HOMOLAND

5

Eve gittigimde kapinin onunde ambulans vardi. Matt sedyede yatiyordu, Damon ise elini tutmustu ve aglamaya basladi.

"Liz! Gel sen de bin" dedi

"Ona ne oldu?" dedim

"Tedavisi iyi gitmeye basladi diye dusunuyordum ama gorunuse bakilirsa bu onu cok sarsti ve bayildi. Onu buldugumda yerde yatiyordu, cok korktum" dedi

Damon'a sarildim. Matt icin endiseleniyordum. Gercekten bu kadar hassas biri oldugunu bilmiyordum. Belli ki bana anlatmadiklari şeyler de vardi. Simdi usteleyipte moralimizi daha cok bozmak istemedim.

Telefonum caliyordu. Arayan Kev'di. Acmadim suan onun basit dertleriyle ugrasacak halim yoktu. Resmen uvey babam gitgide mahvoluyordu sanki.

Kafasina 3 dikis atildi ve eve geldik.
Matt kendine gelmeye baslamisti. Damon sicak bir kahve yapip getirdi ve Matt istemeye istemeye onu icti. Sonra birseyler demeye basladi. Damon bana yukarı cikmami soyledi. Artik o kadar kucuk degildim ben de duymak istiyordum. Kalkmaya hazirlandim merdivenleri ciktim ve ses cikarmadan tekrar indim. Tabii ki bunu dinlemem lazimdi.

Matt:

"Damon, bebegim ben bosanmak istiyorum"

Damon cevap veremedi. Ben oldugum yerde farkinda olmadan "NE!" diye ciglik attim. O an bir sessizlik kapladi...