Mafya'nın Karısı (Tamamlandı)

-37-

Özgür;

Rüzgar'ın beberonunu alıp köşeyi döndüm ve bugün telefonuma gelen mesajı bir kere daha okudum...

Bu masalın sonu kötü bitecek...

Mesajı okudukça sinirleniyordum. Kim hangi cesaretle böyle bir mesaj yazabilirdi ki! Mesajı bir kere daha okuyup otele doğru ilerlemeye başladım.Ama o sözler aklımdan çıkmıyordu...

'Bu masalın sonu kötü bitecek!!! '

Aileme gelecek en ufak bir zararda dünyayı yakardım. Bebeğime yeni kavuşmuşken onu kaybetmeyi göze anlamazdım...

En önemlisi de Meleğim onsuz bir hayat düşünemiyorum o yoksa benimde yaşayan bir ölüden farkım olmazdı. Otele girdiğimde telefona gelen mesajla durup mesaj kutusunu açtım...

Bilinmeyen;

"Çok düşünüyorsun ÇAKIR"

Telefona gelen mesajı okurken dişlerimi sıkmaktan kırılacaklarını farkettim telefonu kapatıp cebime koydum. Ve elimi yumruk şekline getirip, asansörü bekleye başladım.

Asansör geldiğinde hızlı adımlarla içeri binip olduğumuz katın düğmesine bastım ve bekleye başladım. Onlara zarar verecekti derdi benimle ama en değerlilerime zarar verecekti...

Asansörden gelen sesle düşüncelerimden ayrılıp odaya doğru ilerledim kapıyı çalmak yerine cebimden çıkardığım kartla duvarda asılı olan yere bastırdım ve içeri girdim ama kimse yoktu.

Elimde ki beberonu bırakıp banyoya baktım. Orada da yoktu. Tekrar yatak odasına girip telefonla Eceyi aramaya başladım. Açmasını beklerken odadan telefon seslerinin geldiğini duydum telefonu kulağımdan indirip, Ece'nin telefonunu aramaya başladım.

Telefonu yorganın altında bulurken bir kere daha lanet ettim. İşte almıştı almıştı onları benden, telefonu sinirle duvara vurup odadan çıktım ve asansörü beklemeden merdivenlerden inmeye başladım.

Allah'ım ne olur onlara bir şey olmasın, onlarsız yaşayamam meleklerim olmadan yaşayamam... adımlarımı biraz daha hızlandırıp en alt kata resepsiyona doğru ilerledim ki, beni görünce ayağa kalktı.

"Buyrun efemdim"

"Burda sarışın mavi gözlü kucağında da sarışın bir bebekle geçen birini gördünüz mü?"

"Hayır efendim"

Elimi yumruk yapıp duvara vurdum kız personelden çıkan iğrenç çığlık sesi yüzünden herkesin gözü bana dönmüştü.

"Hemen kameralara bakın onlar bulunmasa bu oteli yakarım"

Kız hızla başını salayıp hemen bilgisayarın başına geçti. Bende Ece'nin telefonuyla Okan'ı aradım.

"Efendim Ece"

"Okan hemen toparlanın İzmir'e gelin"

"Abi ne oldu?"

"Okan dediğimi yapın"

Telefonu kapatıp personele doğru ilerledim kız tekrar ayağa kalktı ve yan taraftaki odayı gösterdi, kapının üzerindeki yazıyı görünce hemen o odaya gittim.

Burası kameraların olduğu yerdi kapıyı çalmadan içeri girdim ve bilgisayarın önündeki adama doğru yürüdüm...

"Hemen kameraları göster"

"Bey Efendi buraya giremezsiniz"

Daha fazla konuşmayıp belimde ki silahı çıkardım, ve görevli adama doğru uzattım...