10.Bölüm
"Bir sorun mu var?" Diyen Hemşirenin sesiyle ona yönelmiştim.
Orta yaşlı bu hemşire homurdanıp duruyorken az önceki kızın neden gelmediğini düşündüm. Richard'ı artık düşünmüyordum bile. Başka sorunlarım da vardı ve onları düşünmek en iyisiydi. Ben burada yatıp dururken adımlarımı nasıl öğrenecektim? Ev bir nevi bana emanetti ama ben daha kendime mukayyet olamamıştım. Yatırılması gereken birkaç fatura hala duruyordu. Çimlerin biçilme haftası da gelmişti. Dersler bittiği için seviniyordum. Etkinliklerden başka hiçbir şey kaçırmamış oluyordum. Ama sürekli yok yazılmam hiç hoşuma gitmiyordu.
"İnanmıyorum!" Dedi Lily.
İlk şoku atlatınca kapının önünde durmaktan vazgeçip yanıma geldi. Bana hafifçe sarılırken
"Nasılsın? Böyle bir zamanda kaza geçirdiğine inanamıyorum."
Asya herkese aynı yalanı söylemiş olmalıydı.". Dans salonunda kayıp düştü." Böyle bir zaman mı demişti?
"Nasıl bir zamanda yani?"
"Biz taşınıyoruz canım."
"Ne! Nereye peki?" Dedim afallamış bir şekilde.
"Güney Dakota."
Kaşlarımı kaldırdım. Söyleyecek bir şey bulamıyordum ki. Tekrar bana sarıldı.
"Ne zaman?"
"Bu gün. Aslında 2 saatim var. Asya beni arar aramaz hemen geldim. Ben sanıyordum ki sen yoğunsun ve bu yüzden..."
Derken ben ona sarılmak için öne atıldım. En yakın arkadaşım gidiyordu be!
🐉
"Hadi ama! Senin yüzünden ben geç kalacağım Ecel!"
"Tamam tamam geliyorum! Bekle!"
Çantamı kaptığım gibi merdivenlerden indim. Dikişlerim alınmıştı. Ve yaram bir izden ibaretti. Sadece eve geldikten birkaç gün sonra kesiğim kapanmış ve derim kendini yenilemişti. Bu kadar hızlı iyileşmesi herkesi şaşırtmıştı. Ama ben neredeyse 8 yaşımdan beri yaralarım, hastalıklarımın çabucak iyileşmesine alışmıştım. Alışıla gelmiş olmasa da.
"İşte geldim. Dışarıda bu kadar bağırdığına değdi mi sence?"
"Kesinlikle. Bu kadar bağırmasaydım kim bilir ne zaman gelecektin."
"Tamam hadi bakalım gazla o zaman."
On dakika geçmeden okuldaydım işte.
"Görüşürüz. Kendine dikkat et." dedim Asya'ya arabadan inerken o da sevinçle;
"Sende!" dedi.
Bu gün kendi parti salonlarının yerini seçmeye gidiyordu.
"Dün gittiğin yere bayıldığını sanıyordum."
"Evet ama buraya bakmak istiyorum."
Dedi gaz pedalına basarken. Arabadan ağırlığımı kaldırdım ve ana yola çıkana kadar arabasını izledim. Aldığım istirahat raporunun henüz süresi dolmamıştı bu yüzden zaten sıkıldığım derslere girmeyecektim. Ama bu gün dans çalışmam vardı ve ben bir an önce çalışabilmek için ölüyordum. Dans etmeyi sevmiştim. Hem de çok. İsmimin yüksek sesle dile getirilmesiyle arkamı döndüm. Seçmeli derslerimden tarihe giren Bay Cebeant bana doğru geliyordu.
"Evet hocam?" Dedim.Geçmiş olsun dileyecek değildi ya?
"Bana krediye ihtiyacın olduğunu söylemiştin. Şimdi benim de acil bir balo salonuna ihtiyacım var. Eğer bulabilirsen sana tam not verebilirim."
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Auxılıum Serisi I; Gardiyan
VampireTahmin bile edemeyeceğiniz bir yaşamın kapılarını araladığınız da, yeni tanıştığınız bu dünyayı isteyip istememek sizin elinizde değildir. Araladığınız o devasa kapılar arkanızdan, bir daha açılmamak üzere kapandığında ise ne geride bıraktıklarınız...