Benimle uyu 🌈

3.1K 260 108
                                    

Karanlık tarafı okumayanlar zorlanır bu hikayeyi okurken. Haberiniz ola

Multimedya Hermes. Adı CEM soyadı CENK. Bölümlerde duyup karıştırmayın.


Dünya her zaman hareket halinde de olsa insanlar için bazen zaman mekan kavramı yok olur.

Nefes alırsın ama aldığını farketmezsin. Kalbin göğsünü delecek gibi çarpar fakat o an farkedemezsin.

Etrafında olaylar olur. İnsanlar kavga eder, hırsızlıklar olur. Birisi doğuma yetişir belki birisi o an ölür.

Fakat sen umursamazsın. Çünkü o an zaman kavramı yoktur. Mekan kavramı yoktur.

Nefes aldığımı hissetmeye başladım. Kalbim tekrardan attı.

Kim diye sormalı mıydım ?

Cesaret edemiyordum.

Nasıl birisiydi.

Çocuğu var mıydı ?

Annemle birlikte mutlu bir şekilde yaşıyor muydu ?

Beni niye vermişti, istememiş miydi ?

Belki iş adamıydı, belki memur. Düşünsenize babamın asker olduğunu. Ben askerleri çok severdim.

Güçlü olurlardı gücü temsil ederlerdi.

Babam güçlü birisi olsun istedim.

Berk Soylu gibi babam olsun istedim.

"Kim"

Dudaklarımdan sesizce çıkan sözcükle Berk Soylu önüne  dönmüş bir şekilde bana bakmadan hala araba sürüyordu.

"Şuan söyleyemem." Ciddi misin dercesine baktım yüzüne ama pek takmadı.

"Neden ?"  Sessizlik.

Konuşsana be adam.

"Onunda haberi yok. İlk ona söylemem onun senin yanına gelmesi lazım."  Yutkundum.

"Annem." Sustu.

"Belli değil. Babanla annen evli değil Helen."

Yutkundum.

Tek gecelik ilişkiydim. Bu yüzden olmuştu. Bu yüzden atmışlardı beni.

İstememişlerdi.

"Onu tanıyorsun." Sustu. Evlerinin önüne gelmiştik.

"Babanı çok iyi tanıyorum Helen."

Arabadan indi eve doğru giderken peşinden evlerine girdim.

Babamı çok iyi tanıyordu.

Benim babam vardı.

Korkutucuydu.

Haberi olunca ne diyecekti.

Yanıma gelip canım kızım diyip sarılacak mıydı ?

BEN SİZOFREN DEĞİLİMHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin