Bad Boy Judah (greek translation)

Τριανταένα | Παραλία

Στριφογυρίζω το κολιέ τριαντάφυλλο γύρω από τα δάχτυλά μου, ενώ είμαι ξαπλωμένη στον καναπέ. Η επίπεδη οθόνη της τηλεόρασης παίζει κάποια σαπουνόπερα, αλλά δεν μπορώ να καταλάβω τι λένε.

Ο Τζούντα εξαφανίστηκε από την πόρτα νωρίτερα, αφού μουρμούρισε ότι θα πάει να πάρει κάτι από τον Ντόι. Η αλήθεια είναι πως δεν άκουγα.

Αφού βαριέμαι, αποφασίζω να διασκεδάσω πηγαίνοντας στην δημόσια παραλία.

Πηγαίνω στην ντουλάπα και βγάζω ένα που δεν αφήνει πολλά στην φαντασία, στρινγκ μπικίνι. Υπάρχει ένα κάθε χρώματος. Δυστυχώς, αφού το φοράω, βλέπω πως είναι πολύ αποκαλυπτικό. Φορώ τα Dior γυαλιά ηλίου μου και ένα καπέλο για τον ήλιο. Μουρμουράω ένα τραγούδι και πετώ μία πετσέτα στον ώμο μου. Ακριβώς την στιγμή που, βάζω τα πόδια μου στις παντόφλες , ο Τζούντα εμφανίζεται στην πόρτα.

Με κοιτά.

«Που πας;» ρωτά εκείνος.

Σχεδόν είχα ξεχάσει πόσο βαθιά ήταν η φωνή του. Τα μάτια του με σκανάρουν.

«Οο, στην παραλία,» απαντώ.

Γεμάτη αυτοπεποίθηση κάνω να τον προσπεράσω. Αλλά με διακόπτει όταν μου αρπάζει το μπράτσο. Με τραβά προς τα πίσω για να τον αντικρίσω.

«Ντυμένη έτσι;»

«Ναι,» λέω μονότονα, «Τα κορίτσια φορούν μπικίνι στην παραλία .... Εκτός από αυτό, τέτοιου είδους υπάρχουν μόνο στην ντουλάπα.»

Εννοώ, σίγουρα το κάτω καλύπτει το μισό-πάνω μέρος του πωπού μου. Αλλά εκείνος απλά μένει να κοιτάζει.

Ρολάρω τα μάτια μου και αναστενάζω, « Τι; Θες να αλλάξω;»

Ο Τζούντα κουνά το κεφάλι του ελαφρά.

«Όχι. Θέλω να έρθω.»

...

Απλώνω την πετσέτα μου κάτω από ένα καλό, σκιερό μέρος κάτω από μία μπλε ριγωτή ομπρέλα. Σκουπίζω την άμμο και κάθομαι. Για κάποιον λόγο, νιώθω πολύ αμήχανα όταν ο Τζούντα κάθεται δίπλα μου. Βγάζει την μπλούζα του. Φτιάχνω τα γυαλιά ηλίου μου και γυρίζω αλλού το βλέμμα μου.

Ναι, υπάρχουν κορίτσια που μοιάζουν με μοντέλα τα οποία περνούν από δίπλα μας. Χαχανίζουν στην θέα του ομορφάντρα, γυμνό από την μέση και πάνω Τζούντα.

Στρώνει τα μαλλιά του προς τα πίσω , ψαχουλεύοντας την τσάντα θαλάσσης μου.

«Τι ψάχνεις;» μουρμουράω

«Αντηλιακό,» λέει εκείνος ενώ τραβά έξω το μπουκάλι.

Χαμηλώνω το κεφάλι και ξεφυσώ όταν άλλο ένα ζευγάρι από κορίτσια περνούν από δίπλα μας. Ο Τζούντα με σκουντά με το μπουκάλι.

«Να σιγουρευτείς ότι θα βάλεις παντού,» μου λέει ενώ μου κλείνει το μάτι.

Συνοφρυώνομαι και ρίχνω την λοσιόν στην πλάτη του. Στην αρχή, άσπρο χρώμα καλύπτει τα τατουάζ του. Αλλά όσο πιο σύντομα ξαναεμφανίζονται , τόσο τρίβω και περισσότερο. Εύχομαι να μπορούσα είμαι ο Τζούντα , αυτήν ακριβώς την στιγμή και να λέω κτητικά πράγματα όπως αυτός. Δαγκώνω το χείλος μου, προσπαθώντας να μην γελάσω. Αφήνω κάτω την κρέμα και γονατίζω.

«Άκου,» λέω σταθερά. Το χέρι μου τραβά τα μαλλιά του πίσω. Κοιτώ κάτω προς αυτόν και εκείνος πάνω, προς τα εμένα. «Είσαι δικός μου. Μην το ξεχνάς. Και μην κοιτάς άλλα κορίτσια. Μ'ακούς;»

Εκείνος χαμογελάει πονηρά και δαγκώνει τα χείλη του.