Bella ve arkadaşları, Chris geri döndüğünde eski mutluluklarına yeniden dönmüştü ama her mutluluk uzun sürmüyordu.
İnsanlığın hatta kurtadamların, belki de dönüm noktaları olan bir virüs tümüyle çevreyi sarmıştı. Bundan kurtulmak içinse özel bir...
"Ne yapmam gerektiğini bilmiyorum. Her şey o kadar karışık ki..."
Elleriyle suratımı kavradı.
"Her şeyi nasıl başarıp buraya kadar geldiysek şimdi de aynısını yapacağız." "Nasıl?" Diye sordum onun gözlerinin içine doğru bakarak.
Yanağıma doğru bir öpücük kondurup bana baktı.
"Gerekirse onlardan kurtulacağız. Belki de öldüreceğiz." "Chris ben senden böyle bir şey isteyemem. Benim için aileni...." "Onlar birçok insana ızdırap çektirip zarar verdiler....benim ailem olamazlar." Dedi gözünden uzun süredir tuttuğu göz yaşını akıtarak.
Onu kendime doğru çektim ve sıkı bir şekilde sarıldım.
"Benim Ed ile konuşmam gerekiyor. Aynı zamanda diğerlerine de bu durumu bildirmeliyim....hatta sürümden bile yardım almalıyım." Dedi ve benden iki adım uzaklaştı.
"Gitmem gerekiyor Bella." Dedi.
Kafamı olumlu anlamda salladım.
Gözlerini benden ayırmadan kapıdan dışarıya çıktı ve hızlı bir şekilde merdivenlerden inerek oradan ayrıldı.
O sırada yanıma Sean gelmişti.
"Bir türlü cevap alamıyorum. Stefan cevap vermiyor Bella. Ben gidip ona iyi mi diye bakacağım. İstersen burada bekle." "Ya da bende seninle birlikte geleyim." Dedim bir adım atarak. "Tamam hemen üzerine ceketini geçir. Seni aşağıda bekliyor olacağım" dedi ve odadan çıktı.
Yatağın üzerindeki ceketimi aldım ve üzerime geçirdim. Daha sonra cebimdeki telefonuma doğru baktım. Amcam, David, Kate, Ed birçok kez aramışlardı. Telefonu geri cebime koydum ve hızlı bir şekilde aşağıya indim. Ağır adımlarla kapıdan çıktım ve etrafıma bakındım. Hava gerçekten çok soğuktu.
Yalnız o kadar bakınmama rağmen Sean'ı etrafta bulamamıştım. Sonunda gözüm büyük ağacın gövdesine yakın yerdeki bedene takıldığında neler olduğunu anlamak için oraya doğru ilerlemeye başlamıştım.
İyice yaklaştığımda bedenin suratını görmemle büyük bir şok yaşamıştım.
Bu Sean'dı. Onu çevirdim.
"Sean!?" Diye bağırdım yüksek bir sesle. Tam ayağa kalkacakken birinin beni gelip oradaki ağaçlardan birine fırlatmasıyla neye uğradığımı şaşırmıştım.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Olduğum yerde kafamı kaldırıp ona doğru baktım ve geriye doğru sürünmeye başladım.
"Stella!" "Hayır tatlım....Bayan Andrea." Dedi ve bana doğru yaklaşmaya başladı. Elinde sopa gibi bir şey vardı ve oldukça uzundu.
Tam sopayı üzerime doğru saplayacakken yuvarlandım ve kurtuldum. Ayağa doğru kalkıp ona baktım.
