He's really here!?
"Ana! Come down!" si Dad. Baka nandito talaga siya! This can't be!
Nag ayos ako. I am wearing a pajama at sando, hindi ako maarte pag nasa bahay lang then I went downstairs.
I saw his back from here. Naiirita na ako habang papalapit sa kanya.
"Samantha!" Dad. Lumingon ako sa kanya. "What's with that hair?!" hindi pa kasi ako nakakapagsuklay.
Bumeso ako kay Dad at tumabi sa kanya.
"Good morning." bati niya sa akin at ngumiti na pang aso.
"So!-" ako.
"He's here to get you." sabat ni Dad.
"WHAT!?" napasigaw ako dahil sa sinabi ni Dad. I can't believe it! Tinotoo talaga nila yun!? What game is this!? Life wrecking? Card game? Sh*ts play? Hindi ko gusto to!
"Dad!-"
"Samantha, no more arguments and wag kana umasa na tutulungan ka ng Tito mo." What!? Pati si Tito? I really can't believe this! Sariling anak niya kaya niyang ibigay na para bang hindi niya anak!
"I can't believe this." at nag walk out ako.
"Samantha Caroline Ching!" tawag ni Dad.
Lumabas ako ng bahay na walang tsinelas. I walked straight way, walang lingon lingon ng...
"Ouch!" may tumusok sa paa ko at nagdugo iyon kaya napaupo ako sa pavement at naiiyak na.
Hindi ako umiiyak dahil sa nasugatan ako kundi sa desisyon ni Dad. Hindi ako laro na dapat paglaruan! Bagay ako! A matter, occupies' space, has mass at naiinlove!
"Hey miss, are you okay?" hindi ko masyado maaninag ang nagsalita.
Iyak lang ako ng iyak when he wiped my tears. Wala pang ni isang tao na nagpunas ng luha ko kasi ayaw ko talagang may nagpupunas ng luha ko. It makes me feel weak. Pero sangayon hindi ko alam.
Umupo siya sa tabi ko and inspected my feet.
"May bubog yung paa mo." I just stared at him.
Skinny siya pero batak ang muscles bawat galaw niya. Black hair, supah brown eyes, off white complexion and a tantalizing smile. Hindi ko na nga napapansin ang sakit ng sugat eh.
"Do you mind if dalhin kita sa bahay? Don't worry I won't harm you and besides nasa tapat lang bahay ko." tapos tinuro niya ang pangalawang bahay mula sa katapat namin.
I just nodded. Kahit pa halikan mo ko okay lang! haha Ano ba to! Nagiging green na ako!
He carried me until sa bahay niya.
Pinatayo niya muna ako malapit sa pinto may password ata and nabuksan na niya in a spilt second "Pasok ka," nag smile siya "Oh! wait," hinarang niya ang kamay niya kaya napahinto ako. "My name's Calvin, you?" at ngumiti siya. Nakakalaglag puso ang ngiti niya!
Napatawa lang ako ng bahagya "I'm Tiffany." hindi ko binigay ang tunay kong pangalan for safety and security.
Always ko ginagawa yan kayo din especially sa mga strangers.
"Okay, come on in." at inalalayan niya ako. Ang linis, minimalist siya sure ako. Hindi kasi madami ang gamit dito. Pinaupo niya ako sa sofa.
"Can I ask something?" tapos binunot niya ng hinay hinay ang bubog. "Ba-bakit aray hindi-di mo-mo aray, a-a-ako pina-pinapa-pasok a-agad Calvin?" nakuha na niya ang bubog. Ang laki, parang sing laki ng 5pesos.
Diniin niya ang daliri niya doon to give pressure at nilinis na ito "Because I want all of the person that'll enter my house are my friend." napangiti naman ako doon.
"So, friend na tayo?" tanong ko. Binendahan na niya ang paa ko.
"If you said so." at hinimas ang paa kong may benda.
Ngumiti ako "Of course! It would be nice." at ngumiti rin siya.
to be continued...
BINABASA MO ANG
UNEXPECTED BESTFRIEND || COMPLETED
RomanceNakilala ko siya sa pinaka AWKWARD na sandali. Mas nakilala ko rin siya sa pinaka HINDI INAASAHANG mga panahon. Hindi ko talaga inakala na magiging mag best friends kami, all I just know that in an instant BFF na kami. #1 Girlbestfriend (May 22, 20...