I Can't Make You Love Me

Chapter 26

26
"Please, don't do this while I'm fixing everything that I messed up."

"Baby, please do slow down. You're walking too fast." natatawa nitong sabi sa likod ko.

"Nagugutom na ako." I only replied. Hindi ko pa nga kasi napapakalma ang sarili ko tapos tinawag nya akong 'baby'. Ano bang gusto nya? Humandusay ako bigla sa sahig dahil nahimatay na ako sa kilig?

Kilig. Fvck! I really hate to admit it pero iyon nga talaga ang nararamdaman ko!

He opened the door of his car for me. Mabilis naman syang umikot papunta sa driver's seat. Habang nasa byahe kami ay nakangiti lang ito. I should know, okay! Dahil hindi ko mapigilang hindi sya lingunin.

"Why are you smiling lik--"

"I just wanna look good when you take glance at me. So.. how do I look?" nanatili ang ngiti sa labi nito kahit tutok pa rin ang kanyang mga mata sa daan.

Umiling ako at saka ibinaling ang tingin sa aking kanan upang itago ang ngiti ko.

HINATID nya ako hanggang sa receiving area lamang. Ayoko na syang maabala pa..

"Thank you.. For the ride and for the breakfast, Mist--"

"Kahlil, please, baby."

My jaw dropped. Baby. Again.

Lumapit ito sa akin ng nakangiti. Hinaplos nya ang aking pisngi sabay abot sa aking kamay.

"Seryoso ako, Gabrielle. I'm courting you. You may think I'm being too fast but you already captured this," sabay dala sa aking kamay sa kanyang dibdib. "The moment.. uh, I bumped you."

It was overwhelming.. I didn't know what to say. Then I heard his laughter again.. God, why does it have to be sexy? Hindi ko alam kung ano'ng dapat kong sabihin. Napalunok na lamang ako nang lumapit ito sa akin at mabilis na hinalikan ako.. sa labi. It was a featherly kiss. Halos hindi ki nga naramdaman but I'm sure as hell that our lips touched!

"I'll pick you up after work. Wait for me, okay?"

Bago pa ako nakatango ay likod na lamang nya ang nakikita ko. Absent-mindedly I reached for my lips. It tastes.. good. Better, actually.

Maghapon ako sa aking opisina.. Minsan nawawala ako sa aking sarili but there would always a Vince para guluhin ako at magbalik sa aking sarili. Paano ba naman kasi kung tuksuhin nya ako parang hindi nya ako boss. Napapahilot na lang ako sa aking sentido dahil hindi ko na nga maalis sa isip ko si Kahlil ay isa pa syang itinutulak ako sa kanya.

"Vince--" pagtawag ko dahil may iuutos sana ako ngunit dalawang kamay ang humampas sa aking mesa kaya't bahagyang napatalon ako sa gulat. "What the?!.. Ken?"

When I met his eyes.. bigla akong natakot. Kinabahan.. Hindi ko alam kung saan ako natatakot at kinakabahan! My gosh! I wasn't thinking about him for weeks now and here he is.. again! What? What does he want?

Tumayo ako to acknowledge his presence. "What do you need?" I needed to be cold. I have to!

"You pushed me away just for you to flirt with a client, huh, Gabbi?" mapait nitong tanong.

Natawa ako sa akusasyon nya. "Of course not! Like what you've said.. he's a client so I need to entertain him." kalmado kong sagot.

"Does it include eating breakfast and kissing?"

Nanlalaki ang aking mata na tumitig sa kanya. Is he stalking me?

"Oh, my gosh, Ken! You are unbelie--"

"No, Gabbi! You are!"

Napuno na ako. He's not supposed to be here! "I pushed you away because that's the right thing to do! Because you have a wife! I'm moving on for Pete's sake, why couldn't you?!"

Hinablot nya ang aking palapulsuhan at hinila palapit sa kanya kaya napahawak ako sa kanyang dibdib. Fvck! I felt electricity! No.. Please.

"Please, don't do this while I'm fixing everything that I messed up." he almost begged. Kaso hindi nga dapat.. Hindi na nga pwede.

"Gusto mo bang lumuhod ako sa harap mo just for you to stop this? Kasi gagawin ko.. without hesitation." panghahamon ko sa kanya.

He's gonna say simething when Vince interrupted.. with a creepy smile. "Miss Gonzales, he's already outside.. and coming inside to pick you up." and as if on cue.. Niluwa ng pintuan si Kahlil. With a flower on his hand and a smile on his face. But it faded when our eyes met. Agad kong naitulak si Kenneth.

"I'm.." tikom ang bibig nito. "Babalik na lang ako sa susunod." sabi nito at tinalikuran na kami. I saw Ken smirked. Gusto ko syang sampalin bigla!

Tinakbo ko ang iilang hakbang ngunit nakalabas na sya sa aking opisina. I heard Ken calling my name pero hindi ko na ito pinansin. Nakita kong pumasok ito ng elevator at sinundan ko sya.

Kailangan ko syang abutan! Mas importante sya.. mas importanteng maabutan ko sya! And then my lips formed a half smile. I think I've moved on..

"Why did you walked out?" lakad-takbo na nga ang ginagawa ko at hinihingal na rin ako.

Hindi nya ako sinagot.. ni hindi nilingon. Okay, I need to try again. "Para sa akin ba yan? Can I have it already?"

Napansin ko ang pagkuyom ng kanyang kamao. Nag-alala ako dahil baka maputol iyong stem ng bulaklak pero mas nag-aalala ako sa kung anong iniisip nya. Tumunog na ang elevator at nagbukas. Nauna na syang lumabas. Pinagtitinginan na nga rin kami dahil para akong tangang sumusunod. Sumasakit na ang paa ko dahil sa heels ko at masyado na syang nauuna. Fvck this!

Huling alas ko na talaga 'to. Hindi ko alam kung anong kalalabasan nito but let it be damned!

Malakas akong sumigaw na syang nagpalingon sa kanya at nagpatigil. "Baby, please!"

He's stunned. "What did you say?"

"I'm sorry. That was Kenneth Sebastian. Hindi ko alam--"

"I don't fvcking care who's that guy! I just want to hear again what I've heard awhile ago. C'mon, baby.."

Unti-unti syang humakbang pabalik sa akin.. he touched my chin and caressed my cheek like what he would always do.

"Baby, please." then he kissed me.