BEN SİZOFREN DEĞİLİM

Ben yokum

Bu bölümle istediğim yere gelmiş bulunmaktayım. Kurgu kitabı yazmaya başladığımda yoktu. İlk kitabımda da yoktu yazdıkça şekillendi. Şuanda şekillenmiş durumda.

Ygs ye hazırlanmaya çalışıyorum son senem bir de tatildeydim cenazem oldu yazamadım.

Bol bol yorum istiyorum

Öptüm

"Abime aşıksın" şuan gözlerimi devirirek Pusuya baktım.

"Salak salak konuşma"

Bana güldü.

Orospu

"Yalan da söylermiş ayol" Pusu bana bakarken bin milyonuncu kez gözümü devirdim.

"Lan sevmezsen onun adı geçtiğinde salak salak dalar mısın ?" Ofladığımda yüzünde gülümseme oluştu.

"Ben gidiyorum " kolumu tutup oturmamı sağladı.

"Kahven bitmedi ona 8tl ödedim" haklılık payı olduğu için kahvemi içmeye devam ettim.

"Sence mantıksız değil mi ?" Gözlerime baktığında gözlerim kahveyi çevreleyen ellerime kaydı.

"Benim hayatıma girmeniz" sustu. Kahvenin sıcaklığını hissettim. Bir yudum aldım. Boğazımdan geçişini hissettim.

"Hayır tam tersine. Değişik olman ilgi çekici." İçimden dalga geçercesine güldüm.

Değişik olmak

"Değişik olan zamanla sıradanlaşır alışırsın" yüzüme baktı. Ciddiydi.

"Alışırsan bırakamazsın."

Haklıydı. Cebimdeki sigarayı bile bırakamıyordum.

''Olmamalı Pusu olmamalı bu yanlış'' Yüzümü incelerken tepkime şaşırmıştı.

''Benim gitmem gerek'' Cevap vermesine izin vermeden saçlarını karıştırıp öğle arasında oturduğumuz  kafeden kalktım.

Saate baktığımda 3 dakika sonra otobüsün kalkacağını gördüm. Koşarak durağa giderken bacaklarım koştuğu için rahatlamıştı. Rüzgar tenime çarparken yaklaşık 6 dakika 30 saniye sürdüğünü hesapladığım her zaman gittiğim kafeden durağa olağan hızımla koşmaya devam ettim.

Durağı gördüğümde yavaşlamak istesemde otobüsün kalkmaya hazırlandığını görünce daha hızlı koştum. Otobüsün kapısı kapanacakken kendimi içeri attığımda otobüs halkının gözleri bana döndü.

Derin bir nefes alıp umursamazca kartı okuyup oturdum. Nefesimi düzenlerken halime acıyan birisi yer verdiğinde oturup derin nefesler aldım.

Otobüsten indiğimde eski okuluma yürüdüm. Öğleden sonraki ilk derstelerdi. Bitmesine 15 dakika vardı. Okulun bahçesine girmeden bir sigara yaktığımda derin nefes aldım.

Varlığı yokluğu bilinmeyen bir insan hayatımda olmayacaktı. Hermes yani Cenk hayatımda olacaktı.

Adı bir garipti. Aslında adıyla soyadının birleşmesi garipti. Cem Cenk. Garipliğine tebessüm ettim.

Zil çaldığında telefonumu elime aldım.

Bahçeye her zamanki köşene

Hermese gönderdiğim mesajla okulun sol tarafına yürüdüm. Burada defalarca onu kesmiştim. Tüm dünyayla iletişimimi kesip ona odaklanmıştım. Bu hep böyleydi. Hayatımda birisi olacaksa bu Siyahlı değildi Hermesti.