I Can't Make You Love Me

Chapter 3

3
I envied her silently because.. she was loved dearly by my bestfriend.

Halos tawagin ko na lahat ng mga santo para hilingin na sana 'di ako kulitin ngayon ni Kenneth. Pero hindi yata ako malakas sa Kanila dahil pagpasok ko sa aming klase ay agad kong nabungaran ang nananakot na titig ni Ken. Siguro dahil pursigido akong iwasan sya ay hindi ko nagawang masindak at nagawa ko pa syang irapan!

"Excuse me, Ken, but you're sitting on my chair."

Fvck! I was trying si hard not to sound so afraid and I think I did.

"What the fvck, Gabbi?! You've been acting like this since that dinner happened! Pinalagpas ko lahat ng excuses mo dahil sa naging exam natin ng maaga. I wasn't expecting this attitude of yours!"

Bumilis ang tibok ng puso ko nang makita ko ang pamumula ng kanyang mukha at tenga. Fvck, Gabbi! Ngayon mo pairalin ang pagpupursigi mo!

Huminga ako ng malalim. Kinalma ko ang sarili ko para maitaboy ko sya..

"Kenneth, 'wag ngayon.." marahan kong pakiusap sa kanya.

I stared at him as I hid my scared system in front of him. He nodded and threw his both hand in air.

"We're talking after class."

"May interview ako sa Lopez mamaya. I can't."

"Ako rin. Sabay na tayo. Sa ayaw at sa gusto mo, Gabbi, magsasabay tayo. End of--"

Agad na naputol ang pag-uusap namin.. Mas lalo kong kinalma ang sarili ko.

"Ken.."

Akala ko hindi na ako maiinis sa malambing at mala-anghel na boses na iyon pero nagkamali ako. Hanggang ngayon ay ang boses nya ang pinakahuling gusto kong marinig sa buong buhay ko.

I envied her silently because she had my bestfriend, she was loved dearly by my bestfriend, she was well-taken care of because she was my bestfriend's girl.. she's beautiful, talented and all.. she's smart but not as smart as I am. Sht! Lumalabas lahat ng insecurities ko dahil sa kanya!

Tinitigan ko si Kenneth na ngayon ay wala na sa akin ang atensyon. I smiled even though no one will never see.. because even my classmates' eyes' were stucked either on my bestfriend or to that girl who just came in. I took that chance para makaupo sa upuan ko at saka nagkunwaring gagawa ng kung ano sa aking notebook.

"Pharalyn.." pagtikhin ni Kenneth.

"Can I have a.. moment with you?" may pag-aalinlangan pang tanong nito. Aba't ang kapal talaga ng mukha nya! She cheated on my bestfriend and now she's asking for a moment with him?!

Nagtama ang paningin namin ni Kenneth nang sinulyapan ko sya para sana irapan. Una akong nagbawi ng tingin.

"Sure. For a moment. Right!" seriously? What a non-ass jerk!

Nilingon ko ko ulit sya dahil sa pagtawag nya sa pangalan ko.

"What?"

"Mag-uusap tayo mamaya, Gabbi. At--"

"Magsasabay papuntang L.I.. Noted. Go away."

I sounded bitter.. Augh! Did I? Nakakainis lang kasi!

"Gabrielle."  that's his warning tone.

"Sige na kasi, Ken. Umalis ka na. Hinihintay ka na ng ex mo." so I smirked.

"Ken. Tara na. Please?" pang-aagaw nang atensyon ni Pharalyn.

"I'll see you later then. I'll be back." paalam na nito sa akin.

Hindi na ako tumingin pa sa kanila. Nag-umpisa na namang magbulungan ang mga kaklase ko. This is why I don't want to have friends.. Maybe because they are jerks and plastikada.

"Nagkabalikan na ba sila?" tanong ng katabi ko sa kaibigan nya.

"Siguro. Kenneth seemed to be happy these past few days, e." sagot nito..

C'mon, guys! Shut the hell up! Iyan ang gustong-gusto kong isigaw sa kanila.

"Akala ko ba si Gabrielle at Kenneth na?"

Pilit kong kinalma ang aking sarili. At paano ako nasingit sa issues ng favorite couple nila?!

"Haven't you heard and didn't you know? Mag-bestfriends lang sila, girl."

Naaalala pa kaya nila na binantaan  sila ni Ken na huli na iyong nakaraan na pag-uusapan nila kami? Sa inis ko sa mga bulungan ay tumayo ako sa upuan ko which is nasa pinaka-harap. Nagsitigil naman sila kaya naupo ulit ako. Mga tsismosa!

Hindi ko maiwasang hindi mangiti ng mapait. Maybe they reconcile? Baka kaya nya ako gustong makausap ay para sabihin sa akin na nagkaayos sila?

Hindi na dumating sa klase si Kenneth ngayong umaga. Hindi ko na rin sya hinintay na samahan ako papuntang L.I.. Well, naghintay naman talaga ako.. ng kalahating oras. Pero ni anino nya ay 'di ko nakita. Siguro nauna na sya at kasama si Phara. Ngayon ang schedule ng interview naming dalawa, kung 'di sya makakapunta ngayong araw, he won't get another chance.

"Kuya, baka matagalan ako. Ayos lang kung mamasyal muna kayo tapos itetext ko na lang po kayo kapag tapos na iyong interview ko."

"Sige po, ma'am Gabbi."

Pagkababa ko ng sasakyan ay agad kong napansin ang mga estudyante na may kanya-kanyang sasakyan. Maybe I would ask for mommy's approval so Manong will start teaching me how to drive.

While walking inside the Lopez, I tried not to be so amazed but I couldn't help it. Hindi naman ako mukhang ewan na pumasok dito so thank God! The students and even the faculties looks sophisticated. Buti na lang nag-ayos ako para sa araw na 'to.

"Excuse me po.."

"Yes, how may I help you?" ngiti nito.

Wow! That angelic face! I cried in so much distress! How can be this world go cruel and so unfair?

"I'm Gabrielle Gonzales po. I'm here po for an interview.. Incoming freshman. Nawawala po kasi yata ako?"

"Hi! Nice to meet you.. I'm Niña Denisse Lopez. Let me lead the way.." and she smiled again.

Damn!