53.000 Steps

Chapter 29

Twenty-Nine

Usapang TOOOOOOT!

“Halika, baby. Sama muna ikaw kay Daddy.”

Mukhang malaki ang nagawa ng isang araw at isang gabing pag-iwan ko kay Gab at Gabbie.

It seems like mas close sila sa isa’t isa.

It almost look as if…

Totoong mag-ama nga sila.

 

“Behave ikaw Gabbie a. Wag malikot kay Daddy.” I told my daughter as if naintindihan na niya ko habang kinukuha siya ni Gab sakin.

Si Gab rin ang nagrespond sa sinabi ko by that… lustful? Irresistible? Eye contact of his na sinamahan pa niya ng nakakatunaw ng puso niyang ngiti.

And I don’t know. Masisisi niyo ba kung…

Bigla na lang akong natulala?

 

I snapped out of it when I heard Gabbie laughing.

Alam niyo yung tawa ng bata? Yung malanding tawa ng bata pero kyut at parang may kung anong magic na nakakapagpasmile rin sayo?

Ganun yung tawa ni Gabbie habang nilalaro siya ni Gab.

Nakakatuwa nga silang panoorin e.

Parang bumalik sa pagkabata si Gab habang akala mo naman e nakakaintindi na sa mundo si Gabbie.

Narealize ko tuloy, ganito pala yung feeling ni mama noon pag pinapanood niya kami ni Papa na nagkukulitan.

Umupo si Gab sa tabi ko na kalong kalong si Gabbie.

Napagod siguro, pero tawa parin sila ng tawa.

Ang mag-ama ko nga naman o.

 

Nakangiting tinignan ako ni Gab tapos nilapit niya sakin si Gabbie.

“Baby, kiss mommy.” Pero biglang tumigil sa pagtawa si Gabbie at tinignan lang kami ni Gab na parang di niya maintindihan yung pinapagawa sakaniya.

“Gabbie, kiss mo si mommy.” This time ako na yung lumapit kay Gabbie para ikiss siya pero parang matandang may isip naman siyang lumayo.

Nagulat ako.

Nagulat si Gab.

Nagtaka kami.

“Gabbie, you kiss mommy. Like this o.” at parang may kung anong sumanib sakin na saktong pagsabi ni Gab ng “like this o.” e napalingon ako sakaniya at…

:-* :-[ :-* :-[ :-* :-[

biglang tumawa ulit si Gabbie.