Isini bitirdikten sonra ustumden kalkti, kiyafetini duzeltip odadan acele bir sekilde cikti. Onun icin de son derece zor durumdu ama burada hayati bok olan kisi bendim. Uzun sure kipirdayamadim. İç çeke çeke agliyordum, durduyamiyordum kendimi. Yerimden dogrulmaya calistim o anda midem bulandi hemen tuvalete kostum ve kustum. Midemde de birsey yoktu ama kusuyordum. Burnum yaniyordu. Tuvaletin kapisina cokup tekrar ağlamaya basladim. O sirada icerden kapi acilma sesi geldi.
"Liza, neredesin?" Dedi icerdeki ses. Bu Jane'di. Ona tamda ihtiyacim oldugu sirada gelmişti. Kendimi zorlayarak ona seslendim. Hizli bir sekilde gelip iceri girdi.
"Iyi misin Liza?!" Dedi endise icinde. Değildim, iyi degildim aksine kotuye gidiyordum. Hayatim ve ben kotuye gidiyorduk. Dipteydim.
"Midem kaldirmiyor" dedim.
"Haklisin Liz, seni anliyorum" dedi masum bir tavirla. Gozleri endise icindeydi. Benim icin endiseleniyordu gercekten. Onu seviyordum. Arkadas gibi. Kiz kardesim gibi, iyi geliyordu bana.
Yuzumu yikayip beni yatagima goturdu. Ustumu orttukten sonra alnimi opup samimi gulumsemesiyle beraber odayi terketti.
Buna son vermem gerekiyordu, artik dayanacak gucum kalmamisti. Hayatimi bu igrenc yerde surdurmek istemiyordum. Tutunacak ne bir dalim ne de umudum vardi. Onca yasadigim seyden sonra boyle bir yerde omrumun sonuna kadar kalacak olmak beni rahatsiz etmisti. Hayir buna katlanmayacaktim. Kendimi toplayim yatakta dogruldum ve odada kesici bir sey aramaya koyuldum. Her tarafi karistirdiktan sonra nihayet banyoda jilet buldum. Intihara cesaret edecek kadar kötüydü durumum. Yasamiyordum zaten. En azindan bunu yasal kilacaktim. Banyodaki kuvetin icine girdim jileti dondurecek birsey yardimiyla cikarmistim simdi geriye sadece kesmek kalmisti. Yavas yavas batirmaya basladim ilk once. Alismak icindi bunlar. Nefes nefese kalmistim oturdugum yerde. Damon'i dusundum. Annemi dusundum. Ve kagit keser gibi dikine bir yarik actim. Keskin bir aci saplandi aniden. Diger bilegimi kesecek gucum kalmamisti. Aci butun bedenimi sardi. Kisa surmesi icin yalvarmaya baslamistim. Dayanilmazdi bu aci. Kuvet yavas yavas kan doluyordu. Goz kapaklarim agirlasmaya basladi. Acim da azaliyor gibiydi sanki. Ölüyordum. Evet gercekti. Kurtulusumdu bu. Yuzumde bir tebessum olustu. Ama kaslarimi hareket ettirmekte zorlaniyordum. Etraf kararmaya baslamisti ve ben artik gozlerimi acamiyordum..
ŞİMDİ OKUDUĞUN
HOMOLAND
Science FictionSadece eşcinsel insanların var olduğu bir dünya hayal edin ve hikayeye başlayın.