Unwitnessed - George Weasley

11%

Ik liep naar het avondeten een dag na de "ruzie" met Snape. Ik wou dat ik een normale vader had, iemand die me liet zijn wie ik ben en van me houdt. Maar die had ik niet.

Sinds wat ik tegen Snape zei was ik bang om tegen George en Fred te praten, ik heb de grap met hun afgezegd omdat ik bang was dat ik te veel zei. Maar ik zei niet waarom, en de tweeling vroeg niet waarom.
Ik ben vroeg gaan slapen gisteren en zat voor de eerste keer klaarwakker in elke les. Maar ik kon me alsnog niet concentreren. Ik begon telkens meer te geloven dat verliefd zijn op George fout was. Dat ik fout was. Dat alles wat ik deed fout was. Maar ik wilde daar niet in geloven, ik wou blij zijn en dat lukte niet.

George en Fred zaten niet aan de tafel, nog niet. Ik liep naar het einde van de tafel en ging daar zitten. Het eten verscheen over de hele tafel heen en ik pakte een klein beetje.

Na een kwartier waren Fred en George er nog niet. Ik wist dat dit helemaal nutteloos was maar ik was bezorgd. Wat als Snape hun straf heeft gegeven? Ik veegde de gedachten weg toen ik Snape vooraan in de zaal zag eten.

Ik at een klein beetje en verliet dan de Great Hall. Aangezien iedereen nog aan het eten was verwachtte ik de Common Room leeg te zijn maar er zaten 2 roodharige jongens. De tweeling.

Ik glimlachte slapjes naar hun. 'We hebben een verassing,' zei Fred. Ik keek vragend naar hun. 'Niet nu, vannacht,' zei George. 'Ik ben slaap aan het inhalen,' informeerde ik hun. 'Om 22 uur dan?' vroeg/zei Fred. 'Te gevaarlijk, wat als Filch ons ziet?' vroeg ik. 'Dan nemen wij de schuld wel op ons!' ademde George. Ik zuchtte. 'Oké,' mompelde ik en liep naar mijn kamer.

Ik begon aan het huiswerk dat ik had en studeerde voor Transfiguration, een uur later kwam Rose binnen en keek ze me raar aan. 'Hey,' zei ze en pakte iets uit haar zak. 'Hmh,' reageerde ik. 'Heb je genoeg gegeten? Je was snel weg.' Ik keek even naar haar en knikte. 'Is er iets?' vroeg ze. 'Gewoon, huiswerk.' loog ik. 'Oké, ik weet best dat je ons niet ziet als vrienden maar je mag best met me praten.'

Ze ging met een boek van Defence againts the dark arts op haar bed zitten. 'Dank je,' reageerde ik en schreef iets op het papier. 'Wat vindt je van Lockhart?' vroeg Rose. 'Te vol van zichzelf,' reageerde ik. 'Ja maar met reden,' ik keek even op. 'Nah,' zei ik. 'Ga je overmorgen meedoen aan het Halloweenfeest?' Ik keek haar aan. 'Is het overmorgen al Halloween?' Ze knikte. 'Ja, en de tweeling geeft een feest voor 3de jaars en ouder, in de Room of Requirment. Kom je?' 'Misschien,'

Om 21 uur was ik klaar met mijn huiswerk en studeren en legde ik mijn hoofd verveeld op mijn bureau. 'Pffff,' zuchtte ik. 'Vindt je het oké dat Angelina straks komt?' vroeg Rose. 'Over een uur ben ik toch weg,' zei ik. Rose sloeg haar boek dicht en legde die op de grond bij haar bed. 'Ik ga opruimen,' zei ik en pakte enkele kleren van de grond rond mijn bed.

-

Om 5 voor 10 kwam ik in de Common room, buiten was het al donker en het enigste ligt in de Common Room was die van de openhaard, waar beide George en Fred voorzaten. 'Hoe heb je al de mensen hieruit gekregen?' vroeg ik hun. Een beetje verschoten draaide ze hun hoofd om. 'Magische krachten,' zei Fred. Ik grinnikte. 'Wat gaan we doen?' vroeg ik. 'Had ik niet gezegd dat dat een verassing was, George?' vroeg Fred. 'Denk het wel,' ik draaide met mijn ogen.

'We moeten ervoor wel naar beneden,' zei George. 'Ik ga niet door geheime gangen!' zei ik. 'Moet niet,' verzekerde Fred. Ik knikte en beide Fred en George stonden recht. 'Volg ons,' zeiden ze beide en liepen de Common Room uit. Ik liep een meter achter hun aan. 'En deze keer doen we het op onze manier, gewoon gaan, al wordt je betrapt!' zei Fred en draaide zijn hoofd naar mij.

'Jullie nemen de schuld,' herhaalde ik. 'En niemand zegt mijn naam tegen Filch!' George keek over zijn schouder naar mij en grijnsde. 'Ben zeker dat Filch ons niet ziet!'

Het was donker maar beide George en Fred hadden licht waardoor ik genoeg kon zien. Ik was niet bang nu, wetend dat als er iets was ik weg kon. 'Zijn we er bijna?' vroeg ik. Omdat het zo donker was herkende ik niet waar ik was.

'Ja,' zeiden beide de roodhoofden. 'Waarom deed je gisteren niet mee met onze grap?' vroeg Fred. 'Omdat ik moe was.' reageerde ik snel.

-

We kwamen aan in een lokaal en beide George en Fred hun lichten gingen uit. De deur ging dicht achter mij en ik draaide me om. 'Oké, niet meer leuk,' zei ik. Ik hoorde iets verder een zachte lach en keek naar de plek waar het vandaan kwam. 'Stop,' zei ik. 'Jullie zijn zo'n sukkels, ik haat jullie,' vervolgde ik.

Ik werd bijna bang, wetend dat de deur dicht was en ik niet weg kon. 'Als dit een grap is ga ik beide van jullie vermoorden ik maak geen grappen,' zei ik. 'Ik haat jullie nu officieel,' ik draaide telkens rondjes om zeker te zijn dat er niemand in de buurt was.

'Jou vooral George, dit was 100% zeker u idee!' zei ik. Net als die woorden uit mijn mond kwamen ging er een licht aan in de hoek van de kamer. Ik draaide me meteen naar het licht vol plezier tot ik een groot beest zag, 8 poten, een spin. Ik draaide me weer om weg van de spin.

'Niet vandaag,' zei ik en bleef met mijn rug naar de spin staan. Ik was nog nooit zo bang, maar dat ging ik niet laten zien omdat dat hun doel was. 'Kijk, Fred, George, jullie kunnen nu best tevoorschijn komen,' zei ik. Ik voelde iets zwaar tegen de mijn knieholte, uit schrik dat het de spin was draaide ik me verschoten om.

'Fred!' riep ik luid en duwde het grote figuur naar achter. 'Lumos,' mompelde hij en een licht verscheen uit zijn toverstok. 'En nu George,' zei ik. 'George staat hier zo,' lachte wie ik dacht dat Fred was. 'Echt niet,' zei ik en keek nog eens goed. 'Jij bent Fred, ik mag dan wel halfblind zijn, ik kan best wel zien wie wie is!'

'Ze kent ons echt,' zei George die naast Fred kwam staan. 'Veranderd niet dat ik jullie haat,' zei ik. 'Doe je niet!' zeiden ze beide. 'Echt wel,' antwoorde ik. 'En wat als ik je uitnodig om na het Halloweenfeest in de Great Hall mee te komen naar de Room of Requirement?' vroeg George. 'Veranderd niks aan dat jullie de schrik uit me hebben gejaagd!' 'Weet je nog die deal die we hadden? Als je mee deed aan een grap op Ron zou ik je niet meer doen verschieten, en je deed niet mee,' ik zuchtte en keek hem aan.

Beide hadden ze een grote lach op hun gezicht. 'Oké, oké. Maar ik haat jullie nog steeds!'