigurado kong di niya makakalimutan ang gabing ito na nangako ako sa kanya....tumagal ang halik ko sa kanya na niramdam naming dalawa,niyakap niya ako ng ubod ng higpit...lumuluha pa rin siya kasabay ng pagpatak ng malakas na ulan sa labas,,,,bigla siyang bumitaw at tumakbo na sa labas habang nababasa ng ulan at pumunta na sa van tinanaw ko siya...masakit pero ito ang tamang gawin....bago siya sumakay ay sumigaw ito.....
MAgHIHINTAY AKO!!!mango
.
..nakita ko siyang ngumiti at sumakay ng van...mabilis na umalis ang van at duon na pumatak ang mga luha ko,di ko alam na magmamahal ako ng ganito para kay andrew alam ko naman na straight ako pero iba talaga pag totoong pagmamahal kahit sa parehong kasarian ay mangyayari...❤️❤️❤️💔😭😔😀
sana po abangan niyo pa rin po ito...di ko alam kung panu ko tatapusin antagal ko din po kasing naisulat ito kasi busy pero tatapusin ko po ito ng maganda salamat po...😁😔😭
BINABASA MO ANG
The Mayors Son
RomanceStory of leon and andrew... Paano mo maitatago ang lihim na matagal mong itinago sa iyong ama na isang mayor dahil sa pagmamahal... Di mo inakala na mag mamahal ka ng isang tulad niya.... sana po magustuhan niyo ito...ito ang una kong sinulat sa wat...