FIRTINA

Arkadaşlar...

James in gidişiyle Amy nin yanıbaşımda belirivermesi bir olmuştu.Meraktan çatladığına emindim.Yürümeye başladık, Amy ya soracaklarını bir sıraya koymaya çalışıyor ya da olayları kendi kafasında çözmeye çalışıyordu.En sonunda dayanamadı ve bütün sorularını sıralamaya başladı.Bu kim,nerede ve ne zaman tanıştınız? Neden bize daha önce anlatmadın,bütün gün bu çocukla mıydın,niye bize söylemedin meraktan öldük...Ve çok çok çok daha fazlası!Klasik Amy di aslında ama şu an bu nedense beni çok rahatsız etmişti.Normalde hayatta umursamayacağım bir şey olmasına rağmen bir anda Amy ye bunları sormaya hakkı olmadığını hayatın benim hayatım olduğunu söylerken bulmuştum kendimi.Üstelik eve gelmemizle birilikte buna bir de Melissa nın şüpheci bakışları eklenmişti.Ondan da bir nutuk dinlemeye hiç halim olmadığından direkt odama çıktım ve kapıyı biraz sesli bir şekilde kapattım.Nereden gelmişti bilmiyordum ama hala çok öfke doluydum.Neden her şeye burunlarını sokmak zorundalardı ki?Yatağıma oturdum kendimi sadece nefes alış verişlerime odaklayarak sakinleşmeye çalıştım.Biraz sakinleşmeyi başarabilmemle aklım başıma gelmeye başlamıştı.Bu gereksiz öfke krizi de niyeydi şimdi?Bir an 'Neler oluyor bana?'diye düşünmekten alamadım kendime acaba bu hafta içinde kaçıncı kez neler oluyor bana diye düşünüyordum...Penceremden dışarıyı izlemeye başladım.Bir süre sonra odamın kapısının açıldığını duydum.Gelenlerin kim olduğunu daha arkamı dönmeden anlamıştım.Bu bize özel bir şeydi.Az önce değil bunları bin kat daha kötülerini söylemiş hatta onları evden kovsam bile neler olduğunu öğrenene kadar hiçbir yere gitmezlerdi.Bunu düşününce gülümsedim ve 'gelin buraya'dedim.Hepbirlikte yatağıma oturduk ve ben tüm olanları anlatmaya başladım.Nihayet konuşmayı birtirdiğimde ise kızlar bana bu konu hakkında soru sormak haricinde her şeyi yaptı.Geç de olsa partimizi yapmayı başarmıştık.Arkadaşlarım benim işte diye düşünmekten alamadım kendimi evet,belki yarın beni aşırı derecede bunaltarak her ayrıntıyı öğrenmek isteyeceklerdi ama en azından şu an beni anlamış ve konuyu çaktırmadan değiştirmeye çalışmışlardı.Kahkahalarına eşlik ederken kendimi iyi ki onlara sahibim diye düşünmekten alamamıştım...