Mam dość! || Chardre ||

Prolog

Jestem Leondre Devries, mam 16 lat, bla bla... Wszyscy mnie znają, przecież jestem "tym Leo z Bars and Melody". Byłem i ciągle jestem prześladowany. Najpierw w szkole podstawowej, a teraz? Teraz jestem "prześladowany" przez mojego najlepszego przyjaciela. Charlie się we mnie zakochał, ale ja tego nie odwzajemniam. To znaczy kocham go, ale jako najlepszego przyjaciela, nie jako partnera czy coś w tym stylu. Charles ciągle robi sobie nadzieje, a ja za każdym razem je niszczę. Nie rozumiem tego. Przecież ma Chloe i są w sobie zakochani. Jeszcze kilka miesięcy temu powiedziałbym, że są dla siebie przeznaczeni i ładnie razem wyglądają. Teraz niestety nie mogę tak powiedzieć...

Cóż, chłopak, jak chłopak, ma swoje potrzeby. Charlie też je ma. A skoro się we mnie zakochał i mnie "prześladuje", to nie trudno się domyśleć co robi. Tak, Charlie mnie gwałci. Mój najlepszy przyjaciel mnie gwałci. Wszystko zależy też od jego humoru. Jeśli jest szczęśliwy, to obchodzi się ze mną bardzo delikatnie, jakoby nie chciałby mnie skrzywdzić, bo mnie kocha. Natomiast jeśli ma zły humor, to traktuje mnie jak męską prostytutkę. Bije mnie w miejscach, w których nikt tego nie zobaczy, nie myśli nawet o tym, czy mnie boli, kiedy mnie "rżnie". Wiem, że nie mogę nawet się sprzeciwiać, bo zawsze oberwę. Na drugi dzień po jego złym humorze zazwyczaj nie mogę normalnie siadać. Blondyn jednak nie robi mi nic dzień przed koncertem. Co jak co, ale jest bardzo ostrożny, bo w każdej chwili wszystko może się wydać. Pamiętam jak zgwałcił mnie pierwszy raz. Strasznie się wtedy wyrywałem. Od tamtego czasu muszę wszystko ukrywać przed naszymi rodzinami, przed Bambinos i mediami. Na koncertach mam doczepiany uśmieszek, muszę znosić jego przytulasy na scenie... Czasami mam po prostu dość i chcę się pociąć z nadzieją, że może kiedyś wepchnę za głęboko ostrze, ale coś mnie od tego odpycha... Łudzę się, że może to jednak jest koszmar i kiedyś się z niego obudzę. Że Charlie robi to dlatego, że bardzo mnie kocha, ale nie wytrzymuje psychicznie mojego odrzucenia...

Ta historia jest inna niż wszystkie. To niepowtarzalna historia. Historia mojego życia.