Accidentaly Fell in Love with YOU

Chapter 1- Annoying Classmate

Hannah's POV 

Hi.Ako si Hannah Montenegro.Graduating highschool student.Hindi mayaman at hindi din naman naghihirap.May kaya lang.                                                                                   

Naghahanda ako ngayon kasi may pasok.

"Anak, let's go.Baka mahuli ka pa sa klase mo." sigaw ni Mama.

"Sige po.Palabas na po ako. " Sigaw ko pabalik habang kinukuha ko ang bag ko.

"Sabi ko kasi sayo, wag ka nang mag puyat kapag may pasok kinabukasan.Ayan tuloy, baka ma late ka na." Sabi nya habang isi na start yung kotse.Opo may kotse din kami.Hindi kasi ginamit  ni Papa kanina  para magamit namin ni Mama sa pagpasok.

Hindi nalang ako umimik at hinintay nalang ang pagdating namin sa school.

—————————————————————————————————————————————————

After 15 minutes ay nakarating na din kami sa school nag ba bye na ko kay Mama at pumasok na sa classroom ko.Pag upo ko sa upuan ko sa may likuran ng classroom, may bumato sakin ng papel.Bagong student siguro.Hindi ko kilala eh.

"Sorry miss.Mukha ka kasing trash can eh.Hahahaha."Sabi nya.Sumabay naman sa tawa yung mga kasama nya.Hindi ko nalang pinansin dahil nandyan din naman na yung teacher. 

"Okay class, meron tayong bagong estudyante ngayon. Mr. Santiago,please introduce yourself."Pormal na pagkasabi ni Mr.De Leon.Ang teacher namin.

Tumayo si "Mr. Santiago"  sa harapan ng klase.

"Hi. I'm Adrian Santiago, 17 years old and still single." Sabi nya habang kumikindat sa mga babae.Nagsitilian naman sila.Hay nako, ang haharot.. hahahaha.

"Okay,Mr.Santiago.You can sit beside Ms.Montenegro."Sabi nya at nagstart na ng lesson.                  

Oh no.Katabi ko sya.Sigurado ako mangaasar yan.Pero,mali ako.Nakatahimik lang sya.Bakit kaya paiba iba ng mood tong lalaking to.Kanina lang, nagpapatawa pa, ngayon, sobrang tahimik.

Krriinngg!! Krriinngg!! Finally.After 2 classes, lunch na rin sa wakas.Gutom na ko eh..Pumunta na ko sa canteen at pumila para mag order ng pagkain.

"Uy,Hannah,sabay na tayo mag lunch." Sabi sakin ng bestfriend kong si Sarah.

"Sige wait lang.Oorder lang ako ng pagkain ko."Sagot ko.

Pagkatapos kong mag order, papunta na sana kami ng table namin, ng biglang inunahan kami ni Adrian at mga kasama nya.

"Hoy.Dyan kami uupo."Sabi ko sakanila.

"Edi sorry.Ang bagal nyo kasi.Humanap nalang kayo ng ibang table" Sagot sakin ni Adrian.

"Hannah,hanap nalang tayo ng ibang table.Baka mapaaway pa tayo."Pagpigil sakin ni Sarah.

Sinunod ko nalang sya at naghanap ng ibang table.Gusto ko na rin kasing kumain.Pagkaupo namin,kinalabit ako ni Sarah. "Alam mo, ang gwapo ni Adrian.Bagay kayo."

"Ayoko ko nga.Ang yabang yabang nya.Sobrang nakakainis."Sagot ko habang umiinom ng juice.

"Malay mo, kaya ka lang nya iniinis kasi, gusto ko nya."Kinikilig na sabi ni Sarah.

"Ewan ko sayo.Kumain ka na nga.Ang dami mong alam."Sabi ko habang kumakain.

Pagkatapos kumain ay bumalik na kami sa classroom namin.And after like,forever, Finally.Tapos na rin ang araw.Dumiretso na ko sa pag uwi pagkatapos ng klase dahil pagod na rin ako.

Pagdating ko sa bahay,pumunta na ko sa kwarto ko at nagbihis. After dinner, ginawa ko na lahat ng assignments ko tapos ng FB ng onti.Pagkatapos nag shower muna ako.Nagbihis tapos na tulog na rin.

Dream....

Nilapitan ako ni Adrian.

"I Love you."Sabi nya habang naka ngiti.

"I love you too." sagot ko naman.

"Hinding hindi kita iiwan." Sabi nya. Pero pag ka sabi nya 'non, bigla nalang siyang nawala.

I tried to find him pero hindi ko sya makita.Hindi ko namalayan, umiiyak na pala ako.Sobrang lungkot ko dahil  hindi ko sya mahanap...Kung saan saan ako naghanap pero hindi ko parin sya mahanap.

Dream Ends...

Pagkagising ko, nagtaka ako kung bakit ko napaniginipan si Adrian.At bakit ganun yung panaginip ko?Parang inlove na inlove ako kay Adrian.Hay, hindi ko na nga lang papansinin.           Panaginip lang naman yun. 

Binalewala ko nalang ang panaginip ko at naligo na at nagbihis.Tapos bumaba na ko para mag breakfast.Pagkatapos ay hinatid na ko ni Mama sa school.Pagpasok ko sa classroom ay pinatid ako ng isa sa mga kasama ni Adrian.At dahil nasa harap ko sya ay natumba ako sa kanya.Buti nalang at hindi rin sya natumba.Nagtawanan silang lahat na mag to tropa.

"Oh,excited na excited ka yatang makita ako ah.Kakarating mo lang, niyakap mo na agad ako."Tatawa tawang sabi ni Adrian.

"Ewan ko sayo." Sabi ko habang naglalakad  papunta sa upuan ko.Nagbasa nalang ako ng libro habang hinihintay ang teacher namin.Pagkadating ni Mr. De Leon ay agad na umupo silang lahat ng maayos at nakinig sa kanya.Habang nag di discuss si Mr.De Leon ay bigla ako kinalabit ni Adrian. 

"Hannah,baka naman sinusumpa mo na ko sa isip mo ah.Sinusumpa mo ang kagwapuhan ko dahil na fa fall ka na sakin, noh?" Mayabang na sabi nya.Hayss..

"Bakit naman ako ma fa fall sayo?Eh ang yabang yabang mo."Sagot ko.

"Sus.Kunyari ka pa.Alam ko crush mo ko." Sabi nya ulit.Hindi ko nalang pinansin.Bago siya tumahimik,may binulong sya pero hindi ko narinig.Siguro kung ano ano nanamang kalokohan yon.Kaya hindi ko nalang sya tinanong tungkol don.

Pagkatapos ng klase nila Mr.De Leon at iba pang teachers ay lunch na.

"Sarah, alam mo, napanaginipan ko si Adrian kagabi.Inlove daw kami sa isa't isa.Ang weird nga eh.Kasi alam mo naman na inis na inis ako sa taong yun." Sabi ko sakanya habang kumakain.

"Sabi ko sayo eh! Meant to be talaga kayo."Sagot ni Sarah.Na halatang kinikilig.

Hindi ko nalang siya pinansin at kumain nalang pero, hindi ko maiwasang maisip, 

Paano nga kung meant to be talaga?

—————————————————————————————————

Hey guys.Hope you liked this chapter. 

Please vote and comment if you did.