Unwitnessed - George Weasley

10%

We zijn 2 dagen na ik en George naar Hogsmeade gingen en ik had vandaag weer Potions, ik verwacht dat er punten werden afgenomen van de tweeling omdat ik met ze omga. Ik liep het klaslokaal samen met Draco binnen die eindeloos bleef doorpraten over God weet wat, ik luisterde niet maar deed alsof het me interesseerde.

George liep langs me en knipoogde naar me, ik lachte even waardoor Draco me kwaad aankeek en ik zei dat ik aan iets dacht. Nu ik zei, 'sorry mijn gedachten zijn belangrijker dan u,'.

Dit was de laatste les van de dag en hierna ging ik met George en Fred Ron pranken. Ik ging ongeduldig op mijn stoel zitten en bewoog mijn linkerknie op en neer. En zoals verwacht verloor Gryffindor in dat ene uur 50 punten. Omdat Fred en George lachte met een grap die George zei.

Ik hield mijn ogen heel de les op George gericht tot Fred terug keek en knipoogde naar mij. Ik draaide mijn hoofd naar het boek dat voor in neus lag terwijl ik probeerde de rode wangen terug normaal te maken. 'Weasleys!' riep Snape voor het hele lokaal, Draco gniffelde en keek me aan. 'Hoe ging die "date" eigenlijk?' vroeg Draco. Ik draaide met mijn ogen en keek weer naar George die luidruchtig hoestte.

Ik wachtte tot iedereen zijn spullen had gepakt en weg was om het lokaal te verlaten, en dat had ik beter niet gedaan want mijn vader hield me tegen.

Ik draaide met mijn ogen en liep naar zijn bureau. 'Wat?' vroeg ik. Hij gaf me geen blik en keek naar een papier die voor zijn neus lag. 'Draco heeft me gezegd dat je met George naar Madam wat-dan-ook Tearoom ging,' zei hij. 'Ja en?' vroeg ik en dacht aan George die grinnikte waardoor ik mijn thee niet zonder lachen kon opdrinken.

'Was het gezellig?' vroeg hij. 'Sinds wanneer interesseert jou dat?' siste ik. 'Ik ben nog steeds je vader, en je kan best wat respect tonen naar mij toe,' hij keek naar mij. 'Waarom zou ik?' 'Omdat ik je reden van bestaan ben.' Ik zuchtte luid. 'Ik was liever dood dan dat ik jou als vader heb, denk je echt dat ik graag leef met jou? Iedereen behalve je klote Slytherins haatte jou. Ik haat jou!' schreeuwde ik.

'Niet doen,' siste hij. Hij stond kalm op van zijn stoel. 'Niet zo'n dingen zeggen.' Ik keek hem aan, enkele tranen rolde over mijn wangen. 'Stop jij dan godverdomme 1 keer met te kiezen wie mijn vrienden zijn. Ik wil vrienden zijn van Fred en George, Severus!' riep ik. 'Ik hou van hun!' herhaalde ik enkele keren, telkens kalmer en kalmer.

'Ik hou van hun en ik haat Draco, ik haat elke vriend die Draco heeft en ik haat het dat je Draco naar me toe stuurt. Ik haat je,' zei ik terug helemaal gekalmeerd. 'Ik haat het dat je niet eens doet alsof je mijn vader bent die om me geeft, soms denk ik dat ik geen ouders heb,' vervolgde ik na ik lang inademde. 'Ik doe dit allemaal voor jou,' zei Snape rustig. Ik kon best wel zien dat hij zich gekwetst voelde, dat zijn ogen waterig waren.

'Nee, jij doet dit omdat je denkt dat als ik met Slytherins omga dat ik ook een Slytherin word,' ik voelde niks van medelijden. 'Nee, omdat Lord je vrienden vermoordt zoals ze dat met je moeder hebben gedaan,' zei Snape kil. Ik keek even naar mijn schoenen en veegde de tranen van mijn wangen af. 'Ik wil niet liegen tegen hun, ik wil dat ze weten wie ik ben, ik kan hun niet eens mijn achternaam vertellen. Elke keer als iemand slecht praat over Snape, denk ik dat het over mij is,' vertelde ik hem.

'Ze kunnen het niet weten, ze zijn niet te vertrouwen,' reageerde hij. 'Jawel, jawel, echt wel, Fred en George zijn te vertrouwen!' sprak ik tegen. 'Niet nu,' zei Snape. 'Hoezo niet nu? Wanneer wel? Als jij in je graf ligt?' vroeg ik terug wat kwader. 'Stop,' zei hij. 'Wat gaat gevoelloze professor Snape huilen? Is hij gekwetst?' Hij keek me kwaad aan.

'Stop,' herhaalde hij. 'Best, ik stop, ik ga weg, en dan doen we weer alsof we geen familie zijn, professor Snape,' zei ik en draaide me om. 'Of professor Shampooloos, wat jij wilt!' ik liep traag naar de deur. Stiekem hoopte ik dat hij zou zeggen dat hij van mij hield, en dat ik mocht omgaan met wie dan ook, maar toen ik de klink vastpakte wist ik dat zoiets niet ging gebeuren. Toch was het lokaal verlaten harder dan ik dacht. 'Als je een stap uit dit lokaal zet, zonder mijn toestemming om weg te gaan, zit je diep in de problemen, Alexandra,' zei mijn vader streng.

'Leven met jou is al een probleem,' reageerde ik woedend. 'Zitten!' beveelde Severus en wees naar een stoel. Ik wist best dat als ik nu niet zo luisteren ik echt in de problemen zat. Ik liep traag naar de stoel waar hij naar wees. 'Je bent even erg als je moeder, altijd ruzie,' zei Snape. 'Ja maar moeder is dood en ik niet, Severus.' 'Stil!' riep hij. Ik draaide met mijn ogen. 'Je weet best waarom je moeder dood is. Zodat jij zou leven, maar Lord gaat het echt niet laten bij 1 iemand vermoorden, hij wilt jou en hij zal er wel alles aandoen. Als jij vrienden krijgt zullen die sterven, maar Draco gaat hij echt niet vermoorden. Begrepen? Dat is waarom Draco beter is voor jou. En nu weg!'