Unwitnessed - George Weasley

2%

Iets van een minuut later zaten we alle drie op de zetel in de Common Room. Alle drie zaten we met een snelle hartslag en een zware adem. 'God, lopen is vermoeiend,' mompelde ik. George en Fred lachte beiden met wat ik net zei.

Dit was een van de eerste keren dat iemand met mij praatte, op Hogwarts tenminste. Waar ik niks mis meehad, ik praat heel graag, maar hou me ook graag anoniem. Ik bukte naar voren toen ik mijn adem weer op een gezond ritme had. Ik kwam overdag amper in de Common Room, maar 's nachts zat ik hier vaak.

De meeste plannen die ik maak zijn gemaakt toen ik alleen voor het vuur in de Common Room zat. Ik hield daarom altijd een overdosis aan energy drank en cola onder de zetel, omdat ik anders inslaap val. Veel slaap heb ik volgens mijn brein niet nodig, maar mijn lichaam zegt anders.

Ik pakte een blikje cola onder de zetel vandaan. Fred en George keken beide naar het blikje. 'Wat is dat?' vroeg Fred. 'Geen cocaïne, wees gerust. Is een Muggle drankje, ook een?' vroeg ik. 'Ik weet niet of we iemand die we net 10 minuten kennen moeten vertrouwen met een blikje waar Coca opstaat,' lachte George.

'Ik deel toch niet graag,' zei ik en deed het blikje open, 'daarin tegen is cocaïne geen vloeistof.' Ik nam een slok. 'Ben je een Muggle?' vroeg Fred. 'Mama was een dreuzel, vader niet.' glimlachte ik. 'Hoezo kent je vader Moony?' Ik keek naar George. 'Ze waren kennis, meer heeft hij niet gezegd, dus ja.'

Peeves kwam door de muur binnengevlogen. 'Waarom is elk schilderij zo verdomd ambetant?' klaagde Peeves. 'Zoals jou?' lachte ik. 'Eerder zoals jou, oh, je hebt de tweeling ontmoet!' Fred en George begroette Peeves met een simpele 'hoe gaat ie?'

'Alexandra hier is net zoals jullie, alleen krijgt zij nooit straf. Omdat ze nooit gepakt word, wat door mij komt, niet?' Ik lachte en knikte. 'Soms,' antwoorde ik. 'Ze gaat graag naar het Forbinnen Forest, en haalt graag grappen uit, maar niet op Slytherins, ze heeft goede punten, heel goede punten, ook door mij.' Ik keek hem aan. 'Dank je, Peeves om mijn naam te verraden en vervolgens heel mijn karakter te beschrijven.' zei ik sarcastisch.

'Dat is heel graag gedaan,' zei Peeves. 'Oh en wees voorzichtig, ze heeft Draco en Draco's vader eens in zijn ballen geschopt.' 'Oké, maar ze vroegen erom!' George en Fred keken elkaar ongeloofwaardig aan. 'Peeves liegt nooit!' riep George zowat. 'Wat deed Lucius toen je hem klopte?' vroeg Fred.

'Hij kan me niks aandoen,' begon ik, 'dus hij deed niks. Draco wou me vermoorden maar hij had zo'n pijn dat hij niet durfde. Als hij het had geprobeerd had hij er 100% spijt van gehad. Oh en nu klinkt het alsof ik een Death eater ben, nee, ben ik niet, maar mijn familie zit niet aan de goede kant.' Ik liet hun mijn beide armen zien als bewijs dat ik "Het Teken" niet had.

'Maar je bent wel kwaadaardig!' zei Peeves. 'Hangt ervan af tegen wie.' George en Fred luisterde beide naar het eindeloos gezeik van Peeves, alles ging over mij, omdat Peeves goed wist dat ik niets over mezelf zou zeggen. 'Ja Peeves, flink zo. Nou is het wel genoeg.' zei ik, ik was enorm kwaad aan het worden omdat hij bijna aan het deel van mijn vader kwam.

'Dat moeten ze echt niet weten, dat deel,' zei ik voor hij door ging. 'Als je dat zegt zorg ik ervoor dat je nooit meer mag ronddwalen in Hogwarts!' Peeves keek me aan en zag dat ik het meende. Hij knikte zacht. Ik beet weer op mijn wijsvinger.

'Ik moet maar eens gaan, slapende leerlingen wakker maken!' zei Peeves en zweef weg. 'Oké, ik zou maar eens moeten slapen.' zei ik. Ik stond recht, wat eerst niet lukte omdat mijn rechterbeen al sliep. Vlak voor ik de meisjestoren binnen wou lopen hoorde ik de tweeling iets zeggen, wat volgens mijn gevoel op mij gericht was.

'Wil je eens een grap met ons uitvoeren?' vroeg Fred, 'we hebben je wel nodig, willen we niet bestraft worden door onze ouders.' Maakte George het af. Ik dacht even na. 'Ik heb 3 regels: ik praat niet waar er veel andere mensen bij zijn. Jullie luisteren naar mij. En, niemand in deze hele school mag ook maar 1 ding van mij weten, oké?'

'Oké, wanneer plannen we?' vraagde ze beide. 'Morgen om 1 uur, hier, goed?' Ze glimlachte en knikte. 'Fantastisch!' Ik gaf hun een glimlach en liep de trappen op.

Ik sliep maar met 1 andere persoon in een kamer, maar die was net zoals mij, te stil om een gesprek aan te gaan. Wat goed was. We respecteerde elkaar wel, ik ruimde mijn spullen op om de zoveel tijd, en zij de hare. We konden best wel vrienden zijn, moest ik geen verlangen naar onzichtbaarheid hebben.

Ik was stil als ik binnen kwam, al stond het licht wel nog aan en was Rosa nog wakker. 'Maakte ik je wakker?' vroeg ik. 'Peeves wel,' zei ze. Ik knikte en deed mijn pyjama aan 'Slaap lekker.' zeiden we beiden en het licht ging weer uit.

Voor ik inslaap viel probeerde ik me voortestellen hoe het zou zijn om een grap uit te halen met de welgekende tweeling. Wat er half perfect uitzag en ook weer niet. Ik heb nog nooit met iemand anders dan Peeves een grap uitgehaald, en Peeves kan niemand in de weg lopen, dus het ging moeilijk zijn om niet kwaad te worden omdat 1 van de 2 voor mijn neus loopt, wat sowieso gaat gebeuren.