Colors and Lines

LineColor13

QUINN's...

Nakaupo lang ako nang walang gana sa chair.. naka-patong lang ang ulo sa desk.. worn out ang cells ko eh,. kelangan ko ng maraming nitrogen ngayon,. hai,. nakikisabay naman kase ang mood ko sa melancholic atmosphere dala ng ulan,. hai.. nung tumunog na ang warning bell, umayos na ako ng upo.. pero nakahalumbaba parin,. until dumating na nga yung teacher,. may quiz pala?. hai.. pero andali ko lang natapos,. ang weird nga eh,. di ba usually pagka may bumabagabag sa utak mo, distracted ka,.kahit yung mga lessons di na alam., pero ako, ewan kumbaket pero 99% sure ako sa lahat ng mga sagot ko dun., oh, well..

Lunch time,. hinintay ko lang si Kathee sa labas ng building nila.,inaya ko lang siyang maglunch..wala munang normal na kibuan,. right after, hawak ko lang kamay niya,. dun lang muna kami sa may Centennial Tree., maulan eh,. ilang minuto rin muna kaming tahimik., hanggang,.

"Kathee.. siguro..magbreak muna tayo?"

naramdaman ko sa kamay niyak naiiyak nanaman siya,.

"n-n-no Kathee., please.. wag ka nanamang umiyak..iniisip ko lang kase,.what if iassess muna natin ang sarili natin? ikaw, iassess mo feelings mo para kay Steve..at ako naman sa'yo.."

damang-dama sa hinga niya yung pagpigil niya ng luha,.

"kase di ba Kathee., aminin man natin o hindi., di naman totoo 'to di ba?"

"what? all this time, joke 'to sa'yo?"

"hindi Kathee, what I mean is., napilitan lang tayo di ba?"

"pero ginusto ko 'to Quinn!. eto yung happiest three and a half years sa buong buhay ko!"

"ako din naman Kathee., worth it naman 'to lahat., ang sakin lang, baka may namimiss tayong mas dapat.."

namumuo na yung mga luha niya sa gilid ng mga mata niya.,

"try lang natin Kathee., baka mas para sa'yo si Steve o kung sino.."

"I dunno what to say Quinn,. pero if that's what you want, then, there's nothing I can do about it.."

tumila na ang ulan,.kaya kahit walang payong,. walang ako., pumiglas na siya sa pagkakahawak ko at umalis., hindi ko alam kung ano'ng tawag sa nararamdaman ko., relieved ako kase, at least, malaya na ako., pero bothered parin kase si Kathee di okay., at dahil yun sakin.. pero sana., sana for the good 'to.. sana alagaan siya ni Steve..di man na ako boyfriend ni Kathee, kaibigan niya parin ako., at poprotektahan ko parin siya sa paraang kaya ko at sa mga bagay na kelangan niya ako..

"tol, ba't mo naman sinaktan si Kathee?"

tanong ng mga boys na hindi ko masagot kase hindi ko alam ang sagot., nasa bahay kami ni Juhwand., nasa sala kaming boys,. nasa kwarto yung girls.. todo comfort yung apat na girls kay Kathee, todo pakonsensya naman yung apat na boys sakin., hai.. Movie Time., usually, by pairs yung seating arrangement lalo na pag horror., para diretso "chance"-ing., hehe..'haha' sana yan., kaya lang iba ang sitwasyon ngayon eh., girls sa sofa., boys sa carpet.. comedy yung movie pero parang pigil yung mga tawa.. at lahat 'to dahil sakin,. argh!. kaya nung matapos na yung movie., ako na ang nagbukas ng ilaw at pumunta sa unahan.. mga ilang seconds din munang katahimikan.. nakayuko si Kathee,. nakatingin sakin lahat..whew!.

"ok guys,. sorry..alam kong di lang si Kathee ang nasaktan ko dito., more like sinaktan..pati kayo.. pero pati rin naman ako..nahihirapan ako sa sitwasyon..pero sana maintindihan niyong.. mas pinipili ko lang ang lesser pain kesa sa greater affliction na posible nating maramdaman lahat.,lalo na namin ni Kathee..kaya guys, please tulungan niyo ako..kami,."

"gets ka din naman namin 'tol.." sambit ni Ivan, "...kaya lang,. di mo naman maiaalis na may masasaktan talaga.."

"tama.." pagsang-ayon ni Aiana, "... kaya dapat pagtulung-tulongan nating maayos 'to" sabay hug kay Kathee

"ano ba yan guys,." reaksyon ni Marie, "...aalis na naman ako sa makalawa oh,. eto ba iiwan niyo sakin?"

medyo nabubuhayan na yung iba., ako nakatingin lang kay Kathee., nakatungo parin siya eh.. pero nung unti-unti na niyang iniangat ang ulo niya., kinabahan na ako sa kung ano ang sasabihin niya., hanggang sa..

"di pa ako ok ngayon Quinn.. but I know someday I will be., hindi 'to forever 'wala namang ganun' di ba, as you always say.. hindi rin 'to for a lifetime., pero ansakit lang talaga., pero sorry din for holding on to you nang matagal., I can see naman na hindi selfish yung decision mo., thanks Quinn..at the end, nangibabaw pa rin yung love mo para saken., kahit friendly lang..*sob*.."

niyakap ko na siya., maiiyak nanaman 'to nang grabe eh,. bumulong parin ako ng 'mahal parin kita, alam mo yan'..niyakap niya na rin ako., napangiti na 'ko nang may sumigaw ng "group huuug!" so yun, nagkagulo nanaman kami., ansaya lang..ang gaan lang din sa pakiramdam na love conquers all talaga.. kahit gaano pa man kasakit yung ginawa mo., pagka mahal ka ng isang tao, wala..lusaw ang kung ano man yan., grateful talaga 'ko na sila yung mga kaibigan ko.. di perpekto., pero ewan.. hai.. sana hindi magkaroon ng stain yung friendship naming lahat..kahit di na kami ni Kathee., sana di rin magpatuloy yung awkward aura samin ni Kathee..yung feeling kase na everytime nakikita ako ni Kathee, naaalala niyang nasaktan ko siya.. at everytime ding nakikita ko siya naaalala ko rin ang kasalanan ko..hai.. hayaan mo Kathee., papatunayan ko sa'yong mas gwapo akong kaibigan kesa sa boyfriend..haha.. ayan,. totoo na talaga ang tawang yan..

END OF THE THIRTEENTH CHAPTER...