FIRTINA

Merhaba,ben Katy! Çogunlukla en küçük şeylere bile kahkaha atan,cıvıl cıvıl kendi halinde liseli bir kızım işte.Herkes gibi sıradan 17 yaşında bir kız.. Tamam,sanırım 'sıradan'kelimesi çok da doğru sayılmaz.Çünkü kabul ediyorum benım ve muhteşem arkadaş grubumun çok garip-ama kesinlikle çok eğlenceli-davranışlarımız olduğu doğru.Zaten biz daha okulun ilk gününden kaynaşmış,herkes daha'tanışma' safhasındayken okuldakilerin dedikodusunu yapmaya başlamıştık bile.

Herneyse bu arada aklıma gelmişken söyliyim hikayem 'okulda her şey yolundaydı ta ki sınıfımıza o esrarengiz-ama tabiki çok yakışıklı-çocuk gelene kadar..'şeklinde değil.Açıkçası belki de benimki bir hikaye bile değil,ben sadece size yaşadıklarımı anlatmak istiyorum çünkü itiraf etmeliyim ki şu an gerçekten de çok zor bir durumdayım ve ne yapacağımı bilmiyorum...

Ahh! Neyse lütfen son söylediklerimi unutun.Yine gevezelik yapıp bazı şeyleri çok erken söyledim.Şimdi isterseniz bazen filmleri aratmayan dünyama bir giriş yapalım ve her şey nasıl başladı öğrenelim..

                             Gerçekten de kendimi yeterince tanıyor muyum?

-Kahretsin! Yüzümde bir tebessümle arkaya döndüm.Yanıbaşımdan gelen bu sesi elbette tanımıştım.Çılgın grubum içinde belki de kendime en yakın bulduğum Amy di gelen.Sanada günaydın,Amy.dedim ama bana yüzünü buruşturarak cevap verdi. 'Bütün erkeklerden nefret ediyorum,hepsinden.Dün neler oldu bilmiyorsun.Bak,aslında gerçekten de bu sefer hiç bi olaya karışmayı planlamıyordum ama onlar beni buluyor.Dün senden sonra eve doğru yürüyodum sokakta bi kızla erkeğin kavga ettiğini gördüm.İlk başta umursamadım sonuçta bana ne ama erkek kıza vurmaya çalışınca benim tepemin tası attı! Tanrı aşkına 21.yüzyıldayız ve erkeklerin kadınları insan saymaması beni deli ediyor!Herneyse,ben bunların yanına gittim çocuğa bağırmaya başladım falan kızı korumaya aldım baya hanımefendi dudaklarını büze büze  ne dese beğenirsin 'Bizim aramızdakine karışmayın lütfen!'İşin ilginci olayın sonunda birbirlerine sarılıp gittiler.İnanamıyorum ya ama o kızda her şeyi hakediyor bence ben onun yerinde olsam...Amy devam ederken kendmi klasik Amy diye düşünmekten alamadım.Amy nin iki yıl boyunca çıktığı ve yaklaşık 3 ay önce ayrıldıkları bir sevgilisi vardı.İşin aslını hiçbir zaman öğenemeyecek olsak da Amy aldatıldığını iddia ediyordu.O günden sonra feminen bir düşünceyi benimsemiş ve çoğu erkekden nefret eder hali gelmişti.Eğer bir erkek Amy nin yanında bir kıza kötü davrandıysa  gerçekten yanmıştı!

Konuyu değiştirmek amacıyla bugün okuldan sonra benle gelsene şu ünlü medyum(!)ADAM-RA ya gitmek zorundayım ve tek başıma gitmek istemiyorum dedim.Yine o gülcüklerinden biriyle cevap verdi 'Sen ve ödevlerin..'Hadi ama bak hem bu seferki daha eğlenceli bir konu.Sonuçta ne biliyim paralel evrenler,medyumlar falan filan insanın ilgisini çeken konular bunlar.Hem bu medyum insanlar tarafından çok övülen biri herkes ölen yakınlarıyla falan konuşup çoğu şeyi bildiğini söylüyor diyerek aklını çelmeye çalıştım, Amy nin her zaman böyle konulara karşı bir ilgisi olmuştu.Ancak o işin mistik kısmındayken ben daha çok düşünen olurdum her zaman.Bu ödevi aldığımda bu kadar ilginç sonuçlara ulaşacağımı beklemiyordum ve merak etmeye başlamıştım.O yüzden okuldan sonra ADAM-RA nın evinin-evini iş yeri ya da her nederseniz o olarak kullanıyordu-kapısına geldiğimizde biraz heyecanlanmıştım.Bir hafta önceden aramış,durumu anlatmıştım ve çok yoğun olmalarına rağmen randevu kapmayı başarabildiğim için oldukça memnundum.Biraz bekledikten sonra Adam-Ra nın bizi kabul edeceği yere geldik.Tahminlerimdeki gibi çılgın kıyafetler giymiş yaşlı biri değil de orta yaşlarda takım elbiseli bir adam bizi karşılamıştı.Her ne kadar yüzünde bir tebessüm olsa da ilk andan itibaren bu adamda yanlış bir şeyler hissetmiştim.

Sanki her şey çok... çok sahteydi.Amy ye dönüp baktım halinden gayet memnun görünüyordu en hanımhanımcık gülümsemesiyle Adam-Ra ya  bakıyordu.Bir şeyler sorarak konuya girmek istedim ancak Adam-Ra benden önce davranmış ve neler öğrenmek istediğimizi sormuştu.Genel birkaç şeyi öğrenmek ve hemen oradan gitmek istiyordum ama sanki bunu hissetmiş gibi bana bakarak senden çok ilginç dalgalar alıyorum,küçüğüm dedi.-Pehh tanrı aşkına küçüğüm de ne!!-Ayrıca auranın da çok ilginç bir rengi var birkaç renk karışmış gibi ve... son zamanlarda birini kaybettin mi ? Ailenden? bu da ne biçim bir soruydu şimdi.Kaşlarımı çatarak hayır dedim.Peki ya bir kavga oldu mu sevgilinden falan mı ayrıldın?bu adam iyice canımı sıkmaya başlamıştı vurgulayak hayır dedim rahatsız olduğumu belli etmiştim.Bir süre durdu gözlerini kapattı ve bekledi.Birden elimi tuttu ve ahh küçüğüm dedi çok kötü şeyler yaşayacaksın hiç öğrenmek istemediğin şeyleri görecek bileceksin.Elimi biraz daha sıktı peki senin bunlara dayanabilecek gücün var mı diye sordu.Elimi çekmek istedim ancak o kadar sıkmıştı ki bir türlü kurtaramamıştım.Birden içimde yükselen bir güç hissettim bu kızgınlıkla elimi çektim ve çantamı alarak dışarı çıktım.Dışarı çıktığımda hala arkamızdan bağırdığı şey zihnimde yankılanıyordu:GÜNÜ GELDİĞİNDE NE DEMEK İSTEDİĞİMİ ANLAYACAKSIN! Normalde böyle bir şeyi takmamalıydım belki ama hissetmiştim.İçimden bir ses bu adamla bir daha karşılaşacağımı ve o zaman şimdiki halimden çok farklı olacağımı söylüyordu.Ve garipti biliyorum ama ilk defa kendime karşı bir yabancılık hissetmiştim. Sürüklendiğimi hissediyordum.Büyük bir fırtına çıkmıştı ve beni oradan oraya sürüklüyordu sanki.

     Zihnimin derinliklerinden gelen bir ses o fırtınanın çok yakında çıkacağını söylüyordu...