heart without a beat (Tiaom Fan fiction) Editing

PART 43

Author's Note

Napatagal ang update medyo naging busy kasi ako dahil PreFinals na namin

nakakabaliw na ang Psychology baka ang ending ako na dalhin sa mental hahaha.Salamat sa mga nagkocomment at nagmemessage sakin pinipilit kong replayan lahat para naman hindi maisip nung iba na snob ako at may favoritism lol. Thank you guys sa walang sawang suporta. Dedicated tong chapter nato sa loyal na naghihintay ng bawat update ko kahit gaano katagal.

Patawarin niyo ako kung ang mga susunod na eksena at kabanata ay magiging masakit at karumal dumal chos. Hahahaha #RoadToEnding

Ayun Add.Vote.Comment and Follow

@SUPERMAINE07

-----------------------------------------------------------

Angela's POV

"Alam mo hindi naman magkakaganito kung in the first place hindi mo pinatos yang tibo nayan!"

Nararamdaman ko na yung galit ni Ryan, Nasa kotse niya kami ngayon tinatahak ang daan papunta sa bahay namin..

"Stop it ok?" I'm trying so hard not to explode kasi halo halo na yung feelings ko sa ngayon.. gusto ko maiyak, gusto ko mainis yung fact na iniwan ko si Marti sa gitna ng kawalan.. Ang lakas pa naman ng ulan.. At isabay mo pa yung pagiging nagger ni Ryan ngayon. Back to Marti I'm sure she's hurting right now, yung mga mata niyang nagtatanong kung bakit at paanong si Ryan ang kasama ko ngayon? Yung mga titig niyang pumapatay sakin.. napakasakit..

"Hey Angela!" Bumalik lang ako sa ulirat nung magsisigaw na si Ryan.. " Ano ba?! Ganito nalang ba ang role ko sa buhay mo?! Kapag badtrip ka sa tibong yun sakin ka tatakbo!"

"Utang na loob hindi kita tinawagan para sumbatan moko ng ganiyan!" Huminga ako ng malalim.. OO tinawagan ko si Ryan dahil masiyadong cloudy yung utak ko kanina at sa ngayon kasi alam kong siya lang yung makaka intindi sakin.

"Hindi ako baggage counter na iiwanan mo lang ng mga pasanin mo sa buhay napapagod nako Angela! Why don't you just break up with her!" Nagitla ako sa naging reaksiyon niya. Hinampas niya ang manibela, natatakot ako, kinakabahan iba yung galit niya ngayon ..

"Stop the car!" Sigaw ko , pero hindi niya ginawa.. Binilisan niya ang pagmamaneho at kitang kita ko ang galit sa mga mata niya, "My God Ryan stop the car!! Ibaba muna ako dito!" Malakas ang ulan nagwoworry ako dahil madulas ang daan.. sa bilis ng sasakyan niya ay nararamdaman ko na ang pag gewang ng katawan namin..

"Ryan may Van!!" -

-------------------------------------------------------

Third Person's POV

Sa bilis ng pagpatakbo ni Ryan ng kotse niya ay nahirapan na siyang kontrolin pa ang manibela para mapigilan ang pagsalpok nila sa Van..

Mabilis ang pangyayari.. Nagsigawan nalang ang mga tao sa paligid..

Wasak ang putting Van.. at ang kotse naman ni Ryan ay malaking pinsana ang natamo. Halos tumupi ang unahan nito at ang kanang parte kung saan nakaupo si Angela.

"Tumawag kayo ng tulong!" Sigaw ng isang Aleng nagmalasakit kahit pa sobrang lakas ng ulan.

Nagumpisa ng magkumpulan ang mga tao.. Hindi naman nagtagal ay dumating na ang tulong mula sa rescue team ng malapit na ospital..

Hindi na nila naabutang buhay yung Babaeng driver ng van dahil sa tindi ng pagkakaipit nito.Marami naring dugo ang nawala dito.

"Buhay pa yung dalawa dito!" Sigaw nung isang rescue , Agad nilang isinakay sina Ryan at Angela sa ambulansiya..