21

328 10 3
                                    

Bu hikayenin nereye gidecegini ben bile bilemiyorum bazen :d okurken umarim sıkılmiyorsunuzdur. Ilk hikayem ilk deneyimim. Kimse okumasa bile yazmaya devam ediyorum ki en basinda oyleydi zaten. Bunu goren birkac insancik varsa iyi ya da kotu yorum yaparsa sevinirim hikayenin geneli hakkinda. Tesekkurler ^_^

2 hafta sonra

Haftalar boyunca durmadan hazirlanmistik. Tasinmak icin. Sonunda bugun yola cikiyorduk. Ev kolilerden ibaretti. Damon, ben ve Pillow ucakla gidecektik. Kanada Vancouver'da cok guzel bir ev bulmustuk. Damon zaten emlak işiyle ugrastigi icin kendisi halletti. Nova'ya da mesaj atmistim. Onu habersiz bırakmak olmazdi. Sonucta artik gorusebilecektik. Icimde biraz heyecan vardi ve mutluydum sonunda hersey duzene girecek gibiydi. Kendi dusuncelerimle hayallerimde gezerken Damon'in beni durtmesiyle kendime geldim

"Hazirsan yola cikalim hayatim"

"Tamam baba hazirim" dedim ve arabaya dogru ilerledik

Matt ve Jack'ten 2 haftadir hic haber yoktu. Bizi rahat birakmislardi herhalde. Boyle gitmesini umuyorduk ikimiz de. Yeni bir sayfa acmistik.

Havaalanina yaklasirken birden uzerimize dogru gelen bir araba gordum ne oldugunu anlayamadan carpti ve 2 takla attik. Bilincim kapanmis gibiydi. Sesleri duyamiyordum. Gozlerim yari kisik vaziyette bize carpan arabadan inen 2 adam gordum. Ellerinde tufekler vardi. Yillar once basima gelen korkunc olayi tekrar yasiyordum. Kabus olmasini umdum. Sadece kabus.

One dogru biraz egildigimde Damon'in bayildigini gordum. Adamlar on camdan Damon'a ates etti ben yari sok vaziyette yüksek bir ciglik attim. Bu olanlar gercekti! Annemi kaybettigim gibi babami da kaybediyordum. Gozumden yaslar akmaya basladi. Aglamamam gerekirdi. Babama son kez bakiyordum. Beni yaka paca arabadan cikardilar. Cigliklar atiyordum. Arkaya dogru baktigimda kafasinda kursun izi yuzunden koltuga yigilmis babami gordum. Yan koltukta da kopegimiz vardi. Onu bile vurmuslardi. Inanamiyordum. Ellerim titriyordu. Beni zorla arabaya bindirdiler. Nereye goturduklerini soracak gucum bile kalmamisti. Ölü gibiydim. Ne yapacagimi bilmiyordum. Sadece kabus olmasi için dua ediyordum. Elimden gelen baska birsey yoktu.

HOMOLANDHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin