Unwitnessed - George Weasley

13%

Het was 8 uur en ik werd wakker door het zachte alarm van mijn horloge. Het was 8 uur en ik moest naar het kantoor van Snape. Ik haastte me niet, ik bleef nog 5 minuten liggen. Ik was doodop, 3 keer werd ik deze nacht wakker om een ongeloofwaardige droom. Rose was al wakker. 'De lessen zijn tot morgen afgeschaft,' was het enige wat ze zei.

Om 5 voor 9 kwam ik uiteindelijk aan in het donkere kantoor van mijn vader. Na het passeren van Filch, die op wacht stond bij de tekst die er nog steeds op stond. Alleen in die gang zijn met Filch was erger dan ik dacht dat het zou zijn, ik had de gang liever zonder Filch want zijn ogen waren fel op mij gericht toen ik wou passeren.

Ik klopte 3 keer formeel op de deur. Ik had het gevoel dat alles hier bevroren was, ik inbegrepen. Ik liep meteen binnen toen ik geen antwoord kreeg. Severus stond met zijn rug naar de deur maar draaide zich snel om bij het horen van het gepiep van die deur. Het was raar om hier te zijn, zonder mijn klasgenoten.

Hij legde zijn zwarte gewaad goed en keek me gevoelloos aan. 'Goed,' mompelde hij. 'Ik blijf niet langer dan 5 minuten,' bromde ik tegen hem. 'Ik hoop dat je zo doet om wat er ook met je hormonen gebeuren nu, en dat het stopt want ik ga echt niet mijn hele leven met je omgaan als je zo blijft,' reageerde hij. 'Dan blijf ik lekker zo doen,' uitte ik.

'Ik heb goed nieuws,' sprak hij. 'Ah, ga je dood?' vroeg ik. Hij kuchte even. 'Je moet die Potter beschermen.' 'Hoe moet ik "die Potter" beschermen als ik mijzelf niet eens kan beschermen van een spinnetje? En wat is daar goed aan? En wat krijg ik ervoor?'

Hij draaide zich weer om. 'Je krijgt er helemaal niks voor,' vermelde hij. 'Het goede-' hij hoestte, 'het goede voor jou is dat je met de Weasleys om mag, alleen als die bij Potter lopen, en dat Draco zich niet meer zal bemoeien met wat dan ook,' Ik lachte even. 'Dacht je dat echt? Dat ik zo iets kan en ga doen? Ik mag sowieso al omgaan met wie ik wil, je bent echt grappig!'

Hij draaide zich weer naar mij. 'Grappig, ja. Met kerst ga je naar Malfoy Manor als je het niet doet,' zei hij. Meteen veranderde ik mijn gedachten. 'Wat houdt het in?' vroeg ik. 'Hem in het oog houden, wat er ook gebeurd, als iemand hem iets aandoet verwittig je mij, of Dumbledore.' 'Ik doe het,' zei ik. 'Goed.'

'Moet Voldemort mij hebben?' vroeg ik hem. Hij keek alsof hij me net had zien veranderen in Voldemort hem zelf. 'Jou krijgt hij niet, wat hij ook doet,' verzekerde Severus. Ik voelde me voor even geliefd, even voelde het alsof ik een vader had. Even voelde alles goed. 'We weten niet eens waar hij nu is,' even was het stil, 'als hij terug is loop jij gevaar, nu niet,' ik knikte zacht.

'Ik zie je morgen,' zei ik en liep het lokaal uit. Ik zag verschillende leerlingen naar het ontbijt gaan, ik wachtte even tot ik ook maar ging. Fred en George zaten naast Ginny, iets verder van Harry. Ik ging naast George zitten die me vrolijk begroette. 'Hé,' zei ik. 'Sinds wanneer praten we waar andere mensen bij zijn?' vroeg Fred. 'Problemen mee?' vroeg ik hem. Meteen schudde hij zijn hoofd. 'Dan hebben we tenminste onze lieveling dicht bij ons,' reageerde George. 'Hmm, ja,' glimlachte ik.

'Wie is zij?' vroeg hun zusje, Ginny, die naast hun zat. Ze klonk bang, paniekerig. 'Alexandra, een vriendin van ons,' zei George. 'Hallow,' zei ik tegen het meisje. 'Hey,' zei ze kort. 'Ik moet gaan,' vervolgde ze. 'Raar,' zei George. 'Ginny is bang van alles wat er omgaat,' informeerde Fred. 'Is het haar eerste jaar?' vroeg ik. 'Ja,' antwoorde ze beide. Ik knikte zacht en pakte een toast en smeerde er chocolade op.

Dumbledore kwam van zijn grote stoel vandaan. 'Sorry voor het storen, ik zal het kort maken. Ik en Minerva hebben de lessen besproken en de lessen gaan door na de middag!' riep hij luid. Iedereen rond ons begon 'boe' te roepen, George en Fred de luidste van al. Ik lachte even bij de gedachte dat Fred en George wraak zouden nemen om toch lessen te geven.

-

Ondertussen was het pauze, ik volgde Harry door het hele kasteel heen, elke stap die zij zetten volgde ik, denkend aan wat ik zou zeggen moesten ze vragen waarom ik hun voetstappen volgde. Ik had geen idee wat hun bedoeling was van nergens neer te zitten. Ik dronk van het kleine flesje in mijn rechter hand met mijn ogen nog steeds op de jongen gericht.

Ik had verwacht dat achter 3 personen achterlopen veel spannender ging zijn, dat er rond hun veel meer gevaar zou zijn dan dat er gevaar is in mijn hoofd. Hermione draaide af en toe haar hoofd naar mij, glimlachte alsof ze niet bang was dat ik hun stalkte en keek dan weer weg. 'Ze volgt ons,' hoorde ik haar zacht fluisteren. 'Wie?' vroeg Harry. 'Dat meisje die eens met George ging,' antwoorde Hermione.

Ik grinnikte zacht, bang dat als ze me hoorde als ik luidop lachte, al hadden ze me echt al door. 'Ik volg jullie niet,' reageerde ik, alle 3 draaide ze vol angst zich om. 'Oh God, maak ik jullie bang?' vroeg ik. 'Ik volg jullie niet, ik wou jullie vragen waar jullie waren wanneer iedereen gisteren in de Great Hall zat,' loog ik. 'Wat maakt jou dat uit?' vroeg Ron. 'Niet veel, heel weinig zelf,' zei ik.

'Ben je niet die ene vriendin van mijn broers?' Ron keek mij aan alsof ik er niet was, alsof ik een geest was en hij vol door me kon kijken. 'Ja,' zei ik. 'Maar he, mag ik nu antwoord op mijn vraag? Waar waren jullie gisteren?' 'Gaat jou dat wat aan?' Bromde Harry. 'Nijdige 2de jaars zijn ambetant...' mompelde ik voor ik wegliep.

Ik was het nu al beu, het volgen van Harry Potter. Ik had gevoel dat ik in problemen zou komen, want alleen door de gangen lopen aan het kijken of 3 mensen van 12 jaar iets gevaarlijk deden liet me denken dat dit allemaal maar was omdat ik anders niks te doen had.