Eve vardığımda motordan inip evin kapısını çaldım bir kaç saniye sonra kapıyı Kıvanç açtı, yüzü asıktı.
"Ne oldu?"
"Nehir'e sor pek bilmiyorum. Ama odasında baya bir ağlıyordu." Telaşla içeri girip üst kata çıktım. Odaya girdiğimde yatağın üstüne yüz üstü uzanıp ağlayan bir Nehir ile karşılaştım. Yanına gidip sarıldım.
"Ne oldu anlat." Nehir derin bir nefes aldı yatakta oturur pozisyona geçti.
"Hani benim Arda var ya. Hani şu mesajlaştığımız."
"Evet?"
"Bir kaç dakika önce motorla giderken bir kız ona yumruk atmış ve canı hala acıyormuş." Siktir. Çocuğun ismi Arda'mı ? Of sıçtım. Ama güzel vurmuşum.
"Nehir bir şey söyleyeceğim ama kızmayacaksın ve vurmayacaksın tamam mı?" Nehir burnunu çekti
"Tamam söyle."
"Arda'ya vuran bendim."
"Ne?" Evet az sonra Nehir'in dayak senfonisini dinleyeceğiz.
"Şimdi ona sen mi vurdun?!"
"Şey... evet." Nehir bir kaç saniye sonra anırmaya başladı.
"Ona ... Sen ... vurdun ... yani." Nehir daha şiddetli gülmeye başladığında odanın kapısı aniden açıldı ve Kıvanç içeri girdi.
"Ne oluyor lan? Nehir bir şey falan mı içtin? Bu ani ruh değişimleri pek iyiye işaret değil. " Nehir omuz silkip gülmesi yavaş yavaş sönünce sinirli bakışları beni buldu.
"Gelelim dayak zamanına!" Sıçtım!
Nehir yataktan yavaşça inip yere eğildi ve hafif topuklu terliklerini havaya kaldırdı. Kıvanç'a baktığımda Kıvanç yoktu. Ulan Allah'ın belası neredesin en sevdiğin kankan ölüyor.
Nehir elindeki terliklerle bana yaklaşmaya başlayınca odadan çıkıp alt kata indim Kıvanç'a baktığımda Kıvanç evde yoktu. Koşarak dışarı çıktım ve sokakta koşmaya başladım.
Kıvanç kesin markete gitti. Markete doğru koşmaya başladım o sırada marketin çıkışında Kıvanç'ı gördüm bir kaç çocuk ile konuşuyordu. Kıvanç'ın yanına koştum ve sırtına atladım.
Bir an düşecek gibi oldum fakat Kıvanç ben tuttu.
"Selen gene ne bok yedin?"
"Mesajlaştığı çocuğa yumruk attım diye!"
"Evet ve bir özür bekliyorum." Sesin geldiği tarafa bakınca. Arda'yı gördüm.
"Aaa... merhaba... Arda."
"Sana da mer-" Arda sözünü tamamlayamadan Nehir'in bağrışı duyuldu.
"Neredesin siktiğimin Seleni!" Korkudan Kıvanç'ın boynuna yapıştım.
"Lan çek şu kolunu boğuluyorum." Nehir Kıvanç'ı duymuş olacak ki bize doğru döndü. Hızla Kıvanç'ın sırtından indim. Nehir bana yaklaşmaya başladı. O sırada bende koşarak Arda'ya yapıştım.
"Nehir bak sakin ol."
"Neden?"
"Çünkü şu an kimin kolunu tuttuğumu tahmin edemezsin." Nehir anlamsızca gözlerini benden çekip çocuğa baktı. Kollarımı Arda'dan ayırıp yana kaydım.
Arda kollarını açınca Nehir koşarak Arda'ya sarıldı. Ah keşke beni de böyle sevecek biri olsa.
Kıvanç'a baktığımda sinirlenmişti. Nedeni ise Kıvanç Nehir'i kardeşi gibi gördüğü için ona kimsenin dokunmasını istemiyordu.
Arda ve Nehir'in sevgi dolu kucaklaşmasını Kıvanç'ın sahte öksürüğü bozdu.
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
Yatağıma kendimi attığımda direk uyumayı düşündüm ama yapamadım çünkü salak arkadaşım Kıvanç korku filmi izlemeyi istedi. Bende kabul edip Nehir'in odasına çıktım. Kıvanç Nehir'e biraz kızgındı. Tabi siz olayı bilmiyorsunuz. Kıvanç'ın sahte öksürüğünden sonra Nehir mahçup bir şekilde Kıvanç'ın yanına geldi sonra ben dayanamayıp herkesle tanıştım zaten diğer çocuklar ile aynı okuldaymışız.
Nehir'in odasına girdiğimde yatağın üstünde uyuyordu ve elinde telefonu vardı. Merak edip telefonu elinden alıp mesajlara baktım.
En son Arda ile yazışmış bakalım neler var.
Arda: Ne yapıyon
Nehir:Seni düşünüyom
Arda: Yarın buluşalım mı? Okul çıkışı.
Nehir: Bilemem Kıvanç bana sinirli belki başka zaman.
Arda: Ok bb. Seni seviyorum
Nehir: Bende seni
Ben de dedikodu falan yaparlar diye düşünmüştüm. Çünkü en güzel dedikodu sevgili ile yapılır- mış diye duydum. Merak etmeyin sevgilim olmadı hiç.
"Kıvanç açtığın filmi sikeyim emi!"
"İzlemeye bilirdin."
"Yaratıklı bir şey zannetmiştim bu cinli çıktı." Kıvanç'a iyice sarılıp uyumaya çalıştım.
