53.000 Steps

Chapter 15

Fifteen

I’m coming out.

“ANO?!!! MANGANGANAK KA NA?!!!!”

Sabay sabay pa silang tatlo na hindi malaman ang gagawin.

Habang ako naman, pawis na pawis na dahil sa sakit.

“Dalhin na natin sa ospital!!!” pasigaw na suggestion ni kiel dahil sa panic.

At dahil sa sobrang sakit ng nararamdaman ko, hindi ko na namamalayan ang mga nangyayari sa paligid ko. Para bang naririnig ko sila, nakikita ko sila, pero hindi tumatatak sa isip ko.

All I can think of is the pain.

My baby. And what will happen to me.

Naramdaman ko na lang na binuhat ako ni Gab.

“Dun na kami sa kotse ko. Ipagpaalam mo na lang ako sa professors ko. tapos sumunod ka na lang sa ospital.” I heard Gab ordered this to someone. May hint of panic but still calm.

“E hindi ko alam papuntang ospital.” Halos mabulol nang sabi ni kiel.

Pero nainterupt ko siya sa bigla kong pagsigaw. Biglang humilab yung sakit.

Lalo tuloy silang nagpanic.

“o sige na! O sige na! Ako na lang sasama sayo, bilisan mo na Gab!” halata sa boses ni best friend na nag-aalala na siya.

Tinakbo na ko ni Gab papunta sa kotse niya.

By that time, medyo nawala yung sakit kahit pano. Pero masakit parin.

He started te car and in a matter of seconds, we were away from the campus.

Nasa kalagitnaan na kami nang daan papuntang ospital nang bumalik yung paghilab ng tiyan ko.

And to make things worse…

“Sh1t! tumirik tayo!” the car screeched to a stop.

Now, Gab’s panicking.

“Kapag na lang nangailangan ka ng masasakyan sa isang napakacrucial na sandali, tawagan mo ko.” sabay abot naman sakin ni Manong ng calling card. Wow ah. Sosyal si Manong, may calling card. HAHA.

Right. Si manong taxi driver.

“Gab! Tawagan mo yung number sa calling card sa waller ko!” sabi ko sakaniya nang namimilipit sa sakit.

Sumunod naman agad siya sa sinabi ko at tinwagan si Manong Taxi Driver.

Hindi ko na alam kung anong pinag-usapan nila at hindi ko narin inalam dahil mas iniintindi ko ang baby kong gusto nang lumabas. Sana maging ok siya…

Palakad lakad si Gab sa labas ng pinto ng kotse nang dumating si Manong sakay ng kaniyang taxi.