Σαράντα επτά| Ρ ά ι ν τ ε ρ

4.6K 512 50
                                    

Η κατάσταση ανάμεσα μας είναι θολή

<<Θα πρέπει να σταματήσεις να καπνίζεις ,όταν έρθει το μωρό>> Λέω με σοβαρό ύφος στο Τζούντα.

Τα μάτια του με κοιτάζουν απομακρυσμένα, αφηρημένα .Ρουφάει τις τοξίνες ,ενώ η άκρη από τις σπινθυροτές στάχτες καίγεται, σχηματίζοντας πορτοκαλί και κόκκινες γραμμές φλόγας .Δεν έχει καμία πρόθεση να ζήσει για πολύ, το ξέρω.

O καπνός φεύγει από τα ρουθούνια του, συννεφιάζοντας το βλέμμα του. Είναι ένας δράκος από την κόλαση.

Όταν ο καπνός τελειώνει είναι και πάλι άνθρωπος. Κοιτάει κάτω και διαλύει τη γόπα στο τασάκι, ατάραχος από την παρουσία μου. Τον κοιτάω με την άκρη του ματιού μου . Είναι υπερβολικά ήσυχα στο σπίτι μας.

Σκέφτηκα πολλά χθες το βράδυ .Δεν μπορώ να θυμηθώ τη μέρα πριν γνωρίσω το Τζούντα. Δεν έχω καμιά ανάμνηση, τίποτα να ανακαλέσω. Είναι ο καρκίνος του εγκεφάλου μου... Και παρόλο που υπάρχει θεραπεία αποφασίζω να τον αφήσω να αναπτυχθεί και να με καταστρέψει. Αυτή τη στιγμή χρειάζομαι ένα νυστέρι.

<<Εκτός και αν σχεδιάζεις να...>> Λέω πιέζοντας τα χείλη μου περισσότερο <<Φύγεις>>

Τον παρακολουθώ να δαγκώνει το εσωτερικό από το μάγουλό του .Με καρφώνει με το βλέμμα του ξανά, κατεβάζοντας τα φρύδια του θυμωμένα. Το καταλαβαίνω. Αλλά έχω συνηθίσει τον Τζούντα . Ξέρω που βρίσκομαι πλέον. Σπρώχνει την καρέκλα του πίσω με δύναμη, κάνοντας έναν θόρυβο σαν να γρατζουνίζεται το πάτωμα. Σηκώνεται, αρπάζει το δερμάτινο μπουφάν του και πάει προς την πόρτα . Εκείνη κλείνει.

Απενεργοποιούμαι .Δεν πειράζει Ρόζαλι... θα ζήσεις.

...

Δεν ξέρω που πηγαίνει .Αλλά μένω μέσα. Φοράω τα μπλουζάκια του γιατί αυτά είναι τα μόνα που μου κάνουν αυτή τη στιγμή.

Οι εργάτες καθαρίζουν και παίρνουν τις εργαλειοθήκες τους, δείχνοντας να είναι έτοιμοι να φύγουν. Μορφάζω θέλοντας να ρίξω μια ματιά σε αυτό που ετοιμάζουν όλον αυτό τον καιρό.

<<Εμ>> λέω σταματώντας τους στην πόρτα <<Δεν έχω καθόλου χρήματα για να σας πληρώσω ...και ο Τζούντα δεν είναι εδώ...>>

Ένας από αυτούς με κοιτάει ,κουνώντας το κεφάλι του <<Δεν πειράζει. Μας έχει ήδη πληρώσει. Καλή σας ημέρα>>

Γυρίζουν τα καπέλα τους και βγαίνουν έξω.

Δαγκώνω το χείλος μου. Ανεβαίνω στο δωμάτιο και ανοίγω την πόρτα. Έχω φτάσει σε σημείο να σιχαίνομαι τη μυρωδιά της μπογιάς πλέον.

Bad Boy Judah (greek translation)Donde viven las historias. Descúbrelo ahora