Unwitnessed - George Weasley

5%

Ondertussen zijn we donderdag avond, Mcgonagall was komen kijken die nacht omdat het vuur aanstond, ik vertelde dat we ziek waren en dat geloofde ze.

Ik heb George zowel als Fred niet meer gesproken, Draco komt telkens meer bij mij lopen, omdat dat moet van mijn vader. Ik wist niet aan wie ik een grotere hekel had, Severus of Draco.

Ik was samen met Draco en zijn vrienden buiten wat aan het praten. 'We gaan naar Hogsmeade morgen,' zei Draco en keek me hoopvol aan. 'Nee Draco. Ik ga niet mee.' 'Je vader zei dat je moest,' zeurde hij. 'Da's pech voor mijn vader.' mompelde ik.

Een uurtje later liep ik alleen naar de Common Room waar ik wachtte op George en Fred. Het was redelijk druk in de Common Room en ik zat achteraan in een hoekje.

Sinds ik met George en Fred praatte keken veel meer kinderen naar mij. Vooral Hermione, Harry, Ron, Ginny en Neville. Heel waarschijnlijk denken ze dat ik iets te maken heb met Voldemort of zo, maar nee, alles behalve.

Ik bleef opdezelfde plaats zitten tot 10 uur, alle leerlingen gingen stilaan naar hun bed maar ik bleef zitten. Ik keek door het verdonkerde raam waardoor ik mezelf een deel zag.

Om 11 uur had ik ze nog steeds niet gezien dus besloot ik wat rond te lopen in school. Met het ongeluk dat ik mijn vader tegenkwam.

'Naar bed,' zei hij. 'Ja, sorry.' Ik wou weer weglopen maar hij pakte mijn bovenarm vast. 'Je bent mij enige kind, ik hou van je, waarom jij niet van mij?' vroeg hij. 'Omdat je ongelooflijk gemeen bent, en zorgt dat ik geen vrienden kan worden met iemand die ik mag.'
'Je bent mijn enige kind,' herhaalde hij.
'En mama was de enige die je mocht, hield je van haar? Nee, want dan had je haar gered!' antwoorde ik, ik voelde mijn ogen betraand worden maar negeerde het en keek in mijn vaders ogen.

'Voor mij zal je altijd professor Snape zijn,' zei ik na een stilte en liep weg. Ik hoorde zijn kille voetstappen de andere kant op gaan, tot ze verdwenen.

Toen ik in de Common Room aankwam, na langer dan verwacht, zaten Fred en George daar. 'Had je een discussie met Snape?' vroeg George. 'Ik sloop rond, hij had me gezien,' legde ik uit. Ik was bang dat ze hadden gehoord wat ik zei, en dat ze wisten dat professor Snape mijn vader was, maar ze zeiden niks.

'Het is nog maar 12 uur,' zei ik. 'We kunnen iets leuks doen?' stelde Fred voor met een grote grijns op zijn gezicht. 'Aan je gezicht te zien is 'leuks' niet iets leuk.' antwoore ik.

George begon hard te lachen met zijn broer. 'We kunnen ook gewoon stil zijn en naar vuur kijken tot onze ogen tranig worden van de hitte en dan lachen omdat we allemaal wenen,' stelde ik sarcastisch voor. Ik stak het vuur aan.

'Wat ben jij fijn om bij te zijn,' zei George sarcastisch. 'Weet ik,' reageerde ik.

Toch deden we wat ik zei tot het 5 voor 2 was. Alle 3 waren we ondertussen al moe maar door elkaar af en toe te duwen bleven we allemaal wakker. Er werd niet veel gesproken tot we in het lokaal waren.

Ik had de verfpot bij zich en zette die naast de stoel op de grond. Ik gaf Fred een kleine houtzaag en Fred begon in de poten te zagen. Hij zaagde tot er nog maar 1 cm hout tussen zat.

Ik lachte bij de gedachte dat Draco er morgen roze uitzag. 'Dit is mijn eerste grap zonder Peeves en met 2 sukkels,' zei ik tegen de tweeling terwijl George de verfpot boven de stoel hing. 'En ook de eerste keer dat wij met een lekkerding werken,'

Ik tikte de stoel aan met mijn toverstok en sprong dan zodat ik de verfpot ook kon aanraken. 'Zo,' zei ik. Het duurde maar 5 minuten om al dit klaar te maken.

'We hebben nog even, wat denken jullie van Snape zijn bureau laden dicht te lijmen?' vroeg ik. 'Fred, ze is helemaal fantastisch!' lachte George naar zijn broer.

'Ik ben vereerd,' lachte ik sarcastisch. Ik liep naar Snapes bureau en ging met mijn toverstok over elke lade. 'Willen jullie nog iets doen?' vroeg ik.

'Buiten jou binnen doen? Nah,' lachte Fred. 'Daar ben ik tegen,' reageerde ik, 'wel, moest George het hebben gezegd zou ik er helemaal blij mee zijn', maakte ik het sarcastisch af.
'Oelala,' reageerde Fred lachend en knipoogde naar zijn broer.

-

Die ochtend haaste ik me zo snel mogelijk uit bed, Rose lag nog te slapen, aangezien ze niet mag meedoen met de lessen tot maandag.

Ik wou de grap zo graag zien slagen dat ik dacht hoe sneller ik ben hoe sneller de les begint. Maar dat was niet zo.

Het enigste wat er gebeurde was dat Draco me zag en me meenam naar de Slytherin tafel voor het ontbijt.

'Vandaag ziet er een ongeluks dag uit,' zei ik tegen Draco voor we het lokaal inliepen. Draco was toegelaten om elke les van Potions mee te doen als hij geen zin had om naar zijn eigen lessen te gaan, al zijn die lessen voor 4de jaars en niet 2de jaars, zoals Draco.

Ik ging de stoel naast die van Draco neerzitten. De tweeling keek me pompelend aan. 'Wat kijken die Weasleys?' vroeg Draco geïrriteerd. 'Ze vinden me lekker,' loog ik.

Draco maakte een beweging die aantoonde dat hij ging zitten ik sloeg mijn hand voor mijn mond zodat hij mijn lach niet kon zien.

Hij ging zitten en viel in een fractie van een seconden neer. Net toen Snape binnenkwam riep Draco luid alle scheldwoorden die in hem opkwamen.
De verfpot begon stilaan te kantelen en ik maakte heel snel oogcontact met George die me met de grootste glimlach aankeek.
Ik ging wat naar achter zodat de verf mij niet zou aanraken, en net op tijd want Draco kreeg de volle lading verf over hem.

Ik kon het niet meer inhouden en begon hard te lachen, even keek ik naar Snape die me streng aankeek. Ik keek vragend naar hem met een lach over heel mijn gezicht.(AN: stel u voor iemand me alleen een mond als gezicht lol kill me)(AN: Ik lees dit na en vraag me af wtf ik dacht)

Ik keek George en Fred weer aan die elkaar een high-five gaven en dan naar mij keken. Toen George ogen mijne vonden begreep ik het: het gevoel in mijn buik was niet door een eerste vriendschap, nee, ik was verliefd.