UNEXPECTED BESTFRIEND || COMPLETED

BFF 31

Dedicated to: Justcallme_V

I woke up kasi parang uminit at mabigat yung dibdib ko. Pilit kong inabot ang lampshade at ini-on ito. Tapos.
.
.
.
.
.
"Aaaaaaaaaaaaaaaaahhhhhh!!!!!!!"

Tapos kumalabog ang sahig. May ulo na hinay hinay na bumangon. Kaya nagtago ako sa kumot. Then someone whispered.

"Ang shakit carrots."

Huh? Carrots? Isang pangahas na aso lang ang tumatawag sa akin niyan. Its Brian!

Hinay hinay ko binaba ang kumot at nakatingin nga siya.

"Why are you here? And... What brought you here?" sabi ko at umupo pero natatakpan ng kumot ang ibabang bahagi ng katawan ko, kasi naman naka panty nga lang ako. Haleeer!!

Instead of saying anything, he hugged me so tight. Pilit akong kumawala. Eh sa laki niya sino bang makakahinga sa pagkaka akap niya.

"I... can't... bre..ath" sabi ko na halos mawalan na ako ng hininga.

"Sorry carrots, can I just hug you for a little bit longer?" sabi niya and I just nod. Sa wala akong magawa eh!

I can feel his breathing on my neck. Pero mas feel ko ang sadness niya.

Sorry Brian natutunan na kasi kitang mahalin and now I can admit it.

Kumawala ako and faced him "Im sorry kung nag-alala ka sadyang ayaw ko lang makaalitan ang kapatid mo." And he kissed my forehead. Sweeetthhh thalaga nang ashong thoooo.

He helped me get up and gestured na lumabas muna and so I did. Pero nag shorts muna ako noh!

Nagpunta kami sa may beach at nag lakad lakad. Seeing the sun setting down and holding the hand of the person I love is the most wonderful feeling. Feeling lang naman people eehy wag naman epal haha

"I know she's a little rough at times pero hindi ko siya masisisi sa napaglakihan niya. Karen was a charming kid growing up..." as he was explaining about Karen parang naliwagan din ako sa status nila. I know it's also rough for him na andyan si Karen at andito din ako. "But I know one day magkakaintindihan din kayo. It just needs time carrots." The he smiled with the rays of the setting sun kissing his face.

"I love you carrots."

"I..." oops, sasagot na sana ako nang mapigilian ko sarili ko.

Hoooooh! Gaga ka talaga teh!

"I *ehem* am hungry, kain na tayo?" I broke the moment sobrang heavy na kasi. Para naman kasing fast paced lang ng story namin hehe lang challenge.

Kaya napatawa naman siya. And so we headed to a nearby restau. Yeeeeeeey fooooooood! Sa gutom ehy wag na kayo

Habang kumakain he offered something...

to be continued...

Ano kaya ito?..... 😂😂
Antayin po ang susunod na mga chapters. I love you all. 😘😘