Yapmak Zorundaydım..

69 2 1
                                    

                  JAMES İN AĞZINDAN..

Karanlığın içinde önce sesler yükselmişti.Ayakkabının oluşturduğu o tok sesler.Sonra bize gittikçe yakınlaştı ve tüyler ürpertici sesiyle konuşmaya başlamıştı.Tanıdık geliyordu sesin sahibi çok tanıdık...Ama bir türlü çözememiştim ta ki onu tamamen görene kadar...İnanamamanın yarattığı o şok etkisiyle sen diyebilmiştim sanırım o ise tüylerimi diken diken edecek şekilde sırıtmış ve ben demişti.Bütün bedenim kulaklarımın yanlış duyduğunu haykırırken ve zihnime söz geçiremiyordum.Bu nasıl olurdu?O sırada gözüm tuttuğu silaha kaymış ve sessiz bir küfür daha yollamıştım.O bakışlarını benden uzaklaştırıp Katy çevirmiş ve bu sefer duymaya alışık olduğumuz o tatlı sesiyle Katy?diye seslenmişti.Kahretsin Amy!Bu neden sen olmak zorundaydın ki?..

   KATY NİN AĞZINDAN


Elbette onun sesini duyduğum ilk anda tanımıştım.Tanrı aşkına,o benim sabahlara kadar birlikte dedikodu yaptığım,her bir haltımı anlattığım kişiydi.En iyi arkadaşım dediğim kişi!Aklıma gelen  ilk düşünce çok basitçeydi puff Amy yine bizi bastı diye düşünmüştüm şimdi uzun bir süre onun alay malzemesi olmak zorunda kalacağım...ne kadar da salak bir düşünce!Amy sözlerine devam ettikçe ses tonundaki o alaycılığı,küçümsemeyi ve iğrenmeyi fark etmiştim.Tabi ki öfkeyi de!Bunun,bunun olduğuna inanamıyordum.Olduğum yere adeta çakılıp kalmıştım.O ise yüzünde hiç görmediğim bir sırıtışla James e bakıyordu.Bir süre sonra kafasını çevirdi ve Katy diye seslendi.Ne kadar da alışkın olduğum bir şekilde çıkmıştı sesi!Elindeki o silah olmasa ve az önce söylediklerini duymasaydım boynuna atlayabilirdim.Yine aynı ses tonuyla devam etmişti 'öncelikle söylemeliyim ki birazdan olacaklar için üzgünüm hayatım'dedi.Tanrım,bu kız benle dalga filan mı geçiyordu?Eğer bu bir şakaysa birilerinin ortaya çıkıp hiç de komik olmadığını söylemesinin tam zamanıydı.Bir süre bu umutla etrafıma bile bakınmıştım ancak hiç kimsenin geldiği yoktu.Neden diye sordum farkında olmadan ne zamandan beri Amy ve niye?Yüzünde bir an için gerçekten de üzgün bir ifade olduğunu gördüm ancak öyle çabuk kaybolmuştu ki bunun hayal gücümün bir ürünü olup olmadığından bile emin değildim.Hiç mi gerçekten arkadaş olmadık diye sordum ağlamaklı bir ses tonuyla.Evet,burası da ağlamanın tam yeriydi ya!Aşina olduğum o kaşları çatıldı ve elbette olduk dedi dünyanın en doğal şeyini söylermişcesine.Her şey beni ADAM-RA ya yanında götürmenle başladı Katy.O..o beni gerçekten etkiledi Katy.Gerçekten farklı bir şeyleri var olacakları biliyordu bunların olacağını biliyordu.Yüzümü buruşturarak kafamı salladım o da bunu görmüş olmalıydı ki 'inanmıyorsun'dedi.Hala inanmıyorsun.Bunu da söylemişti.Sen...sen o gün orayı terk edip gittikten sonra ben bir süre daha orada kaldım Katy ve biz..benimle sadece konuştu.Gerçekten önemli güçleri vardı Katy bunu bana 'kanıtladı'.Ve benden bir şey yapmamı istedi.'Bunu'yapmamı.Üzgünüm Katy onu reddedemezdim,yapamazdım.Seninle her zamanki gibi ilişkime devam etmemi sadece seni daha da yakından izlememi söyledi bana.Ben de yaptım.Bunun senin iyiliğin için olduğunu söyledi bana sana zarar verecek bir şeyi yapmayacağını.Bu geceye kadar beklememi istedi çünkü bazı şeyleri kendin yaşayarak öğrenmeni istiyordu.Amy konuşmaya devam ediyordu ben ise ona inanmayarak bakıyordum.Sana iletmemi istediği son bir şey var dedi Amy.Bunun için gerçekten çok üzgün olduğunu söyledi böyle olsun istemezmiş.Aman ne güzel diye düşündüm kimdi ki hayatıma girdiği ilk günden beri her anımı mahvediyordu bu ADAM-RA?Tam ağzımı açıp bir şey söyleyecekken bir şeyi fark ettim.Gözlerimi kıstım ve Amy sen neden bahsediyorsun diye sordum ürkek bir sesle.Bu dediğin şey ne?Amy bana hüzünlü bir bakış attı ve silahı James e çevirdi.Beynimin ne olduğunu idrak edebilmesi birkaç saniyeyi almıştı fakat harekete geçmek için girişimimi silahtan o kurşunun çıkmasıyla ve James in yere yığılmasıyla yapabilmiştim.Bir çığlık attığımı fark ettim.James in yanına doğru koşmaya çalıştım ancak kafama aldığım şiddetli bir darbeyle dünyamın karardığını hissettim.Gözlerim kapanmadan önce gördüğüm son kişi Amy di ve bir plak gibi bunu yapmak zorundaydım diye tekrar ediyordu.Karanlığa gömülmeden önce düşündüğüm tek şey ise James ti.James,James,James....

FIRTINAHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin