62|En Büyük Ceza|

1.1K 89 41
                                    


Arkadaşlar artık yayınladığım her bölümü sizlerden 3 kişiye ithaf edicem.
Ve bu bölümü size ithaf ediyorum canlarım :*
@nsashnn
@gunesava
@khoyaren

Umarım bölümü beğenirsiniz. Hepinizi seviyorum <3

 Hepinizi seviyorum <3

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.


---Savaş---

"Beni iyi dinle. Aşkı bulmak kolay değildir. Zordur. Buldun mu bırakmayacaksın. Gururmuş..? Kimin umurunda yapışacaksın ona. İstese de bırakmayacaksın"

Bugün kısa bir süre abimin yanına uğramıştım. Yine ilgili abi pozları kesiyordu bana. Ne dediğini pek dinlememiştim aslında. Ancak Nazlıyla aramda geçenleri bildiğini söylediğinde bakışlarım ona döndü. Tabiî ki de Ali'den öğrenmişti.

Beni anlıyormuş gibi konuşmuştu dakikalarca. Ve dediklerinden o kısmı uzandığım yatağımda düşünüyordum.

Beni istemiyordu. Haklıydı da. Ama bu ayrılık bu kadar uzun olmamalıydı. Daha aradan bir ay geçmesine rağmen katlanılabilir gibi değildi.

Bu aşk denen şey çok zordu. Bana sevmeyi öğreten kadın yanımda yoktu. Ve bu acı onsuz dayanılmaz oluyordu.

Demiştim ya ben her 'Seni seviyorum' dediğim kişiyi kaybediyorum. Bak yine kaybetmiştim. Benim için değerli iki kadını da kaybetmiştim.

Aklıma annemin gelmesiyle mırıldandım.

"Ben sevmeyi öğrendim anne. Bana aşkı öğreten ve gülümseme sebebim olan kadını kaybettim. Bu çok acı. Çok kötü bir duygu" Annemin beni duymasını umuyordum. Duymasını ve bana bir yol göstermesini istiyordum.

"Bedenime bir virüs gibi yayıldı ve amansız bir hastalığa yakalandım sanki. Korkunç bir şey. Canımı yakıyor. Kalbimi çok acıtıyor" Ve gözlerimi kapadım. Her akşam olduğu gibi kapalı gözlerimden süzüldü yaşlar. İkimiz içinde ağladım yine.

Serseri#SavNaz#Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin