NARALARIN YANSIMASI

7.Bölüm= Aşk Fısıltıları

* Sevmek bir oyundu. Sonunda ölüm olacağını bile bile bu oyunu oynayanlar aptal değil sadece birer aşıktı...

"Hastahane"

Yine bu nalet yerde açmıştı gözlerini. Artık bitsin istiyordu. Her şey o kadar aynıydı ki. Tuvalete git, kahvaltını yap, bahçede dolaş, düşün, düşün, düşün, tekrar düşün, doktorun odasına git, defalarca öl, yemek ye, şanslıysan kabus görmeden ve kriz geçirmeden uyu. Bu Esila için öyle zordu ki. Bu sefer ufakta olsa bir değişiklik yapacaktı. Bu düşünceyle gözlerini devirdi. Ne büyük değişiklik ama! Kahvaltısını yapıp direk doktorun odasına gitti.

-" Gel Esila."

-" Bu gün bahçede konuşmamızın bir mahsuru varmı, değişiklik olsun istiyorum?"

Anlayışla gülümsedi adam.

-" Sen çık o zaman ben birazdan geliyorum."

Onaylayarak merdivenlerden inmeye başladı genç kız. Bahçeye geldiğinde masalardan birine oturdu. Doktora anlatacaklarını tartıyordu kafasında. Her seferinde bu kadar zor olmasa ne olurdu sanki.

-" Onu özlüyorsun."

Duyduğu ince sese doğru çevirdi bakışlarını. Sarışın, iri mavi gözleri olan zayıf bir kızdı. Üzerinde sarı bir elbise vardı. Onu bir kaç defa görmüştü burada fakat hiç konuşmamışlardı. Kaşları çatıldı.

-" Nereden biliyorsun?"

-" Özlüyor gibi bakıyorsun."

Üşüdüğünü hissetti. Elleriyle kollarını sararken bakışları ilerideki bir ağaca sabitlendi. Çikolata gibi gözlerin tekrar içini ısıttığını farketti. Yaşlı adamın seslenmesi ile kendisine geldi. Doktorun geldiğini bile fark edememişti. Nereye gitmişti o sarışın kız? Ne demişti o öyle? Söylediği cümle yankılandı kulaklarında.
Özlüyor gibi bakıyorsun...

"Geçmiş"

Sıcak bir duş alıp kendimi yatağa attım. Hala aklım Efenin bana söylediği sözdeydi. Gerçekten ona aşık olduğumu falanmı sanıyordu? Kendi kendime güldüm. Böyle bir şey mümkün dahi değildi. Olamazdı. Olmamalıydı...
O kadar aptal değildim. Daha önce pek çok ilişkim olmuştu. Yada çirkin bir kızda değildim. Efede fena sayılmazdı. Ah kimi kandırıyordum ki? Şimdiye kadar hayatıma giren bütün insanları toplasam bir Araf Efe Soykan etmezdi. Ama olmazdı işte. O Duruya aşıktı. Öyle merak ediyordum ki o kızı. Çok güzel olmalıydı. Telefonumun sesiyle yataktan kalktım. Bakalım bu gün ki oyunumuz neydi?

-" Efendim."

-" Dün dinlenebildin mi?"

-" Eminim dün sırf ben dinleneyim diye aramamazlık etmedin."

-" Zeki kız."

-" Görev nedir patron?"

dedim alayla. Bu işe ve Efenin bana karşı olan tavırlarına gittikçe alışıyordum. O ise ciddi ses tonuyla cevap verdi.

-" Bana geleceksin."

Bir an sesimi kaybettim. Sertçe yutkunup zorlukla konuştum. Sesimin titremesine engel olamamıştım.

-" Neden?"

-" Sanırım benimle yatman gerek."

-" Ne? Oha! Çıldırdınmı sen? Böyle bir şey olmayacak tamam mı? Kendine başka bir oyun arkadaşı bulsan iyi edersin çünkü artık ben yokum."

Bu kızın amacı neydi böyle?

-" Gerçekten bu kadar aptal mısın yoksa tipinmi böyle?"

-" Ne?"