Cehennemin içindeki cennet

3.7K 261 148
                                    




Multi Pusu






Onun kokusunu içime çekmek.

Şu dünyada içine düştüğüm cehennemde bana tanrının su vermesi gibiydi.

Cehennemin içinde cenneti yaşatıyordu.

İçine düştüğüm bokluğa sürülmüş bu hayatta her şey üstüme gelirken onun varlığı beni rahatlığa sürüyordu.

Bedenim uyuşmuştu. Kendimi hissetmiyordum. Beni mutlu ediyordu. Ona duyduğum duygulardan emindim.

Hermese hissettiğim büyük bir sevgi olabilirdi fakat bu olay başkaydı.

Hayatıma öyle birisi girmiştiki ondan öncekiyle neden devam edemediğimi anlamıştım.

Doğru insan

Aynen öyle.

O ne kadar mükemmel olursa olsun benim için doğrusu oydu. Beni doğruya iten sürükleyen mükemmelliğinin içine alan oydu.

Yüzünü inceledim. Bi insanın burnu bile mükemmel olur muydu ? Gözleri kapalıyken bile hala ciddi duruyordu.

Zaten çok nadir gülüyordu hep ciddiydi.
Elim istemsizce yüzüne gitti. Avuç içim yüzüne değiyordu.

Dokundun

Onu hissetmeye çalıştım.

Yüzündeki her noktayı beynime kazımak istercesine gözlerimi kapatıp yüzüne nazikçe dokundum.

Gözlerimi açtım.

Sana bakıyordu.

Bana bakıyordu.

Elimi çektiğimde engel oldu.

Utanmıştım ama elim hala çenesiyle yanağı arasındaydı.

"Günaydın." Sesi yumuşaktı.

"Günaydın." Utandığım için mırıldanırcasına çıkmıştı sesim.

"Ne zamandır uyanıksın." Duvardaki saate baktı.

"Haftaiçi 7 olunca uyanırım. " Saat 7yi 19 geçiyordu.

"Alarmsız ?" Kafasını evet olarak salladı. Şaşırmıştım.

Ben alarmla zor uyanıyordum.

"Okul var." Yataktan çıkmak için hamle yaparken elimi tuttu.

"Gitme." Gözlerine baktım.

"Beraber gezelim, biraz işim var hallederiz, yanımda olursun."

Cezbedici bir teklif.

Kafamı salladım.

Üzerimde sadece Siyahlının eşofmanı vardı. Üstümse dünki büstiyerim.

Üstüm fazla açıktı.

"Giyinip gelcem." Kafasını salladığında odadan çıktım.

Aryanın odasına girdiğimde hazırlanıyordu.

"Oo hayırlı işler." Siyahlıyla yattığım için dalga geçiyordu.

"Sandığın gibi değil." Ellerimi suçlu gibi havaya kaldırırken üstüme geldi.

"Ben bir şey sanmamıştım. Demek ki sanmam gerektiği gibiymiş Helen hanım." Gülümsedi.

Benimle dalga geçiyor utandırıyordu. Koluna vurdum.

"Kıyafetlerinden giyincem, okul gelmiyorum." Güldü.

"Gece yetmedi yani." Daha çok kahkaha atarken üstüne geleceğimi anlayıp geriye doğru çekildi. O çekildikçe üstüne gittim.

BEN SİZOFREN DEĞİLİMHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin