Before anything else, NAGMAMAKAAWA PO AKO NA SANA PASIKATIN N'YO ANG GAWA KO. IYONG GAWA KO LANG 'DI BALENG HINDI NA AKO. HEHE...
Hmmm, nabuo ang istoryang ito isang araw nagkakape ako habang nanonood sa mga taong dumadaan sa tapat ng bahay namin. In just one sitting ay nakabuo ako ng plot structure sa butas kong utak. And then I have this drive to write again. Sabi kasi ng professor ko dati; "write at the heights of your emotions." Noong mga panahon na iyon wala akong ibang makapang emosyon sa puso ko kundi galit. Kaya nga hindi ko rin maintindihan why I come up writing a love story. Kaya nga sinasabi ko na pumapalya talaga ang utak ko. Actually hindi ito ang unang beses na nagsulat ako. May mga naisulat na ako noon under the pen name of Winterwish. Kaso hindi ko siya matapos-tapos. And now... here I am again trying to make some sense about my passion in writing.
This story was inspired by the two JOIES' in my life. Si Joielyn Fajardo Andoy, whom from our high school days told me that I have a knack in writing tragic stories. Oo tragic as in tragedy. And Chabeng Mercado Alfuen. She's the only remaining person who believed that I have the talent in writing. Well, not everyone knew that I write stories. Pero siya kasi iyong tipo ng tao na kahit tumigil na ako sa paggawa ng istorya ay palagi niya pa ring ipapaalala sayo 'yung mga istorya na nagawa mo na na pinanghihinayangan niya kasi palaging walang karugtong. And for that I owe you one. At bilang pasasalamat at pakonsuwelo ko na rin ay ikaw ang ginawa kong bida sa kwentong ito.
So, heto ulit ako ngayon nagsusulat na naman. Susubukan kong makatapos kahit isang kwento lang. And I'm hoping na sana marami ang magkagusto sa gawa ko. Kahit 1000 readers lang or 100 comments okay na sa akin iyon. But above all, I am really hoping that you guys will find my story worth reading. And to our God Almighty, thank you for the talent you have given me.
P.S: Ito ang unang pagkakataon na gumamit ako ng first person point of view, kaya pagpasensiyahan nyo na kung may mga inconsistencies man. Sanay kasi ako sa third person omniscient. Pero pipilitin ko pa rin na maging maayos ang istoryang ito.
DISCLAIMER: This is a work of fiction. Names, characters, businesses, songs, places, events, and incidents are either products of the author's imagination or used in a fictitious manner. Any resemblance to actual persons, living or dead, or actual events is purely coincidental.
ENJOY READING!!! ^___^
BINABASA MO ANG
I THINK I LOVE YOU
Romance"How did I manage to get on with those nine years without you being part of it?" Joie used to believe in love. Ngunit nabago ang lahat ng iyon ng makilala niya si Jepoy. Ang natatanging lalaki na pumukaw sa aba niyang puso. Since that was...
