Fotoğraftaki HERMES yani CemSizi seviyorum.
''Onlarla ne oldu ?'' Yüzümü Hermese çevirdim. Çok güzeldi. Utanarak yere çevirdim.
''Arkadaşlarım sadece tartıştık sorun yok.'' Gülümsedi ve kolunu ona uzak olan omzuma atıp beni kendine çekti.
''Senin için endişelenmiştim ufaklık'' Bir insan bana dokunuyordu. Beni kendine çekiyordu. Bu belki de ilkti. Ben kendimi kötü hissetmemiştim.
Fakat beklediğim gibi ilahı ışıklar da gelmemişti.
kolu altında yürümeye devam ettik. Kamp yerine gidiyorduk.
''Çok güzel kızsın aynı yaştayız daha önce nasıl olurda tanımadım seni.'' Hermes'in ağzından çıkanlar ellerimin titremesine neden oluyordu. Ne konuşacağımı bilememiştim.
''Pek arkadaş canlısı değilim.'' Bana çok güzel kızsın demişti. O an iğrenç bulduğum vücudum bile güzel gelmişti.
''O zaman seni arkadaş canlısı yaparız güzelim. Gece uyuma çadırına 3 defa ufak taş atınca çık dışarı'' Göz kırpıp yanımdan ayrıldığında kamp yerine gelmiştik.
Ellerim titriyordu. Fazlasıyla heyecanlanmış ve etkilenmiştim.
Yavaşça odunlardan birine oturdum. Yemeklerimiz dağıtılırken Çimenle birlikte yemeğimizi yedik. Arada bana bakan Alkımla gözlerimi yere kaçırdım. Öldürecek gibi bakışları vardı ama normal baktığını anlayabiliyordum. Anlamaya çalışıyordu. Benim kim olduğumu bilmek istiyordu. Fakat bunu ben bile bilmiyordum o nasıl bilecekti. Gücü yetmezdi.
Arkama yaslandım.
Bu kadar insanın içinde olmak beni germişti. Nefesimi daraltmıştı.
Ayağa kalktım. Seslerden uzaklaşana kadar kimseye gözükmeden yürüdüm. En son sessiz ve karanlık bir yerde oturdum. Arkama yaslanırken gülümsedim.
Etrafta dolunay olmaya çalışan ay dışında bir ışık yoktu. Fazlalık yoktu, şehir ışıkları çok uzaktı. Gökyüzü çok parlak ve güzeldi.
Gözlerimi kapalttım.
Ormanın çoğu insana korkunç gelen uğultusunu dinledim.
Rahatlatıcıydı fazla rahatlatıcı.
Kulaklarıma gelen hafif bir yaprak hışırtısıyla etrafıma bakındım.
Kimseler yoktu kimseyi göremiyordum. Yatmaya devam ettim ufak bir sincaptır belki de.
Rahatladım daha fazla rahatladım. Bana iyi geliyordu.
Gözlerimi gökyüzüyle buluşturmak istememle göz kapaklarımı araladım.
Karşımda gördüğüm karanlık cüsseyle ufak bir çığlık atarken yanıma oturdu.
Buraya kadar ses çıkarmadan nasıl geldi ?
''Korktun mu ?'' kafamı hayır anlamında salladım.
''Sadece bu kadar sessiz gelen birini daha önce görmedim.'' Kafasını salladı. Gülümseyip sigara uzattı.
Çoğu kız etkilenebilirdi. Nazik bi o kadar da sert birisiydi Alkım Soylu.
Bir adet marllbora red alıp kendi çakmağımla yaktım.
''Aniden hayatınıza girmem ve bir yerlerden ortak noktamız olması saçma'' Kafasını olumlu anlamda salladı.
Çok konuşmaya başladın.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
BEN SİZOFREN DEĞİLİM
Teen FictionHayır diye çığlık attım. Ben şizofren değildim. Herkesin ne kadar hayali arkadaşı varsa benim de o kadar vardı. Hem yalnızlaşmış çocukların hayali arkadaşları olmaz mıydı ? Takip ediliyordum evet evet beni birisi takip ediyordu. Odamın altındaki ağa...