Unwitnessed - George Weasley

9%

Ik en George liepen al even door Hogsmeade heen, het was best koud en ik had mijn flannel uiteindelijk aangedaan, maar de kouder briezen gingen toch door het dunne stof heen. Ik vond het niet bepaald irritant dat het zo koud was, want alles wat George zei liet me zo'n dingen vergeten, en ik heb nooit echt een grote haat gehad aan koude wind.

'We kunnen naar Madam Puddifoot's tea shop gaan?' stelde George voor. 'Gaat vol zitten met koppels die elkaar bijna opeten, liever niet,' lachte ik. 'Het is zondag ochtend, denk niet dat er veel volk is,' reageerde George. 'We zullen gaan kijken, maar als ik iemand zie opgegeten worden door zijn of haar liefde ben je me een galleon te goed, deal?' grinnikte ik. 'Deal,' zei hij. 'Kunnen we daarna naar Tomms en Scrolls?' vroeg ik. 'Die boekenwinkel? Ja, als je dat wilt, kan je überhaupt lezen?' vroeg George lachend.

'Je bent zo grappig,' zei ik sarcastisch. 'En daarna gaan we naar Zonko's joke shop,' zei George terwijl we naar binnen liepen in Madam Puddifoot's tea shop en volledig negeerde wat ik net zei. Ik had verwacht dat er sneeuw ging liggen, aangezien dat soms zelfs gebeurde in de zomer, maar alleen de daken van de huizen en winkeltjes waren besneeuwd. George trok me zacht met mijn pols mee naar een tafeltje ergens in de hoek van het knusse tearoom.

'Geen koppels die elkaar opeten,' verduidelijkte George en keek rond. Ik lachte bij hoe hij dat uitsprak. 'Malfoy,' siste George. Ik draaide me om en keek naar de plaats waar George zijn ogen op had gericht. Ik zuchtte. 'Helemaal fantastisch,' zei ik sarcastisch. 'Zijn schouder ziet er niet meer pijnlijk uit,' zei George over Draco die net zich naar ons omdraaide. 'Hij mocht die avond al weg,' informeerde ik hem. Draco grijnsde gemeen naar me en stond recht. 'Dank je om me zo te verdedigen trouwens,' zei George gemeend.

'Hier komt de Malfoy,' zei ik sarcastisch. George grinnikte even en schopte onder tafel tegen mijn been. 'Auw?' vroeg ik verward en keek naar George. 'Niet naar hem kijken,' zei hij. Net toen Draco voor onze tafel wou komen staan kwam iemand die hier werkte. 'Al beslist?' vroeg de oude vrouw aan ons. 'Munt thee,' zei ik en glimlachte naar haar. 'En u?' vroeg ze aan George. 'Zelfde,' zei hij zonder na te denken.

Toen de vrouw knikkend wegliep kwam Draco alsnog naar ons toe. 'Hoe gaat het met je pols, Weasley?' vroeg Draco gemeen. Ik keek naar George die zijn vuist al gebald had en zijn kaken al opgespannen. 'Draco ga weg,' ademde ik kalm. 'Ik wou gewoon even hallo zeggen tegen mijn roodharige vriend hier,' ik keek naar George die terug keek naar mij en dan weer naar Draco.

'Heb je een date, Alexandra? Met een Weasley? Weet hij al wie je vader is? Of ben je bang dat hij je dan verlaat?' spatte Draco. 'Ja, we hebben een date, jaloers?' verdedigde George kwaad. 'Mijn vader zou heel graag horen dat zijn slaafje, jij dus, mij irriteert. Laat ons alleen Draco,' waarschuwde ik. Hij hield zijn handen onschuldig omhoog en liep achteruit weg. Zodra hij weer bij zijn vrienden aankwam begon hij hard te lachen.

Ik draaide met mijn ogen. 'Mag je van je vader niet met mij omgaan?' vroeg George zacht. 'Hij beslist echt niet met wie ik omga,' reageerde ik. 'Waarom niet?' vroeg hij verder. 'Omdat je rood haar en sproeten hebt, geen idee, maar zoals ik al zei ik ga om met wie ik wil omgaan,' glimlachte ik. George keek naar zijn vingers en grijnsde dan heel breed. 'Wat?' lachte ik mee.

'Draco zit in de meest blij gekleurde plaats in Hogsmeade,' zei George en lachte harder. Ik grinnikte even. 'Je kan hem hier zo lang mee pesten,' sprak ik. 'Echt he?' Ik glimlachte bij het idee dat ik hier met George zat. De thee kwam redelijk snel en was niet zo warm, dus kon ik er gemakkelijk van drinken, maar George spuugde het meteen uit. 'Foute keuze...' mompelde hij. Ik lachte luid.

'Je bent een idioot,' grinnikte ik. 'Dank je,' zei hij sarcastisch. 'Lees je echt?' vroeg George. Ik was blij en ook kwaad dat hij niet verder vroeg naar mijn vader, ik wou dat hij het wist, en dat hij niet kwaad ging zijn. Maar ik wist dat ik het voor even nog geheim moest houden. 'Ja, ik lees, raar he?' zei ik en draaide met mijn ogen. Hij glimlachte. 'En je bent een goede leerling?' vroeg hij. 'Ja, ik studeer, maak huiswerk, lees en haal goede punten, en date met een ginger, goed he?' lachte ik en nam nog een slok.

'Dat laatste vind ik meer dan goed,' grijnsde hij. 'We maken alles wat mensen zeggen alleen maar erger door hier te zitten,' zei ik. 'Vind ik niet bepaald erg of zo,' grinnikte hij. 'We kennen elkaar nog maar een maand, kalm aan,' reageerde ik. Ik voelde dat ik weer bloosde dus plaatste mijn ellebogen op het tafeltje en ruste mijn hoofd op mijn handen. 'Een maand en een half,' lachte hij. 'Moet je mijn thee hebben? Ik drink 'm toch niet?'

Ik knikte even en dronk beide de thee's op in stilte. George wou graag betalen, maar ik was hem voor, en nu kan hij maar niet zwijgen over hoe een grote klootzak hij wel niet moest lijken door niet te betalen. Ondertussen zijn we het boekenwinkeltje al ingegaan, maar ik heb niks gekocht omdat ik de meeste boeken al had of de andere me niet interesseerde of het ene boek die ik echt wou te duur was.

We liepen door de brede straat, ik wou zo graag George zijn hand vastpakken of zo dicht mogelijk tegen hem aan gaan lopen, maar dat durfde ik niet, dus had ik met mezelf afgesproken dat er 30 centimeter tussen ons moest blijven. 'Zonko's is gesloten,' zuchtte George. 'Ah balen,' zei ik. 'Zullen we terug gaan?' vroeg George. Ik knikte en draaide me om. 'Gaan we te voet?' vroeg George zacht. 'Klinkt goed,' zei ik.

Van hier naar Hogwarts was best lang, al werd er niet veel gezegd, de 30 cm regel die ik opstelde werd verbroken door George toen hij me vol in sneeuw duwde die iets verder weg van het dorpje toch was gevallen. Ik duwde niet terug, omdat ik het al koud had en ik geen zin had in rollen door een laagje sneeuw. Hogwarts binnenkomen was moeilijker dan verwacht, Snape stond langs de voorkant van het kasteel en trok 50 punten af van Gryffindor om weg te gaan zonder toesteming.

Het avondeten was al bezig en pas toen ik het eten rook besefte ik hoeveel honger ik had. Ik ging enkele plaatsen van George zitten die tegen zijn broer alles vertelde. Severus gaf me meer strenge blikken dan ik had gehoopt en ik irriteerde me er zo erg aan.
Maar elke keer dat ik weer naar George keek vergat ik dat Severus mij nu voor eeuwig haat.