NEFESİM

4.BÖLÜM

Lobi' ye geldiğim de görevli den bir gecelik oda istedim.

"İyi akşamlar ben bir gecelik oda isteyecektim. Ali soysal'ın kızıyım" dedim kimlik isteyeceğini ve yaşımdan dolayı bir sıkıntı çıkarmasın diye vurguladım.

"Tabi kimliğinizi alabilir miyim " dedi güler yüzle. Bende çantamdan kimliğimi çıkarıp uzattım. Görevli kimliğimi alıp giriş çıkış işlemlerini yaptı. İler deki diğer görevli arkadaşına seslendi.

"Mehmet bey, lara hanımın odasını gösterir misin?" dedi ve ardından bana dönüp "buyrun bu kimliğiniz ve buda kalacağınız odanın anahtarı" diyerek anahtarı uzattı. Bende teşekkür edip mehmet adındaki görevlinin yanına gittim. Görevli elimdeki bavulu ve kedimi almak istedi. Ben bavulu verip, kedimi kendim taşımak istediğimi söyledim. Görevli kafasıyla onayladı ve asansöre binip odama doğru ilerledik. Çok sürmeden odamın kapısının önüne gelmiştik. Kapıyı açıp bavulumu verdi. "Buyrun bavulunuz iyi akşamlar " dedi. Bende "teşekkür ederim size de iyi akşamlar" diyerek gönderdim sonra bavulu alıp içeri geçtim. Etrafa şöyle bir baktım çok güzeldi. Kocaman penceresinden bakınca şehir sanki ayaklarımın altında gibiydi. Harika..
Bavulu bir kenara bırakıp Mia'yı kafesinden çıkardım kafeste daraldığını anlamıştım.
"Off sonunda özgürüm" diyerek sırt üstü yatağa attım kendimi. Şuan saat 01.14'tü çok uykum vardı ve uyumam lazımdı yarın erken kalkmak için. Sonuçta önümde beni bekleyen uzun bir yol var daha yeni başladık! Herşeye hazırlıklı olmalıyım. Ama artık napmam gerektiğini düşünmeliyim! Ben kara kara düşünrken mia etrafta dolanıp en sonunda kucağıma gelip uzandı. Canım kedim benim bir sen kaldın hayatımda sende gidersen naparım ben? Onu kollarımın arasına alıp kendimi uykuya teslim ettim..

Baş ucumdaki çalar saatin sesi yüzünden yerimden fırlayıp yere kapaklandım ne olduğunu anlamadan kendimi yerde buldum. Yüzüm yerle sevişirken elimi kaldırıp bi an kendimi evde sanıp afife karşımdaymış gibi saati durdurması için salladım "tamam tamaam.. Uyandım afife kapat şunu" diyerek doğruldum. Yatağın arkasından çıkıp etrafa baktım ve evde değilde otelde olduğumu fark ettim. Dün yaşadıklarım rüya gibi gelmişti yani kendime inanamadım ben harbi den kaçmışım evden!! Bir elimi belime attım, diğer elimle de saçımı kaşıyarak şaşkın şaşkın etrafa baktım gülerek
"Allah'ım ben cidden kaçmışım inanmıyorum manyağım ben ya, yok yok bence ben delirdim?!" dedim hala kaçtığıma inanamamıştım ve şu sesten artık kulak diye bir şey kalmamıştı. Kapatmak için elime aldım kenarlarını kontrol ettim ama saatin alarmını nasıl kapatacağımı bilemedim sesi artık sağır etti diyebilirim! Neyse bende baktım olmuyor pillerini çıkardım
"Ohh bee.. Şöyle sessiz olsan nolucaktı? Bak kalbini söktüm değdi mi sence yani sen saatsin bu ses seni hiç rahatsız etmiyor mu? Hayır Benin sesim böyle olsa ses tellerimi koparırdım!" Dedim iki dakika sonra "ne diyorum ben ya? İyice delirdim!" Şöyle güzel bir şarkı çalarak uyandırsan nolcak? Ne var yani zır zır çalınca zevk mi alıyorsun anlamıyorum ki!" Diyerek devam ettim. Sonra kendi halime gülüp saate tekrar baktım. Bir dakika saat 8 oha babamlar birazdan uyanacak afife de yürüyüşte! Belki de eve çoktan gelmiş beni uyandırmaya geliyordur!!
"Eyvahh.. Ben daha bankaya gitmedim! Burdan bir an önce çıkmalıyım " lobiyi arayıp kedi maması ve kendime de kahvaltı getirmelerini rica ettim. "Onlar getirene kadar bende hazırlanayım bari" diyerek banyo ya gidip elimi yüzümü yıkadım. Şimdi duş almaya kalmışsam iyice geç kalırım zaten dün akşam evden çıkmadan önce duş almıştım gerek yok saçımı tarayıp şekil verdim iki dakika da sonra ordan çıkıp bavulumdan yeni kıyafet aldım. Üstümü değiştirip bi şapka ve gözlük çıkardım hazırda bulunsun diye. Sonuçta artık bir kaçağız kendimizi gizlememiz lazım kimse tanımamalı. Afife beni bulamayıp gittiğimi öğrenirse bir kaç saat sonra her yere haber verir ve bulunmam an meselesi olur, zaten burayı da çabuk bulurlar o yüzden hızlı hareket etmem lazım.

Kıyafetlerimi giydikten sonra kapı çaldı. Bir an tedirgin olup bekledim
"Kim o? " diye sordum
"Oda servisi.." diyerek cevap verdi kapının arkasından. Bir oh çekerek kapıya yönelip açtım. Kahvaltımı ve Mia nın mamasını içeri getirip bıraktı.
"Teşekkür ederim " dedim ve görevli gülüp gitti. Bende kendi kendime kapıyı kapatırken söylendim.
"Bunlar da ne çok gülüyorlar böyle adama küfür etsem yine gülecek kim bilir ne manyak müşterileri vardır bunların?! " diyerek devam ettim " neyse! miaa.. gel kızım sana mama geldi" diyerek mia'ya seslendim mamasını hazırlayıp bıraktım. O yemeğini yerken bende kenarda ki küçük masaya kahvlatımı kurup manzaraya karşı yemeğe başladım.
Yemek bitince kenardaki sigara paketinden bir dal alıp yaktım şehrin güzelliği ve kahvaltı dan sonraki sigara iyi geldi.

kalktım bavulumu çantamı ve miayı kafesine koyup elime aldım ve oda dan çıktım. Asansörle Alt kata yani lobiye indim çıkış işlemlerimi ve ücretini ödeyip arabamı getirmelerini istedim. Onlarda park görevlisinden arabayı getirmelerini söyledi. Saate baktığımda 8.30 olmuştu. Hala arayan soran yoktu demek ki daha kimse fark edememişler gittiğimden.

5 dakika sonra dün akşam ki park görevlisi arabamı getirdi. Ona doğru yürümeye başladım o sıra ona söylediğim laftan dolayı içim rahat değildi. Bavulumu bagaja koymama yardım edeeken gözlerinin içine bakarak " dün akşam söylediklerim için özür dilerim " dedim. Gider ayak gönlünü kırmak istemiyordum. Bir cevap vermesini beklemiyordum o yüzden arka kapıya yönelip mia'yı yerleştirdim. "Sorun değil unuttum ben " diyerek yanıtladı. Hafif gülümseyip bana baktı.
Sen ne ara bu kadar tatlı oldun da ben göremedim yahu??

Bende ona gülümseyerek arabaya bindim. Gitme vakti gelmişti..