When your soul met mine

43 11 5
                                    

Την επόμενη μέρα στο σχολείο ένιωθα το κεφάλι μου βαρύ και την καρδιά μου ασήκωτη.

Διέσχισα νωχελικά τους ατέλιωτους διαδρόμους του πρώτου ορόφου και κατευθύνθηκα στο μάθημά μου. Ποτέ δεν έχω άγχος πριν τα μαθήματα γιατί δεν με ενδιαφέρουν και οι καθηγητές με αγνοούν αφού νομίζουν ότι είμαι ένα από τα μεγαλύτερα προβλήματα του σχολείου και ποτέ δεν κάνουν τον κόπο ούτε καν να μου απευθύνουν το λόγο. Δεν με νοιάζει ούτως ή άλλως! Σε αυτό το σχολείο επιβιώνουν όσοι έχουν απίστευτα πολλά χρήματα ή γερά μέσα. Εγώ διαθέτω μόνο το πρώτο αλλά και πάλι δεν ανήκω και στην πιο πλούσια οικογένεια. Για εμένα είναι θαύμα μόνο και μόνο που με δέχτηκαν σαν μαθήτρια και ακόμη μεγαλύτερο που ακόμη δεν με έχουν πετάξει έξω με τις κλοτσιές.
Σήμερα όμως ήμουν αγχωμένη. Και χειρότερο ήταν ότι βαθειά μέσα μου γνώριζα πολύ καλά το λόγο.

Είχα φτάσει ήδη εδώ και πολύ ώρα στον προορισμό μου αλλά δεν ήμουν έτοιμη ακόμη να μπω μέσα. Από την πόρτα μπαινόβγαιναν συνέχεια διάφορα παιδιά και εγώ απλώς καθόμουν και τους κοιτούσα και αναρωτιόμουν αν αυτός που δεν μπορούσα να βγάλω με τίποτα από το μυαλό μου βρισκόταν εκεί μέσα καθισμένος στο θρανίο μου, μας...
Μετά από λίγα δευτερόλεπτα το πήρα απόφαση και μπήκα.
Είχα δίκιο. Καθόταν ακριβώς εκεί και κοίταζε προς την πόρτα, προς το μέρος μου. Τα μάτια του έλαμπαν και εγώ δεν αισθανόμουν τα πόδια μου καθώς προχώρησα προς το μέρος του. Μόλις πλησίασα αρκετά, σηκώθηκε απότομα από τη θέση του και με κοίταξε.
-Τζέμιλη ψιθύρισε καθώς ετοιμαζόμουν κι εγώ να πω το δικό του όνομα.
Δεν πρόλαβε όμως κανένας μας να προσθέσει κάτι άλλο γιατί ο καθηγητής Μπέρεζ μόλις είχε μπει στην ταξη και όλες οι συζητήσεις κόπηκαν μαχαίρι.
-Καλημέρα λαέ. Αναφώνησε κεφάτος όπως πάντα και συνέχισε λέγοντας:
-Καθώς όλοι μέχρι τώρα έχετε διαβάσει το βιβλίο ή υποτίθεται ότι έχετε διαβάσει το βιβλίο, σήμερα πιστεύω πως είναι η κατάλληλη μέρα για να κάνουμε ανάλυση κάποιων πολύ σημαντικών παραγράφων και φράσεων του βιβλίου. Λουκ μοίρασε λίγο τα φυλλάδια που σας έχω φέρει και έπειτα αν μπορείς διάβασε την πρώτη φράση. Συνέχισε ο καθηγητής με ένα ελαφρώς επαγγελματικό και χαρούμενο τόνο.
Εγώ είχα γυρισμένη την πλάτη μου οπότε δεν είδα αμέσως όταν ο Λουκ μου άφησε το φυλλάδιο κάνοντας μου μια πολύ απρεπής χειρονομία που αν τον έβλεπε ο καθηγητής σίγουρα θα έμπαινε τιμωρία. Ο Τζάκσον όμως το είδε, και μάλιστα πολύ καλά! Γι' αυτό και παραλίγο να του ορμούσε αν δεν τον είχα κρατήσει σφιχτά από το μανίκι και δεν είχα φέρει το πρόσωπό μου τόσο κοντά στο δικό του ψυθιρίζοντάς του ότι δεν με πειράζει. Ευτυχώς ο Τζάκσον χαλάρωσε στη λαβή μου αλλά το βλέμμα του δεν έλεγε να φύγει πάνω από τον Λουκ το οποίο τον αγριοκοίταζε κάπως...τρομακτικά. Όταν έβαλα το χέρι μου ελαφρά στο πρόσωπό του και το γύρισα προς το δικό μου, όλη αυτή η αγριάδα έφυγε και αντικαταστάθηκε με μια παράξενη ηρεμία. Έβαλε κι αυτός το χέρι του πάνω στο δικό μου και απλώς... Ο καθηγητής ξερόβηξε και όλοι γυρίσαμε απότομα να τον αντικρίσουμε.
Ήμουν κατακόκκινη! Ευχόμουν να μην είχε προσέξει κανείς τι είχε γίνει μόλις εκείνη τη στιγμή με εμένα και τον Τζάκσον.
Ευτυχώς ο Λουκ άρχισε να διαβάζει την πρώτη φράση του φυλλαδίου και εγώ βρήκα την ευκαιρία να απομακρυνθώ ελαφρώς από την αιτία της όλης αναστάτωσής μου.
Στη συνέχεια ακολούθησαν οι αναλύσεις, κάποιοι σημαντικοί παράγραφοι και πολλές ακόμη φράσεις. Οι περισσότεροι βαριώντουσαν και άλλοι απλώς κοιτούσαν το κενό ή μιλούσαν μεταξύ τους. Σε λιγότερο από δέκα λεπτά θα χτυπούσε το κουδούνι και θα βγαίναμε όλοι έξω.
-Τζέμιλη συνέχισε στην επόμενη φράση παρακαλώ. Μου απηύθυνε το λόγο ξαφνικά ο καθηγητής.
Ξαφνιάστηκα και κατάπια απότομα το σάλιο μου καθαρίζοντας τη φωνή μου. Το βλέμμα του Τζάκσον μετά από πολλή ώρα ξαναέπεσε πάνω μου και εγώ πήρα μια τρεμάμενη αναπνοή σκύβοντας πάνω από τις λέξεις του φυλλαδίου.
-Είναι περισσότερο ο εαυτός μου απ' ότι είμαι εγώ. Από ό, τι έχουν κατασκευαστεί οι ψυχές μας η δική του και η δικιά μου είναι το ίδιο. Διάβασα αργά και καθαρά συνειδητοποιώντας το βαθύ νόημα κρυμμένο πίσω από κάθε λέξη.
Ο Τζάκσον με κοιτούσε έντονα, λες και ήθελε να δει αν θα έβλεπα κι εγώ κάτι.
-Πολύ καλά. Και τι σημαίνει αυτό Τζάκσον; Συνέχισε ο καθηγητής.
Τα μάτια του Τζάκσον ξεκόλλησαν από πάνω μου ανοικειοθελώς και προσγειώθηκαν πάνω στον κύριο Μπέρεζ.
-Σημαίνει... ξεκίνησε ο Τζάκσον με βραχνιά φωνή. Η συγγραφέας προσπαθεί να τονίσει ότι η Κάθη και ο Χίθκλιφ έχουν ζήσει και έχουν περάσει τόσα πολλά μαζί που γνωρίζουν πολύ καλά ο ένας τον άλλον, τόσο καλά που η ηρωίδα αισθάνεται ότι αυτή και ο Χίθκλιφ έχουν παρόμοιες καρδιές. Είπε καθαρά.
-Μπράβο Τζάκσον. Είπε και ο καθηγητής εμφανώς ικανοποιημένος και καθώς πήγαινε να αρχίσει και ο ίδιος τις δικές του εξηγήσεις, ο Τζάκσον συνέχισε απότομα.
-Ή μπορεί απλώς να είναι ο ένας το άλλο μισό του άλλου. Μπορεί να μην έχει σημασία αν γνωρίζονται πολύ καιρό ή όχι ή αν από την αρχή συμπάθησαν ο ένας τον άλλον ή όχι γιατί εγώ προσωπικά πιστεύω πως σημασία έχει ότι "είδαν" ο ένας τον άλλον. Πραγματικά τον είδαν και βαθειά μέσα τους γνώριζαν από την πρώτη στιγμή ότι κάτι πραγματικό υπήρχε μεταξύ τους. Ότι οι ψυχές τους ήταν τόσο ερωτευμένες μεταξύ τους που στο τέλος θα μπορούσαν να αποτελούνταν από το ίδιο υλικό με το οποίο φτιάχτηκαν. Γιατί τι είναι έρωτας άλλωστε; Είναι να αισθάνεσαι την ψυχή του άλλου δική σου. Είπε γρήγορα με μια ανάσα.
Τώρα είχε πέσει η απόλυτη ησυχία μέσα στην τάξη και όλοι κοιτούσαν τον Τζάκσον. Αυτός φαινόταν ακόμη απορροφημένος από τις σκέψεις του και δεν είχε πάρει χαμπάρι τίποτα ακόμη. Όταν γύρισε να με κοιτάξει του έκανα νόημα με τα μάτια και τότε μόνο γύρισε, κοίταξε όλη την τάξη και τον καθηγητή που τον κοιτούσαν και κοκκίνισε. Προτού προλάβει ο οποιοσδήποτε να πει οτιδήποτε χτύπησε το κουδούνι. Όλοι ξεχύθηκαν με φορά έξω από την αίθουσα κι εγώ είχα παραμείνει μαρμαρωμένη στη θέση μου να απορώ τι είχε συμβεί μόλις τώρα.

..................................
Γεια σας! Συγχωρέστε με για την καθυστέρηση του νέου μου κεφαλαίου. Τώρα με το σχολείο δεν προλαβαίνω να κανω τίποτα. Τεσπα ελπίζω να σας αρέσει αυτό το κεφάλαιο! Το απόσπασμα είναι από το κλασσικό βιβλίο της Εμιλη Μπροντε " Ανεμοδαρμένα Υψοι" και είναι υπεροχο!😍😍
Αυτααα❤❤❤
Τα λεμε σύντομα ελπίζω!!!😊😙❤

Η Μυρωδιά Της Επανάστασης Είναι Το ΓαλαζοπράσινοWhere stories live. Discover now