Unwitnessed - George Weasley

7%

Ik dacht dat 2 dagen zonder George best wel snel ging gaan, ik ben niet zo gehecht aan hun dat ik hun elke dag wel moest zien, maar toch had ik fout gedacht, en Fred dacht duidelijk het zelfde. In de 2 dagen zonder George zat hij heel verveeld en misschien zelfs normaal en stil in de lessen.

Ondertussen was het dan wel zondag, George was al vanaf 6 uur deze ochtend uit de ziekenboeg, zijn hand was door alles wat mevrouw Pomfrey hem binnenbracht oké. Ondertussen was het 8 uur, ik was net wakker maar Rose zat al helemaal klaarwakker op haar bed en keek hoe ik traag mijn ogen opendeed. 'Sinds wanneer zijn we stalkers?' vroeg ik met een slappe glimlach en keek haar aan. 'Heb je een date met George?' vroeg ze opgewonden. 'Wow, wacht, sinds wanneer praten we?' vroeg ik en keek haar raar aan.

'Angelina moest van George komen zeggen dat je om 10 uur in de Common Room moest zijn,' vervolgde Rose, nog steeds helemaal blij. Ik stond recht. 'Het is geen date, denk ik, we gaan als vrienden,' reageerde ik. 'Ja? Angelina zei dat George zei dat ze zijn date moest zeggen dat jullie om 10 uur weggingen,' glimlachte Rose blij. 'Alles wat je zegt is te veel om te snappen, ik ben net wakker,' zei ik. Maar het voelde niet goed, neem het niet verkeerd op, het voelde geweldig, want ik ben George's date. Toch was ik gespannen, bijna ongemakkelijk, want ik was George's date.

Ik dacht dat het niet goed voelen bij iets vast wel normaal was bij liefde, maar dat veranderde niks aan Rose die blijer leek dan ik. Misschien als ik een lang genoeg bad nam zou ik ontspannen. Dus dat deed ik, ik pakte kleren een handdoek, haarborstel en mijn shampoo en conditioner mee. Ik was niet van plan te veel mijn best te toen, zoals elk ander meisje dat wel zou doen.

Toen ik in het bad ging zitten kwam moaning myrtle aangezwoven, ik drukte snel schuim tegen me aan. 'Het gaat door heel school dat je gaat met George!' zei ze met een zagende toon. 'Maar niemand weet je naam,' vervolgde ze. En toen kwam het tot me door, wat als Snape hiervan te horen krijgt? Dan krijg ik voor 70 jaar lang straf. Ik keek haar even dodelijk aan. 'Je bent een geest en komt nooit het toilet uit, hoe the F weet je dat mensen denken dat ik en George iets hebben?' vroeg ik geïrriteerd.

Ze begon luid te wenen en vloog weer weg. Ik voelde me meteen schuldig, ik keek naar het schuim die over het vele water bleef rusten. 'Ik bedoelde het niet zo,' zei ik zacht. 'Maar je zei het wel!' zei ze gemeen. 'Ja maar die mensen zeiden ook dat ik en George samen zijn, wat ook niet zo is,' verdedigde ik mezelf. 'Sorry, echt waar, ik wou je niet kwetsen,' mompelde ik. Ik vond het best leuk dat ik veel aandacht kreeg, maar ik wist dat dit gevolgen zou hebben aangezien ik Severus Snape als vader heb.

'Twee meisjes, ik denk Hufflepuff aan hun uniform te zien, kwamen binnen en lachte bij het feit dat George met jou ging, nou ze zeiden niet je naam maar ze zeiden wel precies hoe je eruit zag,' mompelde Moaning Myrtle. 'Fantastisch,' zei ik kort af. Ik was best gekwetst al wist ik dat ik dat niet zou moeten zijn. 'Kan je niet kijken?' vroeg ik en stapte uit het bad.

Toen ik was aangekleed realiseerde ik mij dat ik mijn haar helemaal niet had gewassen, ik ging er niet meer terug ingaan en liet het zo maar. Ik borstelde mijn haar snel voor ik een spreuk uitsprak om mijn haar droog en in model te krijgen. Ik was best bang dat de spreuk ging mislukken en ik een deel van mijn haar zou verliezen, maar dat gebeurde tot mijn opluchting niet.

Aangezien ik nooit zo lang voor een spiegel had gestaan besef ik nu pas dat mijn side shave was aan het uitgroeien. Ik zuchtte omdat ik die nu nog snel wou scheren, maar ik het niet zelf kan, ik kan het eigenlijk wel, maar ik ben veel te bang. Ik voelde me nog steeds gespannen, maar dat zelfs Hufflepuffs praten over mij en George maakte het alleen maar erger. Er was geen manier dat Snape er niet van wist. Ik vroeg me af wat er zo bijzonder aan was? Ja wow, ik en George hebben een "date".

Toen ik klaar was met in de spiegel te kijken en eindelijk besloot dat ik er niet zo erg uitzag, op de wallen na dan. Ik trok snel de kleren aan die ik meehad, wat de slechtste combinatie ooit bleek te zijn. Ik keek zuchtend op het horloge rond mijn pols, het was half 9 wat inhield dat ik nog een uur en half heb om mijn outfit te regelen. Ik pakte mijn spullen en liep naar de Gryffindor tower om vervolgens naar mijn kamer te gaan. Veel mensen keken me aan en glimlachte naar me. Ik wou net het wachtwoord naar de Common Room vertellen toen ik iemand mijn naam hoorde zeggen. Snape. 'Iemand zit in de problemen,' zong The fat Lady. Ik keek haar pissig aan en draaide me om.

Ik liep naar Snape toe, wetend dat hij echt geen moeite ging doen voor mij. Het was niet zo druk als ik had verwacht, en ik keek Snape met een doodsblik aan. 'Als je me gaat zeggen dat ik niet met George mag omgaan mag je ook gewoon je bek houden,' zei ik en wou weer wegdraaien. Ik zag dat hij een beetje verdrietig leek. 'Ik ging inderdaad zeggen dat je niet met hem mag omgaan,' zei hij met een strenge blik. Het enige wat mijn vader me leerde over het leven was dat verdrietigheid te laten zien een heel dom idee is.

'Kijk, het maakt me echt niks uit met wie jij denkt dat ik mag omgaan of niet. Weasleys zijn tenminste beter dan jou,' zei ik en stapte weg.

-

Rose was huiswerk aan het maken in onze kamer en ik koos een witte T-shirt met de tekst 'We salute you' op, een zwarte broek met gaten in bij de knieën en een rode flannel die ik rond mijn middel bond. Ik had nog een kwartier die ik besloot te besteden aan mijn tanden poetsen en liggen op mijn bed, denkend aan hoe de "date" zou zijn.